Vortaro de Esperanto 1910

Akva amaso, levita de la maro de turnvento kaj movata antaŭen kun granda bruo. Komparu:

Ciklono.

Trombono.

Granda trumpeto, konsistanta el du partoj, kiujn oni enŝovas aŭ elŝovas unu el la alia por ŝanĝi la altecon de la tonoj.

Trompi.

Intence erarigi iun por sia profito:

trompi la aĉetanton.

Trompo.

Ago de tiu, kiu trompas.

Trono.

-

1.

Seĝo de la reĝoj por solenaj okazoj. -

2.

Reĝa povo, reĝa titolo:

perdi la tronon.

Troni.

-

1.

Sidi sur trono, reĝi:

Dio tronas en la ĉielo.

-

2.

Ludi rolon de plej grava persono en kunveno:

La markizo ĉie kaj ĉiam volis troni.

Detronigi.

Forigi reĝon de la trono, senigi reĝon de la trono:

La sultano Abdul Hamid estis detronigita en la jaro 1909.

Tropo.

Stila figuro:

metaforo.

Tropiko.

Cirklo de la tera globo, paralela al la ekvatoro je la distanco de 23° 28' de ĝi:

suda kaj norda tropiko.

Tropika.

De tropiko, inter la tropikoj:

tropika varmego, tropika lando.

Troto.

Kuro de la ĉevaloj kaj de kelkaj kvarpieduloj, meza inter la paŝo kaj galopo.

Troti.

Kuri troton.

Trotuaro.

Vojo, ordinare bitumita aŭ kovrita per ŝtonplatoj, ĉe ambaŭ flankoj de strato aŭ de ŝoseo.

Trovi.

-

1.

Unuafoje ekvidi, akiri unuan scion pri io perdita aŭ nekonata:

trovi la perditan naztukon, trovi rimedon, trovi solvon; trovi oron en nova lando. -

2.

Opinii ion ia:

trovi la frukton bongusta.

Bontrovo.

Libera, neinfluata opinio, ĉu io estas bona aŭ ne:

Mi nenion konsilas al vi, agu laŭ via bontrovo.

Eltrovi.

Trovi, krei ion novan. ne- konatan antaŭe en scienco aŭ tekniko.

Truo.

Malplena, libera interspaco en korpo:

truo en La tero, truo en vesto, naztruo.

Trui.

Fari truojn en io:

trui paperon.

Trudi.

Devigi al io malagrabla kontraŭ ies volo:

trudi al iu sian opinion, trudi al iu tedan taskon.

Trudema.

Kiu havas la inklinon trudi, sin trudi:

trudema gasto.

Trufo

(Bot.). Subtera fungo, uzata kiel spicaĵo

(Tuber).

Trulo.

Ilo de la masonistoj, konsistanta el triangula aŭ trapezforma lado kun kurbigita tenilo.

Trumpeto.

Muzika blovinstrumento, ordinare kupra.

Trumpeti.

Ludi trumpeton.

Trumpetisto.

Muzikisto, ludanta trumpeton.

Trunko.

-

1.

Parto de arbo de la loko de la elkresko de la radikoj ĝis la loko de la elkresko de la branĉoj. -

2.

Parto de la homa korpo sen la kapo kaj sen la ekstremaj membroj. -

3.

Parto de solida geometria figuro, restanta post kiam oni fortranĉis la supron:

trunko de piramido.

Trunketo.

Facile fleksebla trunko de malgrandaj vegetaĵoj:

trunketo de tritiko.

Trupo.

Tutaĵo de la artistoj de teatro:

opera trupo.

Trusto.

Grandega sindikato de fabrik- antoj, akaparantaj ĉiujn produktaĵojn de unu industrio, por altigi la prezon.

Truto

(Zool.). Ostfiŝo manĝebla el la familio de l' salmoj

(Trutta fario).

Tualeto.

Tutaĵo de objektoj, per kiuj oni sin vestas:

eleganta tualeto, bala tualeto.

Tualetejo.

Ĉambro, kie oni sin vestas.

Tubo.

Malplena cilindra korpo: lada tubo, vitra tubo, kamentubo.

Tubero.

Globforma korpo sur la surfaco aŭ en la interno de alia korpo:

tubero sur la frunto.

Tuberkulo

(Med.). Malgranda tubero, kreskanta en la lokoj, kie la baciloj de la tuberkulozo penetris en la histojn.

Tuberkulozo

(Med.). Infekta malsano, kaŭzata de la bacilo de Koch kaj evoluanta en diversaj organoj, precipe en la pulmoj.

Tufo.

Kolekto de maldikaj, longformaj objektoj:

tufo de herboj.

Tuj.

-

1.

Post tre mallonga tempo, senprokraste: Ili tuj venis post via foriro. Atendu, la patro tuj venos. -

2.

En tre malgranda interspaco de io, tre proksime apud io: tuj post la ĝardeno, tuj apud la trotuaro.

Tuja.

Okazanta tuj.

Tuko.

Peco de teksaĵo, ordinare rekt- angula, por speciala celo:

tabtotuko, naztuko, litotuko.

Tulo.

Maldika, malpeza, diafana teksaĵo retosimila.

Tulipo

(Bot.). Bulba vegetaĵo el la familio de la liliacoj, kun belaj grandaj floroj

(Tulipa).

Tumoro.

(Med.). Patologiaj histoj, kres- kantaj en la organismo:

La kankro estas mortiga tumoro.

Tumulto.

Brua, senorda movado kaj kurado de homamaso.

Tumulta.

Plena de tumulto.

Tunelo.

Subtera galerio por fervojo, por tramvojo:

la Simplona tunelo.

Tuniko.

Ĉe la antikvuloj suba vesto kun mallongaj manikoj, atinganta ĝis la genuoj.