Читаем ЭЗОП полностью

Тингловчилар диат билан ўтиришларидан Эзоп беад шод эди, ахир уни тинглашларига ўрганмаганда. ани энди аорат ва калтаклашлар ўрнини бир умрга ана шундай машулотлар эгалласа, тенг хуули сухбатлашиш гаштини у ам хохлаган ватда амалга ошираолса, ани энди анабу рупарасида ўтирганларнинг имкониятлари унда ам бўлса, йў унда ечачон еч нарса бўлман эмас, озод бўлмагунча еч нарсага эришаолмайди. улнинг кўрлиги шундами. У ўзи яратган нарсаларга ўзи эгалик илаолмайди, энг мудхиш томони унинг еч андай хууи йў. Ана шунинг учун унинг орзулари, хохишлари севгиси ам йў. арандай орзу-истак ул учун зарарли, чунки уларга барибир эришаолмайди. Бутун умр бошаларнинг хохишини бажариб яшашдан ам уубатли иш бормикан, йў албатта. Бундай беъбахо неъматга эришишимиз учун барча йўллар берк, эришганлар эса уни асло адрламайдилар. Агарда одамлар эркинликни чинакам адрлаганларида эди, хечачон бировнинг эркини кишанламаган бўлар эдилар. Чинакам инсоний аёт билан яшаб ўтиш учун одамзот эркин бўлмои лозим, у эркин бўлмагунча еч бир хохишига эришаолмайди, унга севги ам, эзгулик ам, жамики одамга хос фазилатлар ўгай уларга етишаолмайди, аксинча улардан захмат чекиб ўтади. ул нафаат жисмоний уубатга махкум, у хўрлик ва хаоратлар куршовида бўлишга мажбур. Кишиларни ул илиш истаги бир ёки бирнеча кишига хос эмас, у барчага хос бўлган нусон. Хеч бир жонзот ўз жинсига одам каби зулм илмайди, хайвонот оламида ул илиш ёи ул бўлиш ходисаси учрамайди. У барча нарсага эгалик илиш истаги билан яшаётган одам боласининг хохишидир. улдорлик бу зўравонликдир, шафатсизликдир.


Аполлон


Санъат, илхом ва ёрулик худоси. Аполлон Зевснинг ўли. у кишиларнинг тадирини билади ва белгилайолади. Унинг ароргои Дельфада жойлашган. У ёрулик ёрдамида ер ости аждахоси Пифонни оир жангда малуб илган, бу алабанинг шарафига муаддас ёдгорлик ўрнатилган бўлиб у ерда Аполлоннинг олтин оракўли саланади. Бу олтин оракўл кохинларнинг айтишларича бўлажак воеаларни бехато айтиб бераолар экан. Айтишларича Пифонни енган Аполлон марурланиб Афродитанинг ўли Эротни масхаралаб ўяди. Эрот ўз камалаги билан Аполлоннинг юрагига севги ўини отиб Нимфага нисбатан иш алангасини ёади. Нимфанинг юрагига эса Аполлонга арши нафрат ўзатадиган ўини отади. Аполлоннинг кучли севгисидан очган Нимфа отаси Пенеядан панох сўрайди, ота ноилож уни лавр дарахтига айлантириб ўяди. Шунинг учун бир умр кўм-кўк чирой очадиган лавр дарахтининг баргларини ипга чизиб Аполлон бошига ўраб юрар эди. Бошида лавр гулчамбари, ўлида кифара ушлаган Аполлон учун Дельфага дабдабали хайкал ўрнатилган. Дельфаликларнинг энг севимли зиёратго жойлари шу.


Афина


Донолик худоси Афина, одамларга, санъат хамда хилма-хил хунарларни инъом илди. Аёлларни бичув-тикув, эркакларни кулоллик, темирчилик, кемасозлик ишларига ўргатди. Ўз юртини душманлардан химоя илгани учун ўлкасининг номини унинг исми билан атай бошлашди. Кунларнинг бирида денгиз худоси Посейдон Афина билан бахслашиб олади. Бахснинг мазмуни ким Афинага энгмуносиб совга бераолса ўша Аттиканинг хукмрони бўлади дейишади. Посейдон хассасининг учини ояга урганда сув фаввораси отилиб чиади, бунинг оибатида Афиналиклар мохир денгизчилар бўлиб етишадилар.

Афина ўлидаги найзасини ерга урганда Зайтун дарахти униб чиади, бу юнонлар учун келажакда мўл хосил гарови эди. Афина олиб деб топилди.

Зевс донолик худоси Метида билан турмуш ургандан сўнг ундан худолардан ам устун келадиган из туиилишидан хабар топади, у хукмронликдан махурм бўлиб олишдан ўриб хомиладор Метидани ютиб юборади. Бу воеадан озгина фурсат ўтиб унда атти бош ории пайдо бўлади. Темир худоси Гефестни чаириб бош миясини ириб ечишини буюради. Бу воеадан сўнг очиб кўрилган Зевснинг бошидан муъжизавий ал сохиби Афина туилади. Донолик худоси ва фидоийлик рамзи бўлган Афинанинг олтин хайкали юнонларнинг муаддас саждаголаридир.


***


Одамзот учун ташвишдан холи бўлган жараённинг ўзи йў, шунчалик кўп ташвишлар ичидан у увончларни ам атариб топаолади. Табиий хохишларимизни яхширо ўргансак, унда ёввойиликк яин одамларимиз талайгинадир.

– 

Хужайин улоим сизда – деди Дродонинг арсагини эшитиб кирган хизматкор хабаш – нима хизмат буюрадилар?

– 

Эзоп билан танишиб олдингми?

– 

Албатта.

– 

Сенга ёдими?

– 

Аилли эмиш дейишмода.

– 

Ўзинг фахмлайолмадингми?

– 

Биз улларнинг мустаил фикрлашимиз мумкин эмас. Билмасдан бирор ёимсиз сўз айтиб юборсак яхши бўлмайди.

– 

Калтаклашади демочисанда?

– 

Шундай десам ам бўлаверади.

– 

Сен ални тушунасан, лекин ўз алингга еч ачон эга бўлаолмайсан.

– 

Шунаа.

– 

Сени бир алтаклашиб бўкиришингни томоша илмочи эдимку кайфим йў.

– 

Рахмдиллингиз учун рахмат хўжайин.

– 

Калтак емаганингга ам анча ват бўлиб олди, анча соиниб олгандирсан.

– 

Хўжайин рахм илинг, барча буйруларингизни бекаму-кўст бажараман, фаат калтакламанг.

– 

Сен жуда ўро экансан, салгина пўписа илсам алтираб оласан. Эзоп билан танишиб олдингми?

– 

Ха хўжайин танишиб олдик.

– 

У жуда довюрак, ким билан андай гаплашишни яхши билади, сен ундан кўп нарсаларни ўрганмоинг лозим.

– 

Албатта шундай иламан.

– 

Бор уни чаириб кел, сизларга бир юмуш бор.


***


Перейти на страницу:

Похожие книги