Zwycięski

– Tak przypuszczamy, pani senator. Wszystkie posunięcia Syndyków w tym systemie zdają się na to wskazywać. Chciałbym tutaj nadmienić, że bohaterska postawa jednostek broniących Varandala przyczyniła się w znacznym stopniu do niepowodzenia syndyckiego planu.

Navarro odwrócił się do admirała Timbale’a.

– Co mówią na ten temat jeńcy z podjętych kapsuł ratunkowych? Te okręty należały do flotylli rezerwowej?

Timbale zacisnął usta, zastanawiając się nad właściwym doborem słów.

– Większość z nich nie ma bladego pojęcia, po co tu przylecieli i dlaczego trzymano ich tak długo na przeciwległym krańcu Światów Syndykatu. Słyszeli plotki o tajemniczym nowym przeciwniku, ale nikt nigdy nie widział go na oczy. W czasie przesłuchań kilku oficerów przyznało, że ich celem było doprowadzenie tutejszych wrót do kolapsu, co miało być zemstą za zniszczenie Kalixy. Wydawali się także zaniepokojeni możliwością istnienia obcej inteligentnej rasy za granicami terytoriów Syndykatu. Udało nam się ustalić, że ich misja mogła polegać na strzeżeniu przed nią granic. Niestety, nie potrafili powiedzieć niczego na temat domniemanego wroga. W każdym razie nie potrafiliśmy wydobyć z nich jakiejkolwiek informacji na ten temat.

– Ale potwierdzili, że owa rasa istnieje? – zapytał któryś z polityków.

– Tak, senatorze, potwierdzili. To znaczy reakcje ich mózgów na zadawane przez nas pytania zdawały się potwierdzać taką tezę.

– Czy ta rasa jest nam wroga?

Timbale zawahał się, zanim odpowiedział:

– Wprawdzie jeńcy nie powiedzieli nam tego wprost, ale wiemy, że bardzo się jej obawiają. – Admirał spojrzał na Geary’ego i uśmiechnął się doń. – Już sam fakt, że trzymali z dala od frontu tak ogromne siły, jest wystarczającym dowodem na to, z jaką nieufnością podchodzą do Obcych.

Senator Suva pokręciła głową.

– Dlaczego przesłuchania wcześniej schwytanych oficerów nie ujawniły istnienia obcej rasy? Przecież zdarzało nam się dopaść nawet DONów.

– Nikt ich o to nie pytał, bo i dlaczego miałby to robić? – odparła od razu Rione. – Nie mieliśmy powodu, aby podczas przesłuchań drążyć temat, czy za terytoriami podbitymi przez Światy Syndykatu jest jakaś obca rozumna rasa.

– Ale pan jakimś cudem do tego doszedł – zauważył Navarro, spoglądając na Geary’ego.

– Tyle że nie sam – uściślił Geary. – W trakcie ucieczki uzyskaliśmy dostęp do syndyckich danych z terytoriów, na których nigdy wcześniej nie widziano sił Sojuszu. O tej sprawie dowiedzieliśmy się niejako przypadkiem.

– I wierzy pan w to, że Obcy są odpowiedzialni za wybuch wojny pomiędzy nami a Światami Syndykatu? – Navarro, zadając to pytanie, utracił wiele z niedawnego animuszu.

– Uważam, że to bardzo prawdopodobne. Dzięki tej teorii wszystko zaczyna się układać w logiczny ciąg.

W tym momencie odezwał się kolejny senator. W jego głosie bez trudu można było wyczuć ogromną gorycz.

– Nic nie usprawiedliwi Syndyków i ogromu okrucieństw, jakich się na nas dopuścili, nawet fakt, że zostali zmanipulowani przez Obcych.

– Nie twierdzę, że to ma ich usprawiedliwiać, senatorze – odparł Geary. – To przywódcy Syndykatu podjęli decyzję o wypowiedzeniu wojny. Proszę jednak pamiętać, że fakt, iż Obcy nakłonili ich w jakiś sposób do zaatakowania Sojuszu, oznacza, że uznali nas za zagrożenie, którym należy się zająć. Podobnie było zapewne w przypadku przekazania nam technologii hipernetowej. Tym sposobem nie tylko Syndycy, ale i my umieściliśmy w swoich najważniejszych systemach gwiezdnych miny o niewyobrażalnej wręcz mocy.

– Czy nasi eksperci wyrazili już opinie na ten temat? – zapytał Navarro. – Czy zgadzają się z teorią, że technologia wykorzystywana przy wrotach jest pochodzenia obcego i została celowo przekazana obu stronom konfliktu? Czy ich zdaniem kolaps wrót na Kaliksie nie był spontaniczny?

– Tak, sir. Konsultowałem to zagadnienie ze specjalistami służącymi we flocie. Nie kontaktowałem się z nikim z zewnątrz ze względu na ogromną wagę tej sprawy i brak autoryzacji zwierzchników. – Geary na moment spuścił wzrok. – Niestety, kapitan Cresida, najlepsza specjalistka w tej dziedzinie, jaką miałem pod swoimi rozkazami, poległa w bitwie o Varandala, kiedy „Gniewny”, jej okręt liniowy, został zniszczony.

– Jaylen nie żyje? – mruknął senator, który do tej pory nie zabierał głosu. – Nie wiedziałem. A niech to. Znam jej rodzinę. Powiedział pan, że przed śmiercią otrzymała stopień kapitana?

Geary skinął głową.

– Awansowała na polu walki. Musiałem podjąć cały szereg podobnych decyzji na własną rękę, a teraz zamierzam poprosić przełożonych o ich zaakceptowanie i zatwierdzenie. Mam nadzieję, że rada także odniesie się do nich z wyrozumiałością. Niestety, zaszła również konieczność wymierzenia szeregu kar, a nawet zwołania sądu polowego, o czym informuję z przykrością, licząc jednocześnie na usankcjonowanie jego wyroków.

Członkowie rady spoglądali na Geary’ego przez dłuższą chwilę z mieszanymi uczuciami. Ciszę przerwał dopiero wybuch śmiechu przeglądającego dokumenty przewodniczącego Navarro.