1891. Lo esas lua amiko Pierre Louÿs qua prizentis l’unu a l’altru en la
kafeeyo di Harcourt, olqua jacis ye la Placo dil Sorbonne. Wilde ne
atraktesas sensuale da Gide, ma ica yunulo evanta 22 yari (Wilde evas
36 yari) interesas ilu per lua inteligenteso e lua kulturo. Ed il presentas
ke lu celas, sub lua severeso protestanta, sekreta febro, juado-deziro
nekontentigita. Ilu esos ta qua revelos lu a su ipsa, per instigar lu asumar
sua personaleso, vivar sua vivo intensamaniere, per transpozar ol a la
pro ke Wilde splitigis lua omna certaji, pro ke il instigas lu existar plene,
mem se ico esas danjeroza. Nefatigeble, il instigas lu rikonsiderar sua
vivo ye la vidpunto di la libereso e di la fantazio, per koaktar lu senhalte
konfrontar su kun su ipsa, transformar su e realigar su. Ico ne eventos
senpene. Gide aturdita, facinita, e forsan amoroza („Wilde ! Wilde !
Wilde !“ tale lu skribis transverse en lua diario) ne plus savas ube lu esas
mentale. „Depos Wilde, me existas nur tre poke“, lu skribas a lua amiko
Paul Valéry, pos la departo da Oscar por retroirar a London. Wilde
propozas a lu vivo exaltanta e terorigiva, di qua la extrema punto esos
probable atingata lor l’aventuro sulfoza dil kafeeyo di Biskra, quar yari
294
plu tarde, kande Gide devoras per la okuli la bela fluto-pleanto
adolecanta sidanta proxim li, e ke Wilde susuras a lu ita parolo di
proxeneto : „
Oscar Wilde ne esis la subornero di Gide, ilqua ja travivabis aventuri
homeosexual, ma il posturas kom inicianto e revelanto, quale esos lo,
plu tarde, Ménalque, la persono kreita da Gide por la libro
Oscar Wilde.
Questionanto –
expresas su kande il deklaras ad André Gide ke la karcero chanjis lu
komplete. Itadomene, il restis la sama e refuzas renegar su : „Poeto
enkarcerigita pro amoro a la yunuli amoras la yunuli“, lu skribos a Robbie
Ross. „Chanjir lua vivo-maniero esabus agnoskar ke la geyeso esas
desnobla.“ Same il nule intencas renuncar lua individualista etiko. Wilde
restas tiloste individualisto. Pro ke il esas fidela a la filozofio
fundamental di lua existo, il reprochas a su ne lua konduto, ma trahizir
lua individualismo per apelar a socio, quan il desestimas por agnoskar lu
kom justa kontre markezo de Queensberry, patro di lua yun amorato,
Bossie.“ La unika ago shaminda, nepardonebla e porsempre desestiminda
di mea vivo esis renuncar mea principi til apelar a la helpo e protekto dil
socio“, lu deklaras en
skribas en la karcero.
La chanjo quan il aludas esas ye altra nivelo mental, nome olta di lua
relato ad altri. Wilde, qua havis fola jenerozeso, nulatempe esis
indiferenta a la altri. Ma, quale lu skribis en
esar flananto, dandio, viro segunmoda.“ Il plenigis lua vivo per plezuri.
Enkarcere, il deskovras altra mondo, tote stranjera a lua vivosfero, ube
il ne plus esas ulo. Por eskapar la desespero e la dementeso, lu mustas
nur aceptar la sufro, submisar su ad ol kun humileso e trancendar ol por
divenigar ol ulo nobla, e por ke ta sufro esez departo-punto a nova vivo.
Lo esas la kompato por la fato di lua kompanuli subisanta la sama
desfortuno kam ilu, qua sustenos lu en ca espruvigo. En la fundo di lua
celulo, il deskovros la sentimento di solidareso kun ti qui sufras. Lor lua
liberigo, il skribos du longa letri a la jurnali por protestar kontre la
nehumana traktado dil enkarcerigiti, e tote aparte olta dil yuna pueri. Il
vidabis uli de li, teroranta ed hungranta, en Wandsworth ed en Reading,
ed ico lacerabis a lu la kordio. Lo esas anke por atestar pri la harda
295
realeso dil enkarcerigo ke lu skribos lua splendida poemo,
posibligis a Wilde „konoceskar la sekretaji dil arto“ e skribar „un de la
maxim bela libri naskinta de la sufro di viro,