Sur transa bord' de l'golfo (на том берегу залива:
ekbrilas lumserpento (вспыхивает полоска: «змейка» света:
sur kolo de l' mallumo (на шее темноты), anoncas ĝi pri tero (указывает она на /присутствие/ земли: «объявляет она о земле»:
pri urbo kaj loĝantoj (города и жильцов): pri homo kaj pri ŝtono (человека и камня).
Ho stranga pens' (о, странная мысль): ĉi urbe (в этом городе:
ankoraŭ mi ne tuŝis (ещё я не касался) = (на чьих улочках ещё не ступала моя нога) kaj kien mia febre (и куда моя лихорадочно)
sopira okulparo rigardas lace (томящаяся пара глаз =
ĉi urbe eble homo (в этом городе, возможно, человек) – same soleca (так же одинокий:
algapas nun la maron (смотрит /пристально/ сейчас на море:
sin krucas en saluto (пересекаются приветственно: «в приветствии»:
Balkona vespero
Lit
-seĝo. Lankovriloj. Dua etaĝ'. Balkono.Siajn
vualojn densajn faligas jam vespero,sonorilvoĉo
velke traŝvebas en l' aero.Torpor
' postfebra. Kape vaganta pensĉifono.Sur
transa bord' de l'golfo, en fee fora fonoekbrilas
lumserpento: vibranta kolierosur
kolo de l' mallumo, anoncas ĝi pri tero,pri
urbo kaj loĝantoj: pri homo kaj pri ŝtono.Ho
stranga pens': ĉi urbe, kies stratetojn plandeankoraŭ
mi ne tuŝis kaj kien mia febresopira
okulparo rigardas lace, lante,ĉi
urbe eble homo – same soleca, trista, –algapas
nun la maron, niaj rigardoj eblesin
krucas en saluto, ho ve senpove dista...La spegulo
(Зеркало)
Sur stratoj or-aŭtunaj (на улицах по-осеннему золотых:
mi vagas nostalgie (я брожу с тоскою: «ностальгически»:
en la kvartalo (в квартале), kie mia malnova memo (где моё старое «я»:
la knabo pale blonda loĝis en oldaj domoj (мальчик белокурый: «бледно белокурый» жил в старых домах:
Dum suna tag' min hantas revenaj tombfantomoj (во время солнечного дня =
la sojlojn tre konatajn repaŝas mi kun tremo (/на/ пороги очень знакомые вновь ступаю я с дрожью: