Польский язык с И. Хмелевской. Всё красное

Jakim sposobem (каким образом), do diabła (к черту), Alicja może być dla niego niebezpieczna (Алиция может быть для него опасной)? Po wyjściu pana Muldgaarda (после ухода пана Мульгора) zebrałam do kupy wszystkich (я собрала в кучу всех), Alicję (Алицию), Zosię i Pawła (Зосю и Павла), i kazałam im się nad tym zastanawiać (и велела им подумать об этом). Protestowali nawet dość krótko (они даже протестовали довольно недолго), bo nadmiar atrakcji (поскольку избыток развлечений), połączonych z niepewnością (объединенных = в сочетании с неуверенностью), stał się wręcz nie do zniesienia (стал просто невыносимым) i rozwikłanie sprawy (и развязка дела) wydawało się szczytem szczęścia (казалась пределом счастья; szczyt — вершина, предел).

— O przeczytanie listu mu nie chodziło (ему не было так важно прочитать письмо = письмо его не интересовало), to pewne (это точно) — stwierdziła Zosia (решила Зося). — List jest (письмо есть), przeczytany (оно прочитано), i co z tego (и что из этого)? Nic (ничего).

— mógł nie wiedzieć (он мог не знать), co Edek tam napisał (что Эдек там написал), i bać się (и бояться), że napisał więcej (что написал больше) — zauważyła Alicja (отметила Алиция).

— Dajcie spokój listowi (оставьте письмо в покое) — powiedziałam zniecierpliwiona (сказала я раздраженно). — Już uzgodniliśmy (мы уже согласились), że prędzej się znajdzie po śmierci Alicji (что оно, скорее, найдется после смерти Алиции) niż za życia (чем при /ее/ жизни). To musi być coś innego (это = тут должно быть что-то другое). Alicja, ty powinnaś znać tego faceta (Алиция, ты должна знать этого типа)!

Jakim sposobem, do diabła, Alicja może być dla niego niebezpieczna? Po wyjściu pana Muldgaarda zebrałam do kupy wszystkich, Alicję, Zosię i Pawła, i kazałam im się nad tym zastanawiać. Protestowali nawet dość krótko, bo nadmiar atrakcji, połączonych z niepewnością, stał się wręcz nie do zniesienia i rozwikłanie sprawy wydawało się szczytem szczęścia.

— O przeczytanie listu mu nie chodziło, to pewne — stwierdziła Zosia. — List jest, przeczytany, i co z tego? Nic.

— mógł nie wiedzieć, co Edek tam napisał, i bać się, że napisał więcej — zauważyła Alicja.

— Dajcie spokój listowi — powiedziałam zniecierpliwiona. — Już uzgodniliśmy, że prędzej się znajdzie po śmierci Alicji niż za życia. To musi być coś innego. Alicja, ty powinnaś znać tego faceta!

— Mam zażądać (мне что, потребовать), żeby mi się przedstawił (чтобы он мне представился)?

— Głupiaś (глупая = дура). Mam na myśli przeszłość (я имею в виду прошлое). Musiałaś go chyba znać (ты, наверняка, должна была его знать) i widywać z Anitą albo z Ewą (и видеть/встречать /его/ с Анитой или Эвой), tylko sobie tego nie przypominasz (только этого не помнишь). Albo może jeszcze z kimś innym (или, может, еще с кем-то другим) i morderca się boi (и убийца боится), że sobie to przypomnisz (что ты это вспомнишь). Może jednak rusz pamięcią (может, все-таки пошевели памятью/мозгами)?

— Anitę widywałam z jej pierwszym mężem (Аниту я видела с ее первым мужем). Zresztą, ty też (впрочем, ты тоже) … Jasny blondyn (светлый блондин) w typie skandynawskim (скандинавского типа). Przemalować się mógł (мог перекраситься), ale nosa sobie nie zmienił (но носа себе /точно/ не поменял).

— Słusznie sięgasz w odległe lata (ты правильно вспоминаешь отдаленные года; sięgać czegoś — вести начало от чего-л., восходить к чему-л.) …

— Mam zażądać, żeby mi się przedstawił?

— Głupiaś. Mam na myśli przeszłość. Musiałaś go chyba znać i widywać z Anitą albo z Ewą, tylko sobie tego nie przypominasz. Albo może jeszcze z kimś innym i morderca się boi, że sobie to przypomnisz. Może jednak rusz pamięcią?