Читаем Расцвет и крах Османской империи. Женщины у власти полностью

166. Palmer J.A.B. The Origin of the Janissaries // Bulletin of the John Rylands Library, 35/2, 1952–1953. – P. 448–481 // Özel O. ve Oz M. (ed.). Sogiit’ten İstanbula: Osmanli Devleti nin Kuruluşu Uzerine Tartismalar // Qeviri, Oz M. – Ankara, Imge Kitabevi, 2000. – S. 475–516.

167. Pardoe Miss J. The City of The Sultan and Domestic Manners of Turks. London, 1837 // Qeviri Sanda B. – İstanbul, Inkilap Kitabevi, 1997. – 208 s.

168. Parmaksizoglu І. (ed.). Ibn Batuta Seyahatnamesi nden Segmeler. – Ankara, Kiiltiir Ba-kanligi Yayinlan, 2000. – 156 s.

169. Peçevi. Tarih-i Peçevi. 2 Cilt. – İstanbul, 1281–1284/1864-1867.

170. Peirce P.L. The Imperial Harem. Women and Sovereignty In the Ottoman Empire. -Oxford, 1993 // Çeviri, Berktay A. – İstanbul, 1996. – 408 s.

171. Penzer N.M. The Harem. – London 1936 // Çeviri, şahin D. – İstanbul, Say, 2000. -332 s.

172. Rycaut P. The Present State of the Ottoman Empire. – London, 1686. – 411 p.

173. Rosedale H. E. Queen Elizabeth and the Levant Company. – London, 1904. – 91 p.

174. Sakaoglu N. Bu Miilkiin Kadin Sultanlan: Valide sultanlar, Hatunlar, Hasekiler, Kadi-nefendiler, Sultanefendiler. – İstanbul, 2008. – 576 s.

175. Schacht H. (( Umm Walad”. ІА, Cilt 13. – Eskişehir, 2001. – S. 110–113.

176. Safiye Uniivar. Saray Hatiralan. – İstanbul, 1964. – 176 s.

177. Sanderson J. The travels of John Sanderson In the Levant, 1584–1602 // Sir W. Foster (ed.), Hakluyt Series, 2-nd ser., no. 67. – London, 1931. – 322 p.

178. Selaniki Mustafa Efendi. Tarih-i Selaniki. 2 Cilt (97-1008/1563-1600) // Hazirlayan ibsirli M. – Ankara, TTK Yayinevi, 1999. – XC + 984 432 s.

179. Silahdar Findiklili Mehmed Aga. Silahdar Tarihi. 2 cilt. – İstanbul, 1928.

180. Shaw S.J. History of the Ottoman Empire and Modern Turkey: Vol. 1, Empire of the Gazis: The Rise and Decline of the Ottoman Empire 1280–1808. – Cambridge University Press, 1976. – 351 p.

181. Skilliter S.A The Letters of the Venetian Sultana Nur Banu and Her Kira to Venice // Studia Turcologica Memoriae Alexii Bombaci Dicata. (ed.), Gallotta A. and Marazzi. – Napoli, 1982. -S. 515–536.

182. Skilliter S.A. Three Letters from the Ottoman “Sultana” Safiye to Queen Elizabeth I // Documents from Islamic Chanceries, (ed.), S.M. Stern. – Cambridge, MA: Harvard University Press, 1965.-S. 119–157.

183. Sokolnicki M. La Sultane Ruthene // TTK Belleten, Cilt XXIII, 1959. – S. 229–239.

184. Sourdel A. “Ghulam”. ІА, Cilt 4. – Eskişehir, 2001. – S. 824.

185. Spagni E. Una Sultana veneziana // Nuovo ArchivioVeneto, № 19, 1900. – S. 241–348.

186. Spies O. “Mehir”. ІА, Cilt 7. – Eskişehir, 2001. – S. 494–496.

187. şiikriillah. Behcetu 1-Tevarih // Osmanli Tarihleri, (ed.) Atsiz C.N., Boliim 4. -İstanbul, 1947. – S. 39–76.

188. Tavernier J.B. Novelle Relation de Finterieur du serrail de Grand Seigneur contenant plu-sieurs singularitez qui jusquicy nont point este mises en lumiere.– Paris, 1675 // Ed. Sakaoglu N. – İstanbul,_Kitap Yayinevi, 2010. – 176 s.

189. Toledano E. Osmanli Kole Ticareti 1840–1890 // Qeviri, Erdem Y.H. – İstanbul, Tarih Vakfi Yurt Yayinlan, 1994. – 254 s.

190. Turan О. Selçuklular Tarihi ve Turk – Islam Medeniyeti. – İstanbul, Otiiken Neşriyat, 2003. – 542 s.

191. Turgut A.M. Iznik ve Bursa Tarihi. – Bursa, 1935. – 216 s.

192. Ubi^ini J.-H.A. Osmanli cla Modernleşme sancisi // Çeviri, Aydin C. – İstanbul, 1998.-400 s.

193. Upturn N.R. Hürrem ve Mihriimah Sultanlarm Polonya Kirali II. Zigsmund a Yazdiklan Mektuplar // Belleten XLIV, 176. – Ankara, TTK Basimevi, 1980. – 713 s.

