Gizurr gamli sagði:
24«Не стану проситьв награду себедаже ничтожнойзолота доли;но я поедуи щит понесу,чтоб гуннам вручитьжезл войны».*"Ek mun þik einkiseyris krefjané skjallandaskarfs ór gulli;þó mun ek ríðaok rönd bera,Húna þjóðumherstaf bjóða."
<. . .> Гицур надел хорошие доспехи и вскочил на своего коня, как юноша. Затем он сказал конунгу:
<. . .> Gizurr herklæddist með góðum hervápnum ok hljóp á hest sinn, sem ungr væri. Þá mælti hann til konungs:
25«Куда мне позватьгуннов для схватки?»"Hvar skal ek Húnumhervíg kenna?"
Конунг Ангантюр сказал:
Angantýr kvað:
26«К Дюльгье* зови их,на Дунхейд* зови,зови их в пределыЁссурских гор*;там готов дружиныв битвах нередкопобеду и славусебе добывали»."Kenndu at Dylgjuok á Dúnheiði,ok á þeim öldnumJassarfjöllum;þar oft Gotargunni háðuok fagran sigrfrægir vágu."
И вот Гицур ускакал и ехал долго, пока не подъехал к войску гуннов. Он приблизился настолько, что его могли услышать, и крикнул громким голосом:
Nú reið Gizurr í brott ok þar til, er hann kom í her Húna. Hann reið eigi nær en svá, at hann mátti tala við þá. Þá kallar hánn hári röddu ok kvað:
27«Войску разгроми гибель вождю!Подняты стяги,против вас Один!"Felmtr er yðru fylki,feigr er yðvarr vísi,gnæfar yðr gunnfáni,gramr er yðr Óðinn.28Зову я вас к Дюльгье,на битву сзываюна Дунхейд, в пределыЁссурских гор!Усейте полясвоими телами,пусть Один направиткопье, как сказал я!»*Býð ek yðr at Dylgjuok á Dúnheiðiorrostu undirJassarfjöllum;hræsi yðurat há hverju,ok láti svá Óðinn flein fljúga,sem ek fyrir mæli."
Услышав слова Гицура, Хлёд сказал:
Þá er Hlöðr hafði heyrt orð Gizurar, þá kvað hann:
29«Схватите скорееГицура Старого!»"Taki þér GizurGrýtingaliða,mann Angantýs,kominn af Árheimum."
А конунг Хумли сказал:
Humli konungr sagði:
«Посланца не троньте, —один он приехал»."Eigi skulumárum spilla,þeim er of faraeinir saman."
<…> Гицур пришпорил своего коня и поскакал к конунгу Ангантюру. Он предстал пред ним и приветствовал его. Конунг спросил, был ли он у гуннов. Гицур сказал: «Я говорил с ними и позвал их на поле битвы на Дунхейде и в долины Дюльгьи». Ангантюр спросил, как велико войско гуннов. Гицур сказал: «Их великое множество.
Gizurr drap þá hest sinn með sporum ok reið á fund Angantýs konungs. <…> Angantýr spyrr, hvat mikit lið Húnar hafa. Gizurr mælti: "Mikit er þeira mengi;
30Шесть боевыху гуннов полков,в каждом пять тысяч,а в тысяче — сотнисчетом тринадцать,в каждой же сотневчетверо большевоинов смелых».Sex ein eruseggja fylki,í fylki hverjufimm þúsundir,í þúsund hverriþrettán hundruð,í hundraði hverjuhalir fjórtalðir."
Angantýr spyrr nú til Húna hers. Þá sendi hann alla vegu menn frá sér ok stefndi hverjum manni til sín, er honum vildi lið veita ok vápnum mætti valda, Fór hann þá á Dúnheiði með lið sitt, ok var þat allmikill herr. Kom þá á móti honum herr Húna, ok höfðu þeir lið hálfu fleira.