Читаем Бурятские народные сказки. Бытовые полностью

Хушэхэн Аргашхандаа ехэ уурлажа ерээд, Аргашханаа ба-ряад, хээрэ абаадажа ехэ наранда хоёр гараань баряад, хоёр тээшэнь татаад, лгэшхд озирно.

Аргашхани лглээд гурба хоноод байхадань, зн урай-аа ехэ хпеэс (тургуубай) гурбан тэргээр бараа тээжэ ерэбэ. Тэрэ Аргашхани уяатай наран дор озироод д харана. Тиихэдээ Аргашханаа урана:

• АЙл нохой, яагаабши, юундэ эндэ лгэлдээбши?. — Нюргаа гажаиимаад, хэр эдэгкимааб гэжэ байиальби,—

ГЭНЭ: ^|

— Хэрэбтеэ? — гэнэ тургуубайн.

Хэр яма'рааш мэдэнэбэйб, биш^йха дээрэ болообиб яа-

гааби, ажаглахадамни.

— АЙл нохой, Аргашхан, Аргашхан, бишни ехэ нюурга

эбшэн хн эльби, намайяа байлгыштаа, — гэнэ.

— ш иижэ байхамнн хадаа, ш айн болохынь,—

гэнэ. Тиихэдэн тургуубай хэлэнэ: щМ

— Намайяа хайрлыштаа, юуш эрээ хадаш, юуш гэхэльби

даа, — гэнэ. Тиихэдэн:

— Зай, хайрлахиимааб даа, нэгэ дэр ни хоёр соо лэг-каа биб, — гэнэ.

— Зай, зай, — гэжэ тэрэнь шургаба. Аргашханаа гаража тайлаба. Тайлуулжа буугаад, тургуубайяа врэёо байрааа дорошог уяба. Тургуубайяа доронь гал табяад, хуан хрзэ хээд, хойшон хиидхээд, уляаан хрзэ хээд урайкшаи хиидхзэд, гурбан тээбэри бараа дээрэнь уугаад, нэгэ морёойн боожол-?жо, хоёр морёойн хтэлжэ, гурбан тээбэри бараатай боложо, Аргашхан ожирно.

Хшэхэн гудрээд ерэнэ: "Би шамай наранда лгэээмнэйб, хайшан гээд иимииматай болоод ознрообши?" ^ гэнэ. Тиихэдэн Аргашханиинь хэлэнэ:

— Шинии галдаан уняар Тэньертэ гараад, Тэньери хд

зрин зжэ гаргажа г,— гэнэ.

— Мн дууайдаа? — гэнэ Хшэхэн.

— Юу хэлээбши, мн дуудха гэжэ!

— Намаяа абаадалаа, намаяа абаадалаа, — гэнэ Хшэчэн. Дурта дурабьеэр Хшэхэнээ хртэ ороно.

Хшэхэнээ абаашажа тэрэ иарандаа уяна. Тэндээ. гараха-дань, тургуубай нэр танар бээ хуу уйгааг болшоод байна. Тиигээд, Атргашхан гараад, тэрэ нарандаа уяад ла, дорон гал тлеэд, Хшэхэнээ галдаад, хуан хрзэ хээд хойшон хиидхээд, уляаан хрзэ хээд урайкшаи хиидхээд озироо даа гэртээ. Гэртээ озиржо хаани айхан басагаар эзы хэжэ, гурбан тээбэри эд бараатай боложо; арбан мэшээк алта-торготой боложо, ажа яргаба.


42. ШАДАМАР ШАЛХАГАР ХОЁР


Оойн голдо юм г, али Эдэйн голдо г. * ' ттт Ь мЭДэе! Тэдэ нютагуудай нэгэндэ Шадамар барлаг Шалхагар баян гэжэ хоёр айлайхи ууан гэхЭ. Эдэ хоёр айл хоорондоо ехэшье холо бэшэ уудаг байгаа. Шадамар барлагайхи газаагаа ган гэхэ нохойгуй, газар гэш-хэхэ малгуй юм эн ха. Гээшье паа тэрэ хун уран гоё угэтэй, хурдан хурса ухаатай, бэлгэн бодолтой, хухюу зантай, шии-раг задарюун бэетэй байан гэхэ. Тиихэдэ Шалхагар баян гээшэнь тоогуй олон малтай, тоог дуурэн таряатай аад, абаха эдихын хойнооо хомхой 'хобдог, али бухы юумэндэ атаар-хуу хэнтэг, зузаан мяхатай, зоболго бэетэй хун байгаа тэл-сэхэ.

Нэгэтэ Шадамар барлаг Шалхагар баянайда орошобо. Хоймортоо забилжа уугаад, табагаар дрэн тарган. мяха табюулан баян хлэ алан болотороо мяхаяа хлхэн, жаб-жаараа тоо хэ бушхуулан байба. Шадамар барлагые хара-

аар:

— Ээ, тоймог, хаанааа ерэбэбши. Шамайе ехэ мэхэшэ хн гэжэ дуулааб. Намайе мэхэлжэ шадаа ааш, тэошээр дрэн мяха шанажа эдюулхэб, — гэбэ. йШШ

— Зб лэ даа, мэхэтэйл байхаб. Танай хэлээшые зубшее-иэб, — гээд дохихо зуураа, — харин мэхэеэ гэртээ мартаад яба-наб. Абаад ерэхыемни морйёо хайралыт, — гэлэи.

