ANTOLOGIO

kom inteligenta suvereno cirkondata per savoza personi. On savas anke

ke il vinkis la Saxoni e la nazisti reprochis ico a lu. “

Trans Aachen, qua grantas importo a la turismo kultural, la 1200ma

aniversario dil morto di ca imperiestro nemulte celebresis en Germania.

Ultree, ica lando ne mantenas kun sua historio relato tam pasionoza kam

olta di Francia kun la sua. La Statala prezidanto, Joachim Gauck, certe

venis inaugurar, ye la 20ma di junio, tri expozi organizita dal urbo

Aachen. Ma l’evento qua atraktis la turbi dum la recenta semani esis ulo

tote diferanta : lo esis la pilgrimo organizita ye singla sepesma yaro

depos 1349, okazione di la prizento di quar reliquii, quar anciena stofi,

292

inter oli esas du, qui havus relato a la nasko di Jesu, ed un altra, qua

havus relato a lua morto sur la kruco. De la 20ma til la 29ma di junio,

100.000 religiani entraprezis la necesa voyajo por spektar oli.

( Artiklo da JEAN-CHRISTOPHE PLOQUIN publikigita en la jurnalo LA

CROIX)

(Ek Kuriero Internaciona n° 3/2014)

WILDE : ARTO E SUFRO

[ Hike me prizentas interviuvo publikigita en royalista e bigota jurnalo.

Malgre lua ideologiala orientizado, ica jurnalo transmisas tre simpatioza

raporto pri Wilde e ne atakas lua homeosexualeso. La motivon onu

saveskas dum lektar la fino di ca artiklo. La dicita texto omnakaze esas

tre interesiva por lekteri havanta kurioza mento. ]

La libreto publikigita dal Editerio Qui-suis-je ? WILDE esas mikra juvelo.

Longatempe konsiderata kom espritozo neserioza havanta laxa mori

sexual, Wilde hodie rideskovresas ; sub brileganta kuraso di estetikero e

dandio, lu emocigas per lua humaneso kordiolaceranta, quan il revelas

en De profundis e la Ballade di la geôle de Reading. L’autorino dil aludita

verko, Danielle Guérin-Rose, esas vice-prezidanto dil societo Oscar Wilde

e redaktistino di olua revuo Rue des Beaux-Arts. – C.R. –

Questionanto Catherine Robinson – Per lua romano La portreto di Dorian

Gray, Wilde produktas indigno-klamo de protesti pro ke il asertas

privilejizar l’estetiko prefere kam l’etiko. Ka vu povas explikar a ni ilua

koncepto pri arto ?

Autorino Danielle Guérin-Rose – Quik de la yari pasinta che la Trinity

Collège di Dublin, Wilde komencas forjar lua koncepto artistal, sub

l’influo da lua studio-direktanto, la veneracindo John Mahaffy, qua docas

ad ilu prizar la civilizuro Greka. L’idealo Sokratal ibe instruktis ke la

skopo dil vivo esas felicesar per la serchado di lo bona e di lo bela.

Lo esas en Oxford, tamen, ke Wilde kompletigos e rafinos lua edukado

intelektal tra la docado da du de lua maestri, John Ruskin e Walter Pater.

Amba esas laudanti di la beleso, ma segun maniero diferanta e preske

293

opozata. Segun John Ruskin, quan Wilde adoptas kom konsilanto spiritala

til lua renkontro kun Pater, l’estetiko ne povas esar sen l’etiko. Lua

koncepto pri l’arto esas avan omno ligita a lo bona, t.e. ol esas tre

etikala e sociala. Ruskin rekomendas filozofio luktanta kontre la maxim

mala aspekti dil senfrene kreskanta industriigo e volas esar la championo

dil plualtigo mentala di la laboranta klasi per l’edukado pri arto.

Lo esas dum la triesma lernoyaro, ke Wilde asistas la kursi da Walter

Pater, ma ilu konocas e ja prizas lua libro Studies in the History of the

Renaissance, quan il sempre nomizos lua „ora libro“. Pater esas, lu anke,

erudito ed estetikero, ma ilua koncepto esas multe plu hedonista e

sensuala. Segun il, la serchado por la sento e la juado, qui povas naskar

per „ecito intelektal“ esas esencala. Kom adepto dil teorio „dil arto por

la arto“, il rekomendas la personala realigo kom „la maxim importanta

skopo di la vivo“. Lua docado esas revelo a Wilde, ilqua rikonocas en ol

lua deziri maxim profunda. Lo esas la desklozo di su ipsa laudata da

Pater, qua de nun esos lua credo. Sublimigar onua vivo til igar de ol

artoverko esos la doktrino qua formacos la spino di Dorian Gray, olta

quan Wilde ipsa esforcos praktikar, e malgre omno, til lua lasta vivosuflo.

Questionanto – Kande André Gide aludas „la frenezioza gusto dil vivo“