Mi malrapide levis ŝin de la tabureto kaj milde ŝovis ŝin al granda sofo, meblo aparte oportuna por mia celo. Dume mi murmuris al ŝi, kiel volupte mi kisas ŝian belgrajnon. Ŝi ronronis kaj mallaŭte konfidis al mi, ke ŝi posedas ankoraŭ pli belan belgrajnon aliloke. Poste ŝi diris nenion plu, ĉar ŝia buŝo tute koncentriĝis sur la eblo inspirita de la
Korina, kiu genuis sur la tapiŝo, poste sterniĝis apud mi sur la sofo. Mi prenis ŝin en miajn brakojn kaj danke kisis ŝiajn virtuozajn dolĉajn lipojn. Ni iom ripozis, sed mia amorantino baldaŭ proponis kun brula okulumado:
- Karulo, mia japana amikino menciis la ludon
Mi ne scias, ĉu
Je la kvina, kiam mi forlasis la gastaman domon de Lambresto kun malforto en la kruroj kaj lumo en la kapo, mi trafis la statistikiston sur la trotuaro.
- Ha, samideano, nun vi foriras. Kion vi pensas pri la talento de mia edzino?
- Fabela, fabelega! Post kelkaj ekzercoj ŝi certe baldaŭ ricevos la unuan premion.
- Kaj ĉu vi fine klarigis al ŝi, kio estas via fama
- Jes, la radiko estas facile trovebla plurloke, ekzemple en...
- Ekzemple, ekzemple... Ha ha! Permesu, ke mi ridu. Kial do ne en la laŭdire
- Mi jam skribis pri tiu bedaŭrinda manko al profesoro Waringhien.
- Ha? Kion li respondis?
- Ke la angla presisto forgesis
Lambresto kompateme skuis la kapon.
-Vi devos do aĉeti duan ekzempleron de la
Kaj, elpoŝigante sian ŝlosilon, li asertis kun sarkasma rideto:
- Mi estas saĝa. Mi ne lasas min elsuĉi, kiel vi.
Dekunua epizodo:
KIEL MI ELIMINIS DU GRAVAJN MALSANOJN
EL LA ESPERANTO-MOVADO
Sur tiuj ĉi vastaj kaj herboriĉaj
kampoj paŝtas sin grandaj brutaroj,
precipe ŝafoj