Читаем Аністыя полностью

Божашуткава. Вы забыліся, таварыш Дрозд, што рашаюць тут не прысутныя гледачы. Ні яны, ні вы не можаце зрабіць уплыў на рашэнне суда! І хто б тут ні прысутнічаў…

Ізабела. Але чаму вы не запрасілі сюды рабочых?

Бурнае абурэнне клакераў.

Кічкайла. Заклікаю да парадку!.. Пацярпеўшая Мажэйка!

Мажэйка (выходзіць да трыбуны). Тут.

Напэўна, такое ўражанне на прысутных зрабіла б жывая Венера Мілоская. Мажэйка надзвычай прыгожая.

Захапленне сярод мужчын.

Кічкайла. Ваша імя, імя па бацьку і прозвішча?

Мажэйка. Мажэйка Тамара Аляксандраўна.

Кічкайла. Месца работы? Род заняткаў?

Мажэйка. Кандытарская фабрыка. Работніца…

Хаценьчык. Колькі вам гадоў?

Мажэйка. Дваццаць два.

Хаценьчык. Замужам?

Мажэйка. Не…

Кічкайла. Што вы можаце сказаць нам пра тое, што адбылося ў нядзелю на беразе Камсамольскага возера?

Мажэйка. Усё сказана ў пратаколе. Мне дадаць няма чаго.

Божашуткава (перахопліваючы ініцыятыву). Скажыце, за што ён вас ударыў?

Мажэйка. Ён падышоў і папрасіў закурыць. Я адказала, што гэта не самы дасціпны ход, каб загаварыць з незнаёмай дзяўчынай. Потым ён сказаў нейкую гадасць. І я папрасіла яго пазбавіць мяне ад сваёй кампаніі.

Божашуткава. Ну, вы маглі б адказаць і больш ветліва. Выходзіць, што вы самі падштурхнулі яго на бойку. Вы ж бачылі, што чалавек нецвярозы!

Мажэйка. У мяне чамусьці няма прывычкі весці свецкія размовы з незнаёмымі людзьмі. Тым больш калі паводзяць яны сябе не вельмі сціпла. Што ж датычыць іншага… Салавейчык быў не настолькі п’яны, як хоча зараз даказаць.

Салавейчык (ускочыўшы). Няпраўда! Я быў п’яны як свіння.

Мажэйка (саркастычна). Не думаю… Вы проста тып, які лічыць, што яму ўсё дазволена.

Божашуткава (перахопліваючы ініцыятыву). Што вы там рабілі?

Мажэйка. На пляжы? Тое, што і ўсе.

Хаценьчык. Што на вас было?

Мажэйка. Лыжны касцюм!

Салавейчык (ускочыўшы). Прашу слова!

Кічкайла. Пачакай…

Божашуткава. Не, няхай гаворыць!

Салавейчык. Я ўдарыў яе таму… таму, што яна мяне спакушала.

Хваляванне сярод прысутных.

Кічкайла. Што-о?

Хаценьчык (устрапянуўшыся). Грыша! Раскажы, як гэта было. Толькі падрабязна, з дэталямі.

Салавейчык. Іду я, значыць, па пляжы. Пакупацца захацеў, асвяжыцца. Іду, а яна ляжыць… голая!

Божашуткава (спалохана). Як… голая?

Салавейчык. Ну, амаль голая. У адным бікіні. Ведаеце, такі малюсенечкі-малюсенечкі… Калі ты добрая, прыстойная дзяўчына і ў цябе няма паганых думак, навошта ж табе ў грамадскім месцы надзяваць такі недамерак? І потым, таварышы, што гэта такое?.. Чаму гэта мужчыны і жанчыны ляжаць побач голыя? Га? І дзе ляжаць? Амаль у самым цэнтры вялікага горада. Выйшаў з трамвая, а тут адразу — голыя… жываты! Гэта ж распуста.

Божашуткава. Правільна, таварыш Салавейчык!

Мажэйка. Паслухайце!.. Мяне паклікалі сюды, каб зневажаць?

Божашуткава. Ніякай знявагі я не бачу. Я падзяляю яго думку. Занадта многа волі вам далі! Міні! Бікіні! А вы ведаеце, што за гэтым хаваецца? Варожая ідэалогія!.. Вось такія, як вы, і зводзяць чужых мужоў, разбіваюць сем’і!

Мажэйка. Каго тут судзяць? Гэтага грамадзяніна або мяне?

Божашуткава. Мы судзім Салавейчыка, а заадно і цікавімся асобамі пацярпеўшых. Я, напрыклад, упэўнена, што вы самі выклікалі Салавейчыка на бойку. А вось з якой мэтай…

Мажэйка. Ну, ведаеце! Усяму ёсць мяжа! Нават глупству.

Кічкайла. Ён вас моцна ударыў?

Мажэйка. Моцна!

Хаценьчык. А сінякі ў вас ёсць?

Мажэйка. Ёсць!

Хаценьчык. Вы можаце паказаць іх суду?

Мажэйка (разгублена). Што? Як гэта?

Хаценьчык. Ну, вы можаце паказаць іх нам? Каб мы пераканаліся…

Мажэйка. Вы… разумееце, што кажаце?

Божашуткава. Грамадзянка Мажэйка, папрашу вас паводзіць сябе больш прыстойна.

Хаценьчык. Калі сінякоў няма, так і скажыце. А калі ёсць…

Мажэйка. Да пабачэння, грамадзяне суддзі! (Выходзіць.)

Божашуткава. Грамадзянка Мажэйка! Вярніцеся! Чуеце? Добра… Мы зробім з гэтай выхадкі пэўны вывад. У нас застаўся адзін сведка — Лапатка… (Спахапіўшыся.) Ох, даруйце, Іван Пятровіч!

Кічкайла. Нічога, нічога, Рагнеда Іванаўна… Прашу вас, таварыш Лапатка.

Галасы. Ну, гэты насведчыць!

— Яму ж верыць нельга!

Міліцыянер (выходзячы да трыбуны). Грамадзяне! Прашу захоўваць парадак!

Кічкайла. Таварыш Лапатка, што там адбылося на пляжы?

Перейти на страницу:

Похожие книги

Судьбы наших детей
Судьбы наших детей

В книгу вошли произведения писателей США и Великобритании, объединенные одной темой — темой борьбы за мир. Не все включенные в сборник произведения являются фантастическими, хотя большинство из них — великолепные образцы антивоенной фантастики. Авторы сборника, среди которых такие известные писатели, как И. Шоу, Ст. Барстоу, Р. Бредбери, Р. Шекли, выступают за утверждение принципов мира не только между людьми на Земле, но и между землянами и представителями других цивилизаций.

Джозефа Шерман , Клиффорд САЙМАК , Томас Шерред , Фрэнк Йерби , Эдвин Чарльз Табб

Драматургия / Современная русская и зарубежная проза / Боевая фантастика / Детективная фантастика / Космическая фантастика / Мистика / Научная Фантастика / Постапокалипсис / Социально-психологическая фантастика / Фэнтези / Юмористическая фантастика / Сатира