20 esperantaj poemoj

Direkte al iu atol' ne notita (по направлению к какому-то коралловому острову, не помеченному /на карте/: direkto – направление, direkte al – по направлению к, atolo – атолл, коралловый остров, noti – помечать, отмечать, делать заметку),

Mirakla haven' – rifuĝejo (чудесной гавани – пристанищу: miraklo – чудо, rifuĝi – укрываться, скрываться, rifuĝejo – укрытие, убежище, пристанище).

Ĝi sentas ke ŝanĝos la bruan hodiaŭ (она чувствует, что сменит шумный сегодняшний день: hodiaŭ – сегодня)

Alterna trankvila morgaŭo (очередной спокойный завтрашний день: alterni – чередоваться, сменяться, alterna – чередующийся, попеременный, поочерёдный, morgaŭ – завтра),

Survoje al iu finala nenio (на пути к какому-то финальному небытию: survoje = sur vojo, vojo – путь, дорога, nenio – ничто)

Sen gaj' kaj sen prema malgajo (без радости и без тягостной грусти: gaja – весёлый, premi – сжимать, нажимать, давить; угнетать).

Aŭtuna fatalo

Vespero aŭtuna, muziko zumventa...

Soleco, ermita inerto...

La kapo sin klinas, la koro ne sentas

Minacon de l' bato averta.

La vivo bolanta, simile al maro

Ne ĉesas per ondoj marteli

La etan boaton, en kiu kun knaroj

Mi naĝas, portata sencele...

Sed tiu frenezo de l' mara ekstazo

Ne tuŝas la lacan animon,

En svena rigido ĝi sentas sin kvazaŭ

Infano tre juna sen timo.

En naĝo fatala senscie evitas

Ĝi lokojn de l' morta pereo,

Direkte al iu atol' ne notita,

Mirakla haven' – rifuĝejo.

Ĝi sentas ke ŝanĝos la bruan hodiaŭ

Alterna trankvila morgaŭo,

Survoje al iu finala nenio

Sen gaj' kaj sen prema malgajo.

Kalman KALOCSAY (1891-1976)

* * *

Mi estas perfidanto de altaro (я – предатель веры: «алтаря» = вероотступник: perfidi – предавать, совершать измену),

Kaj kiel herezulo sur ŝtiparo (и как еретик на костре: «наборе поленьев»: herezo – ересь, ŝtipo – полено)

Mi kuŝas nun sur via arda sin' (я лежу сейчас на твоей горячей груди: arda – раскалённый, жаркий; пылкий, страстный, sino – лоно, чрево, пучина, недра):

Turmentu min (мучай меня), bruligu min (обжигай меня: bruli – гореть), knabin' (девушка).

Per ardaj ĉenoj ligu min brakumo (жгучими цепями пусть свяжет меня объятие),

Odor' de haroj (запах волос), spiro de parfumo (аромат: «дыхание» духов)

Kiel la fum' (как дым) sufoku min ĝis sven' (пусть душат меня до беспамятства).

Mi preĝas vin (я молюсь тебе), anĝelo de Gehen' (ангел Преисподней).

Drinkigu min per kisoj en ebrion (напои меня поцелуями допьяна: «в опьянение»: drinki – пить /спиртное/, пьянствовать, ebria – пьяный),

Forprenu volon (отними волю), menson kaj konscion (разум и сознанье),

Ke el la sonĝo (чтобы из сна), plena de inkub' (полного кошмара),

Ne veku min la pento kaj la dub' (не пробудило меня раскаяние и сомнение).

* * *

Mi estas perfidanto de altaro,

Kaj kiel herezulo sur ŝtiparo

Mi kuŝas nun sur via arda sin':

Turmentu min, bruligu min, knabin'.

Per ardaj ĉenoj ligu min brakumo,

Odor' de haroj, spiro de parfumo

Kiel la fum' sufoku min ĝis sven'.

Mi preĝas vin, anĝelo de Gehen'.

Drinkigu min per kisoj en ebrion,

Forprenu volon, menson kaj konscion,

Ke el la sonĝo, plena de inkub',

Ne veku min la pento kaj la dub'.

* * *

Ho, ŝanĝis sin la firmament' (о, изменился небосвод),

La ter' (земля), aero (воздух)!

Susure flustras al mi vent' (шелестяще шепчет мне ветер: susuri – шелестеть, шуршать):

Liber' (свобода), libero!

Ligita estis mia kor' (связанным было моё сердце)

En tre malvasta rondo (в очень узком кругу),

Jen, nun mi ĝin donacas for (/и/ вот теперь я его раздаю: «раздариваю»: donaci – дарить, for – прочь)

Al tuta (всему), tuta mondo (миру)!

Ja kuŝu la printempa kot' (/что/ же, пусть лежит весенняя слякоть: ja – же, ведь)

Sur ter' malpure (на земле грязно),

Mi ĝin per la sepmejla bot' (я её в сапогах-скороходах: «семимильным сапогом»: sep – семь, mejlo – миля)