3 цягам часу Ліда стане яшчэ больш прыгожым горадам («Звязда»)
Здарэнне было больш недарэчна смешнае, чым крыўднае. (Л. Куляшоў) Шурпатая кара дрэва была цёплай, пахучай. (М. Лынькоў) Саша і Пеця тады яшчэ малыя былі. (І. Шамякін) На гнілую багну з ліхарадкаю пусцім стрэлы светлыя канаў, каб зямля была сухой і гладкаю, каб палескі змрок навек сканаў. (П. Панчанка) Тады нейкімі светлымі рабіліся яе цёмныя вочы, і ўся яна здавалася лёгкай і простай. (М. Паслядовіч) Здавалася, што і хата стала зусім іншая. (І. Шамякін) Яна была і спраўная і працавітая, ды гэта ўсё— не тое. (Я Брыль) Каўрыжка яго прозвішча. (І. Мележ) Усмешка рабіла яго маладзейшым нават за свае васемнаццаць год. (І. Мележ) Быстроў выступіў апошні. (І. Мележ) Поле было бяскрайнім і бязлюдным. (Т. Хадкевіч) Ты жадала, каб я быў харобрым, статным і вучоным. (П. Панчанка)2.
Спишите, подчеркивая сказуемое. Определите, как их можно было бы перевести на русский язык, чтобы сохранить смысл предложения.Адтуль пачалася была страляні на. Неба дажджліваю хмарай абложана. На жывой касці мяса мусіць нарасці. Ен быў купец. Яго няма дома. Ходзіць ні гола, ні адзета. Чужая хата горшая за ката. Сталіца А нгліі называецца Лондан. Камандзі р прызначыў яго за старшыну. Ен быў за машыніста. Яму было шкада дзядзьку, які ратаваў яго жыццё і быў за бацьку. Мне хацелася б у механікі падацца, ці ў крайнім выпадку за дарожнага майстра. Сам начальнік меўся прыехаць. Сталы былі непрыбраныя. Усе крэслы былі заняты. Чалавек прыкуты цяжкай хваробай да пасцелі. Яна сядзела скамянелая ад жудасці. Ты стаў проста двурушні к. Хлопцы завуцца Уладзік і Шура. Ен быў прыкінуўся хворым. Стрэлачнік памкнуўся быў даць лататы. Сам начальнік меўся прыехаць. Ніякіх асаблівых навін не чуваць было. Былі відаць толькі пні. Мы цябе за разумнага ўважаем. Каўнер у цябе завялікі. Гарнітур быў н ішто, але няспрытна ж вельмі сядзеў.
3. Сравните употребление кратких и полных форм прилагательных и причастий в качестве именной части составного сказуемого. В каких случаях отдается предпочтение кратким формам?
Хай думае лепш, што здароў я і жыў… (М. Танк.)
І вы будзьце ўсе здаровы, будзь і ты здароў, дзядок. (Я. Колас) Яна быццам знарок пазбягала яго, станавілася далёкай і недаступнай. (Т. Хадкевіч) Дождж ішоў спорны і цёплы. (7. Шамякін) Лагчына пасярэдзіне была забалочаная (І Мелелс) Голас аднаго з хлопцаў быў вяселы і жартаўлівы (К Чорны) Сто гадоў рос ты, дуб, быў нам дораг і люб (П Броўка) Руды наш стаў дабёр і гладак, аж чуць цягае ўжо азадак (К. Кратва) Ад гора горбіцца бедная маці, і белы свет ей зрабіўся не міл (П Гнанчанка) Пытанне гэта для Саўкі было небяспечнае (Я Колас) Вада была пакрыта перламутравым блескам (3 Бядуля) Здароўе Захара было падарвана гадамі вайны і голадам (П Пестрак) Сталы і столікі былі засланы чыстымі настольнікамі і настольшчкамі (Я Колас) Муры, якія і былі ў ім, асталіся пабітыя гарматамі (К. Чорны) І гэтае вялікае вынаходства так і засталося незаўважаным (Я Маўр) Міхал ідзе туды, на поле, дзе Нёман, выгнуўшыся дужкай, абводзщь лес прыгожай стужкай, але цяпер марозам скован і ад людскіх вачэй захован, і толькі жолаб, нізка ўгнуты, ды лед, ад снегу ветрам здзьмуты, яго дарогу вызначалі (Я Колас)4. Определите значение следующих фраз путем перевода их на русский язык
Пан Зыгмусь пачаў быў гаварыць, які ён яшчэ мужчына, але не скончыў, бо Алена не хоча яго слухаць, не спыняецца (Я Колас)
Спачатку Ганарджыя быў вырашыў ад'ехаць куды нібы на пэўны час, але потым пакінуў пра гэта думаць (Э Самуйленак) 3 разварушанага сена відаць былі ногі (М Лынькоў) У яго тоне чуваць былі кпіны моцнага чалавека над слабейшым (3 Бядуля) Постаць Ігната не растаяла яшчэ ў цемры, і глухія хлюпкія крокі яго чуваць былі выразна (Р Мурашка) Вось як дзед Талаш стаўся атаманам (Я Колас) Што снілася некалі ў снах — праўдзіваю сталася явай (П Глебка) Душны закапцелы барак і штодзеннае тузанне са шпаламі, бярвеннямі сталіся лячэбнщай ад усіх знямог (П Пестрак) Нікому Бушмар ні ў чым не прызнаўся, нават самой Амілі, якая пасля прыйшла была сама да яго бледная і трывожная (К. Чорны) Поташ быў прыкінуўся хворым (М Паслядовіч) Потым Домна ўзяла патушыла лучыну, каб Віктар ведаў, што ў яе цяпер нікога няма (М Лобан) Абодва ўзбуджаныя, спацелыя, расхрыстаныя, з сякерамі за папружкамі і пугамі ў руках (К Чорны) А ты — я чытаў — запусцелы, зусім занядбаны цяпер (П Панчанка) Заснуў пасёлак анямелы. Д аўно патушаны агні (Я Колас)Урок 6
ПРИЧАСТИЯ И ДЕЕПРИЧАСТИЯ, И ОБОРОТЫ С НИМИ