Кайту

– йд, тагын утырып крст шул машинага, – дип астыртын елмайды Наташа, – Туганнарыгыз булгач.

Тнзил танавын тартып алды да ахиртлрен кз йгертеп чыкты. м елмайды:

– йдгез, сезне д утыртам.

– Юк, без карап кына торабыз, – диде Наташа.

Катя белн Ольга да аны хуплады:

– зе ген утыр. Телс соыннан чакырырсы.

– и, куркаклар! – дип Тнзил машина янына йгерде. зене д келенд бераз курку бар иде, бтенлй кргн-белгн абыйлар тгел бит, кем утыртсын инде сине шундый машинага. Якынрак китерслр ярый ле, куып ибрерг д кп сорамаслар.

Шунда ул хйллшерг булды. Йгереп килде д тмке тартып торган хрбине ботларыннан кочаклап алды. м башын ск ктреп елмайды да:

– Абый, машинаа утырт ле, – дип пышылдады, – Иптш кызлар белн бхслштек, алар карап тора. Утырт инде абый, азга гына…

Шушылай итеп ботыннан кочаклап алса, тисе рвакыт Тнзилг юл куя, ул телгнне ти торган иде. Бу юлы да шулай булыр ле, шулай булырга тиеш. мма машина алдында торган абый аны тисе тгел иде. Ул бер млг бу ктелмгн хлдн аптырап калды. Аннан со йзен чиркануга тартым бер хис калкып чыкты. Аякларын буташтырып кызны кулларыннан арынырга тырышты. Алай гына булмагач, бераз иел тшеп кызны кулларын ычкындырды.

– Кит моннан мака танау!

– Абый, машинага…

– Син нрс, йткнне аламыйсымы? Югал кземнн! – дип ул кызны тртеп ибрде.

Тнзил тигезлеген югалтып бернич чалыш адым атлады да ирг барып тште. мма шундук сикереп торды, елга буендагы ахиртлре ягына карап алды. Крделр инде болар. Ирештерерлр, кз д ачтырмаслар инде. Юкка гына алдашты ле ул. Ярый, нишлисе инде… Тнзил с-башын какты да башын иеп, ихатага атлады. Тик йдн кемнрнедер чыгып килен креп, капка читендге эскмияг барып утырды.

Сйлшмич ген капка алдына чыктылар. Килчелрне йзенд битарафлык иде. "Барсы да хл ителгн, без берни д эшли алмыйбыз." тисе д келсез. Шулай да ул кефе юклыгын сиздермск тырыша. нисене йзенд чиксез борчылу, ул мен-мен елап ибрер сыман. Капка алдына чыккач, нисе тзмде, тисен муеныннан кочаклап алды да йзен аны ккрген кадады.

Килчелр моны беркадр кзтеп торды. Елау тавышы ишетелгч, берсе йтеп куйды:

– Вакыт.

Аа икенчесе кушылды:

– йд, озакламагыз.

тисе нисене куеныннан арынып, аны кзлрен карады:

– Елама, … . Нык бул, – м елмайгандай итте, – Тикшерерлр д ибрерлр. Ялгышлык килеп чыккан инде монда.

м кинт кен хркт ясап Тнзилне ктреп алды. Нык итеп кысты. Нык та, назлы да итеп. Кызыны битлреннн беп алды. м ччлре белн аны битен кытыклатты да Тнзилг карап елмайды:

– Югалтып торма, кызым. Мин тиздн кайтып итрмен, – м Тнзилне сытылырга маташуын креп стп куйды, – Елама, кызым. Беркайчан да. Кчле бул.

–  кайтмаса? – дип элктереп алды нисе, – Кайтмаганнар да кп бит хзер…

тисе Тнзилне ирг тшерде д нисен борылды:

– Кайтырмын, – дип елмайды ул, – Минем бер гаебем д юк бит.

– итте! – дигн кырыс тавыш ишетелде, – Китрг вакыт.

Ул ым какты м аман машина янында торган хрби килеп, тисен култыклап алды. Икенче ягыннан члекне фуражка кигне элктерде м култыклап машинага алып киттелр.

нисе бераз катып басып торды да кинт ушына килеп:

– Юк, – дип кычкырды, – Юк, алып китмгез!

м машинага ташланды. тисен арткы ишектн кертеп утыртканнар иде инде.

– Калдырыгыз. Аны гаебе юк.

Машинаны арткы ишеген релдем ген дигнд нисен теге хрби киемле кеше тотып алды да читк этрде. Тик нисе бирешерг телмич, тагын ишекк ташланды. Бу юлы хрби аны кч белн этеп ибрде, нисе тигезлеген уеп егылып китте, торырга, машина артыннан иярерг омтылды, мма аны кузгалып китен креп хлсезлнеп кабат ирг егылды м ксеп еларга тотынды.

Тнзил йгереп барып нисене муеныннан кочаклап алды, юатырга телп ччлреннн сыпырды. нисе д аны кочаклады, тик ксеннн аман туктый алмады, алаешсыз тавыш белн:

– Кызым… Балакаем… – дип ыгырашты.

Машина кперне чыккан иде инде. Тнзил нисене куеныннан арынып, аны артыннан йгерде. Ни чен шулай иткндер инде ул, хзер тгл ген йт д алмый. Тик беркадр вакыттан буыны йомшарып киттеме, берр нрсг абындымы, урам уртасында тгрп барып тште. Кайсыдыр ире авыртты бугай, кзеннн утлар кренде. Тик кыз аа игътибар бирмде. Тиз ген сикереп торды да машина артыннан ташланды. Ул инде кренми иде. Тик Тнзил бел, кнслрг туктап китрг ммкиннр.

Чынлап та шунда туктаганнар иде. Машина эченд беркем д юк. Тнзил баскычтан менде д бер млг тынып калды м бтен кыюлыгын ыеп ишекне тартты. Ишек ачылмады. Тагын… Тагын… Юк. Ишек эчтн бикле иде.

– ти! – дип кычкырды ул ан згеч тавыш белн, – ти!…

Шунда кылт итеп пожар каланчасы исен тште м ул утар аша йортны артына чыгып каланча баскычына рмлде. Трздн барсы да кренеп тора иде. Кнслр трендге кителгн тре рвешендге стл артында эшлп кигн абый утыра, калганнары ике яклап урнашкан. Монда ле тисен алып киткн кешелр ген тгел, тагын кемнрдер бар. тисе – ишек тбендге как урындыкта. Аннан нрсдер сорыйлар, тик ул башын чайкап кына авап бир. Кызганыч, сзлрен ишетеп булмый.