— Яаха эм, ошоод ерэ. иНяан Шадамар ПТялуягяп Ляянай хуодан жороо мори унапан щш шалхагар оаянаи ЩЩН Ш| МОрёор ошоо хадаа,

барлаг хаба соонь ЦНдабаагаар УДахагй ерэхэ байха гээд баян хлеэнэ ЩШ ш

— Уа уруу хаяан шулуун шэнги ошонгоо ошолдоо. нэгэ, хоер, гурбан "^ногхлеэбдгыл гээ^^гы эм99Лллжэ унаад.

Гайхашаагаа барапан оаян шщ

233

Шадамар барлагайда ошобо. Орон гэээнь урдаа обоо собое* мяха уурал аарал абатар табяад, барлаг дуугархашье су-аогуй эдижэ ууба.

— Иихэдээ яаан шолмобши. Юундэ тонилонгоо тонил-шообши, морям яаам? — гэжэ ами арпан да а бтээн баян абяа гаража ядан хашхарба.

— Намайе мэхэлэ гээ пэмнайт. Мэхэлээлби 'даа. Моринт-най уусэ болоо. Мяхыень эдижэ уунаб, — гэбэ.

— Муухай хооон, хобдог хубхай яидан. Тэрээнлээ дээрэ"; шамда юун байха пэм, — гэжэ Шалхагар баян сухал дундаа газаа гуйжэ гараад, барлагай гэртэ гал ааагаад ябашаба.

Галдуулпан гэрэй уурида ганса унээнээ ондоо юушье-гуй. Шадамар барлаг дрээц гэрэйнгээ нээ суглуулжа, гулам соо хээд, Хартагай хаанайда ошобо ха.

Хартагай хаанай хэрэмэй гаэаагуур ту лам ргэлэн хунэй ябажа ябахые хараан хаанай басагад ордоноо гйлдэжэ гараад, Шадамар барлагые тойрошобо.

— Гулам соотнай юун бэ? Харуулыт, — гэлдээд алана ан> данагуй.

— Хараад яахатнайб. Энээн соотнай эшэгы гэр ни юумэл. ~ Тулам соо эшэгы гэр хайшан гээд багтаха юм? — Хаанай гайхалдзан басагад харуулхые бри ехээр гуйба.

— Иара бороо, хйтэн халуунаа бэеэ халхалха — анаха-байха ганса гэрни юм. Хэрбээ таанад шэнги пара, наран шэнги пайхан дангинарта харуулаа паам, гэрни нээн болошохол.

ара, наран шэнги айханаа мэдэхые хусэпэн хаанай басагад хамсы шуурэн:

— Заалаа харуула. Гэрэйш унэпэн болоо паань, абамнай шэнэ гэр шамда табюулжа угэхэ, — гэлдэбэ.

Туламай амар тайлан сасуунь хаанай басагад урдилдэн байжа харабад. Тулам соо унэлэнлээ ондоо юушьегуй.

Перейти на страницу:

Похожие книги

Энциклопедия символов, знаков, эмблем.
Энциклопедия символов, знаков, эмблем.

Мироздание говорит с человеком на «языке намека и внушения» (Вяч. Иванов), иначе — на языке символов, воспринимая который, человек постигает мир. Умение понимать и истолковывать символы и знаки — насущное условие выживания в окружающей среде — с древнейших времен признавалось одним из важнейших человеческих искусств. Символистика складывалась и развивалась на протяжении столетий, постепенно обретая собственную мифологию: многочисленные значения, приписываемые символам, и сложные, многоуровневые взаимосвязи между символами в конце концов привели к тому, что появилась уникальная мифологическая система — наднациональная, единая для многих народов мира. Эволюции мифологической системы символов и ее нынешнему состоянию и посвящена эта книга.

Кирилл Михайлович Королев

Мифы. Легенды. Эпос
Пять поэм
Пять поэм

За последние тридцать лет жизни Низами создал пять больших поэм («Пятерица»), общим объемом около шестидесяти тысяч строк (тридцать тысяч бейтов). В настоящем издании поэмы представлены сокращенными поэтическими переводами с изложением содержания пропущенных глав, снабжены комментариями.«Сокровищница тайн» написана между 1173 и 1180 годом, «Хорсов и Ширин» закончена в 1181 году, «Лейли и Меджнун» — в 1188 году. Эти три поэмы относятся к периодам молодости и зрелости поэта. Жалобы на старость и болезни появляются в поэме «Семь красавиц», завершенной в 1197 году, когда Низами было около шестидесяти лет. В законченной около 1203 года «Искандер-наме» заметны следы торопливости, вызванной, надо думать, предчувствием близкой смерти.Создание такого «поэтического гиганта», как «Пятерица» — поэтический подвиг Низами.Перевод с фарси К. Липскерова, С. Ширвинского, П. Антокольского, В. Державина.Вступительная статья и примечания А. Бертельса.Иллюстрации: Султан Мухаммеда, Ага Мирека, Мирза Али, Мир Сеид Али, Мир Мусаввира и Музаффар Али.

Гянджеви Низами , Низами Гянджеви

Древневосточная литература / Мифы. Легенды. Эпос / Древние книги