20 esperantaj poemoj

Amelitaj modviktimoj (накрахмаленные жертвы моды: amelo – крахмал, modo – мода, viktimo – жертва),

Via paco estas (ваш покой /– это/)… pozo (позёрство: pozi – позировать; рисоваться)!

Ĉar monduma stulta kodo (потому что великосветский глупый кодекс: mondumo – большой свет)

Ankaŭ tie ĉi rigoras (здесь тоже суров: rigoras = estas rigora),

Kaj la sklavoj de la modo (и рабы моды)

Libertempe nur (на досуге только: libertempe = en libera tempo)… deĵoras (дежурят = служат)

Kaj kompatas min (и жалеют меня), barbaron (дикаря),

Kiu ŝatas nur kamparon (который любит лишь село: kampo – поле)

Sen deviga kostumŝanĝo (без вынужденной смены костюма: devi – быть должным, devigi – заставлять, принуждать, kostumo – костюм, ŝanĝi – менять)

Post kaj antau ĉiu manĝo (после и перед каждым приёмом пищи: «едой»: manĝi – есть, кушать)!

Ho benata nest’ vilaĝa (о, благословенное деревенское жилище: «гнездо»),

Nelekata de l’kulturo (не затрагиваемое: «не облизываемое» культурой: leki – лизать),

Virga ĉarmo (первозданное очарование: virga – девственный, нетронутый), ĝoj’ sovaĝa (дикая радость)

Hejmas meze de l’naturo (размещается/ютится посреди природы: hejmo – свой дом, домашний очаг, жилище, mezo – середина);

Kaj neniu aŭtomato (и никакой автомат)

Negre bruas en ”dancingo” (по-негритянски /не/ шумит в «дансинге»: negro – негр),

Nek radio-aparato (ни радиоаппарат)

Kurzojn krias de l’sterlingo (курсы /не/ кричит фунта стерлингов: kurzo – курс /валюты, акций/)!

Pura estas ĉiu herbo (чиста каждая травинка),

Sanon portas ĉiu colo (здоровье приносит каждый дюйм),

Korpo tie ĉi kaj cerbo (сердце здесь и мозг)

Ĝuas pacon de l’izolo (наслаждаются покоем уединения: «изоляции»)…

Mi sopiras nostalgie (я ностальгирую: «тоскую ностальгически»)

Al ĉi tiu nesto, kie (по этому жилью, где)

Kampa vivo kaj ferioj (загородная: «полевая» жизнь и отпуск/каникулы)

Ne jam estas ”industrioj” (ещё не «промыслы»: industrio – промышленность; промысел, jam – уже, ne jam = ankoraŭ ne – ещё не)!

Libertempo

Mara bordo kun hoteloj,

Pavilonoj kun terasoj,

Kie sur salikfoteloj

Lacertumas ĉiuj rasoj…

Ŝajno, ŝajno, pantomimoj,

Nek senzorgo, nek ripozo!

Amelitaj modviktimoj,

Via paco estas… pozo!

Ĉar monduma stulta kodo

Ankaŭ tie ĉi rigoras,

Kaj la sklavoj de la modo

Libertempe nur… deĵoras

Kaj kompatas min, barbaron,

Kiu ŝatas nur kamparon

Sen deviga kostumŝanĝo

Post kaj antau ĉiu manĝo!

Ho benata nest’ vilaĝa,

Nelekata de l’kulturo,

Virga ĉarmo, ĝoj’ sovaĝa

Hejmas meze de l’naturo;

Kaj neniu aŭtomato

Negre bruas en ”dancingo”,

Nek radio-aparato

Kurzojn krias de l’sterlingo!

Pura estas ĉiu herbo,

Sanon portas ĉiu colo,

Korpo tie ĉi kaj cerbo

Ĝuas pacon de l’izolo…

Mi sopiras nostalgie

Al ĉi tiu nesto, kie

Kampa vivo kaj ferioj

Ne jam estas ”industrioj”!

Alfred SCHAUHUBER (nask. 1896)

Vespera soneto

(Вечерний сонет)

Vespero sangon ĵus de sia koro (вечер кровь только что из своего сердца)

en lagon verŝis (в озеро вылил). Mildas la silento (мягка тишина: mildas = estas milda, milda – мягкий)...

En arbustaĵo dormas dolĉa vento (в кустах спит лёгкий ветер: arbusto – куст, кустарник, dolĉa – сладкий, сладостный; приятный, милый)...

Sindonas al migranto tia horo (щедр к страннику такой час: sindona – преданный, верный, самоотверженный; бескорыстный, migri – странствовать, скитаться).

Pejzaĝo iĝas pia molsonoro (местность становится = наполняется благоговейным мягким звоном: pejzaĝo – пейзаж, вид, ландшафт; местность, край, pia – набожный, праведный, благочестивый, mola – мягкий),

ĉar preĝas en krepuska sentimento (потому что молится в вечернем волнении: krepusko – сумерки, sentimento – чувство, эмоция, переживание)

la sonorilo (колокол: sonori – звенеть)... Jen (вот), la stratserpento (лента: «змея» улицы: strato – улица, serpento – змея)