Польский язык с И. Хмелевской. Всё красное

— Przestańcie ględzić (перестаньте болтать без толку; ględzić — мямлить, разводить канитель) — zażądała gniewnie Alicja (гневно/сердито потребовала Алиция). — Ja myślę (я думаю). Ten ktoś (этот кто-то), kto był w przedpokoju (кто был в прихожей) … Nie wymyśliłaś tego (а ты это не выдумала)?

— Jak Boga kocham, że nie (как Бога люблю = ей-богу, нет)!

— Ten ktoś w przedpokoju (этот кто-то в прихожей) … Co on usłyszał (что он услышал)? Przypomnij sobie dokładnie (вспомни-ка поподробнее), co ty do mnie mówiłaś (что ты мне говорила)!

Paweł zachichotał nerwowo, a Zosia otrząsnęła się ze zgrozą.

— Ona zwariowała?! — spytała nieufnie. — Słuchaj, ja sobie wypraszam! Nie mam pojęcia, co teraz piszesz, ale mnie się nie czepiaj!

— Ja tego nie piszę, to się samo robi — odparłam ponuro. — Ewentualnie napiszę później i wtedy już przepadło, masz w tym swój udział.

— Przestańcie ględzić — zażądała gniewnie Alicja. — Ja myślę. Ten ktoś, kto był w przedpokoju… Nie wymyśliłaś tego?

— Jak Boga kocham, że nie!

— Ten ktoś w przedpokoju… Co on usłyszał? Przypomnij sobie dokładnie, co ty do mnie mówiłaś!

Elżbieta, której spokój wydał się wręcz nieludzki (Эльжбета, спокойствие которой казалось просто нечеловеческим), ocknęła się z zamyślenia (очнулась от задумчивости).

— Co ja mówiłam (что я говорила)? Czekaj, nie bardzo pamiętam (подожди, я не очень /хорошо/ помню). Powiedziałam chyba (наверное = по-моему, я сказала), że jest jeszcze ktoś (что есть еще кто-то), kto mógłby być ważnym świadkiem (кто мог бы быть важным свидетелем). Ty na to spytałaś (ты на это спросила), kto taki (кто /он/ такой). Powiedziałam (я сказала), że jeden facet (что один тип), który tu był w piątek (который тут был в пятницу). I że jutro się zorientuję (и что завтра я сориентируюсь), co on wie (что он знает). To znaczy dzisiaj (это значит = то есть сегодня) …

— I mnie ktoś zawołał (и меня кто-то позвал) — uzupełniła Alicja z irytacją (добавила Алиция с раздражением = раздраженно). — A ten w przedpokoju to usłyszał (а этот в прихожей это услышал). I to był ktoś (и это был кто-то), kogo nie było na tarasie (кого не было на террасе) …

— Duże odkrycie (большое открытие) — zauważyła zjadliwie Zosia (язвительно отметила Зося).

Elżbieta, której spokój wydał się wręcz nieludzki, ocknęła się z zamyślenia.

— Co ja mówiłam? Czekaj, nie bardzo pamiętam. Powiedziałam chyba, że jest jeszcze ktoś, kto mógłby być ważnym świadkiem. Ty na to spytałaś, kto taki. Powiedziałam, że jeden facet, który tu był w piątek. I że jutro się zorientuję, co on wie. To znaczy dzisiaj…

— I mnie ktoś zawołał — uzupełniła Alicja z irytacją. — A ten w przedpokoju to usłyszał. I to był ktoś, kogo nie było na tarasie…

— Duże odkrycie — zauważyła zjadliwie Zosia.

— Przestańcie mi przeszkadzać (перестаньте мне мешать)! Trzeba sobie przypomnieć (нужно вспомнить), kogo nie było na tarasie (кого не было на террасе)! W jakim to było momencie (в какой момент это было)?

— Na chwilę przed odjazdem glin (незадолго перед отъездом/до отъезда ментов). Już próbowaliśmy sobie przypomnieć (мы уже пробовали/пытались вспомнить), obydwoje z Pawłem (вдвоем с Павлом). Nic nam to nie daje (ничего нам это не дает), uniewinnia tylko ostatecznie Leszka i Henryka (только = разве что окончательно оправдывает Лешека и Хенрика).

Alicja zamyśliła się (Алиция задумалась), mieszając kawę (мешая/размешивая кофе). Po czym ocknęła się nagle (после чего внезапно очнулась).

— Czy ja słodziłam tę kawę (я сахар в кофе добавляла; słodzić — класть сахар, сластить)?

— Tak (да) — powiedziała Zosia (сказала Зося).

— Nie (нет) — powiedział Paweł (сказал Павел).

— Zdecydujcie się na coś (решитесь же на что-нибудь = определитесь как-нибудь)!