Польский язык с И. Хмелевской. Всё красное

Alicja i Elżbieta spojrzały na siebie (Алиция и Эльжбета посмотрели друг на друга = переглянулись).

— Tu, w kuchni (тут, на кухне). Ściśle biorąc nie tu (точнее, не тут), tylko tam (только/а там), bliżej pokoju (ближе к комнате). Skąd wiesz (а откуда ты знаешь)?

Teraz my obydwoje z Pawłem spojrzeliśmy na siebie (теперь мы вдвоем с Павлом посмотрели друг на друга = переглянулись).

— Więc to jednak rzeczywiście morderca (значит, это все-таки на самом дела убийца)! — wykrzyknął Paweł (выкрикнул Павел), żywo poruszony (живо = сильно взволнованный).

— Co morderca (что убийца)?

— Słuchajcie no — powiedziała w przygnębieniu. — Jeśli ktoś z was ma mi coś do powiedzenia, niech może zrobi to od razu. Zaczynam mieć tego dość, tu się dzieje coś dziwnego. Edek chciał mi coś powiedzieć i zginął zamordowany. Ten Kazio miał coś do powiedzenia i nie żyje. Jest ktoś więcej?

— Czekajcie — powiedziałam z przejęciem, bo coś mi przyszło do głowy. — Kiedy rozmawiałyście o tym świadku? Przypadkiem nie tu, w kuchni, jak policja już wychodziła?

Alicja i Elżbieta spojrzały na siebie.

— Tu, w kuchni. Ściśle biorąc nie tu, tylko tam, bliżej pokoju. Skąd wiesz?

Teraz my obydwoje z Pawłem spojrzeliśmy na siebie.

— Więc to jednak rzeczywiście morderca! — wykrzyknął Paweł, żywo poruszony.

— Co morderca?

— Morderca był w przedpokoju (убийца был в прихожей) — wyjaśniłam uroczyście (торжественно объяснила я). — Podsłuchał (подслушал), co Elżbieta mówiła (что Эльжбета говорила). Musiał chyba widzieć tego Kazia (он, должно быть, видел этого Казио) albo domyślił się (либо догадался), że to chodzi o niego (что речь идет о нем), i zabił go (и убил его), żeby nic nie zdążył powiedzieć (чтобы он ничего не успел сказать). Czaił się tu (сидел тут в засаде), w ciemności (в темноте), a potem wyślizgnął się tymi drzwiami (а потом выскользнул через эту дверь) i nie mam pojęcia (и понятия не имею), kto to był (кто это был)! Jeśli to ty (если это ты) — dodałam z nagłym niepokojem (добавила я с внезапным беспокойством), zwracając się do Zosi (обращаясь к Зосе) — to przyjmij do wiadomości (то прими к сведению = учти), że ja nic o tobie nie wiem (что я ничего /такого/ о тебе не знаю). Nie mam nic do powiedzenia Alicji (мне нечего сказать Алиции). Informuję cię o tym wprost (информирую/сообщаю тебе об этом прямо), bo chciałabym jeszcze trochę pożyć (потому что я хотела бы еще немного пожить).

— Morderca był w przedpokoju — wyjaśniłam uroczyście. — Podsłuchał, co Elżbieta mówiła. Musiał chyba widzieć tego Kazia albo domyślił się, że to chodzi o niego, i zabił go, żeby nic nie zdążył powiedzieć. Czaił się tu, w ciemności, a potem wyślizgnął się tymi drzwiami i nie mam pojęcia, kto to był! Jeśli to ty — dodałam z nagłym niepokojem, zwracając się do Zosi — to przyjmij do wiadomości, że ja nic o tobie nie wiem. Nie mam nic do powiedzenia Alicji. Informuję cię o tym wprost, bo chciałabym jeszcze trochę pożyć.

Paweł zachichotał nerwowo (Павел нервно захихикал), a Zosia otrząsnęła się ze zgrozą (а Зося вздрогнула в ужасе).

— Ona zwariowała (она сошла с ума)?! — spytała nieufnie (недоверчиво спросила она). — Słuchaj (слушай), ja sobie wypraszam (увольте меня от этого; wypraszać — выпроваживать, прогонять)! Nie mam pojęcia (я понятия не имею), co teraz piszesz (что ты сейчас пишешь), ale mnie się nie czepiaj (но/только ко мне не цепляйся = меня не впутывай)!

— Ja tego nie piszę (я этого не пишу), to się samo robi (это/оно само делается) — odparłam ponuro (ответила я мрачно). — Ewentualnie napiszę później (возможно, напишу позднее) i wtedy już przepadło (и тогда уже пропало), masz w tym swój udział (ты уже имеешь в этом свое участие = ты уже задействована).