194. Uluçay M.Q. Bayazid Il.in Ailesi // Tarih Dergisi, X. – İstanbul, 1959. – S. 105–124.

195. Uluçay M.Q. Harem II. – Ankara, TTK Basimevi, 1992. – 189 s.

196. Uluçay M.Ç. Haremden Mektuplar. – İstanbul, 1956. – 206 s.

197. Uluçay M.Ç. Kanuni Sultan Suleyman ve Ailesi lie Ilgili Bazi Notlar ve Vesikalar. -S. 243–249.

198. Uluçay M.Q. “Koçi bey”. ІА, Cilt 6. – Eskişehir, 2001. – S. 832–835.

199. Uluçay M.Ç. Osmanli Sultanlarma Aşk Mektuplan. – İstanbul, 1950. – 93 s.

200. Uluçay M.Q. Padişahlarm Kadinlan ve Kizlan. – Ankara: TTK Basimevi, 1992. -220 s. (VII + 220) s.

201. Uruç, Tevarih-i Al-i Osman (ed.), Babinger F. – Hannover, 1925 // [Ceviri ve Hazirlayan, Atsiz] – İstanbul, 1972. – XLVII + 142 s. + 99 s. faksimile

202. Uzungarşili І.Н… Anadolu Beylikleri ve Akkoyunlu, Karakoyunlu Devletleri. – Ankara, TTK Basimevi, 1988. – 297 s. + 59 resim.

203. Uzunçarşılı І.Н. Gazi Orhan Bey Vakfiyesi // Belleten V, No.19. – Ankara, 1941. – S. 277–288.

204. Uzunçarşılı І.Н… Osmanli Tarihi. Cilt. I–VI – Ankara, TTK Basimevi, 1983.

205. Uzunçarşılı І.Н… Osmanli Devleti Teşkilatmndan Kapikulu ocaklan. II Cilt. – Ankara, TTK Basimevi, 1988. – С. I, 755 s., С. II, 306 s. + 133 resim.

206. Uzunçarşılı І.Н… Osmanli Devletinin Merkez ve Bahriye Teşkilati. – Ankara, TTK Basimevi, 1988. – 632 s. + 95 resim.

207. Uzunçarşılı І.Н. Osmanli Devleti Teşkilatina Medhal. – Ankara, TTK Basimevi, 1988. – 520 s.

208. Uzunçarşılı І.Н. Osmanli Devletinin Saray Teşkilati. – Ankara, TTK Basimevi, 1988. -587 s. + 82 resim.

Перейти на страницу:

Похожие книги

Философия символических форм. Том 1. Язык
Философия символических форм. Том 1. Язык

Э. Кассирер (1874–1945) — немецкий философ — неокантианец. Его главным трудом стала «Философия символических форм» (1923–1929). Это выдающееся философское произведение представляет собой ряд взаимосвязанных исторических и систематических исследований, посвященных языку, мифу, религии и научному познанию, которые продолжают и развивают основные идеи предшествующих работ Кассирера. Общим понятием для него становится уже не «познание», а «дух», отождествляемый с «духовной культурой» и «культурой» в целом в противоположность «природе». Средство, с помощью которого происходит всякое оформление духа, Кассирер находит в знаке, символе, или «символической форме». В «символической функции», полагает Кассирер, открывается сама сущность человеческого сознания — его способность существовать через синтез противоположностей.Смысл исторического процесса Кассирер видит в «самоосвобождении человека», задачу же философии культуры — в выявлении инвариантных структур, остающихся неизменными в ходе исторического развития.

Эрнст Кассирер

Культурология / Философия / Образование и наука
История Франции
История Франции

Андре Моруа, классик французской литературы XX века, автор знаменитых романизированных биографий Дюма, Бальзака, Виктора Гюго и др., считается подлинным мастером психологической прозы. Однако значительную часть наследия писателя составляют исторические сочинения. Ему принадлежит целая серия книг, посвященных истории Англии, США, Германии, Голландии. В «Истории Франции», впервые полностью переведенной на русский язык, охватывается период от поздней Античности до середины ХХ века. Читая эту вдохновенную историческую сагу, созданную блистательным романистом, мы начинаем лучше понимать Францию Жанны д. Арк, Людовика Четырнадцатого, Францию Мольера, Сартра и «Шарли Эбдо», страну, где великие социальные потрясения нередко сопровождались революционными прорывами, оставившими глубокий след в мировом искусстве.

Андре Моруа , Андрэ Моруа , Марина Цолаковна Арзаканян , Марк Ферро , Павел Юрьевич Уваров

Культурология / История / Учебники и пособия ВУЗов / Образование и наука