rezonar e lu dicis, ‘Se lo esas ya tua volo, e
17
se mem tale tu havos lo, ni nun ruptez la
bolo.’
Ma la vizajo dil seniora ermito nigreskis,
e lu kriis, ‘Ho tu damnita poltrono, tu ne
kombatos!’
18
pri donar e prenar
Olim esis homulo qua havis valedo de
sutaguli. Ed uldie venis a lu la matro di Iesu
qua dicis, ‘Amiko, la vesto di mea filiulo
esas lacerita e me mustas rapecar olu ante
ke lu iros al templo. Ka tu ne donos a me
sutagulo?’
E vice sutagulo lu donis ad elu erudita
diskurso pri donar e pri prenar por portar
ad elua filiulo ante ke il iros al templo.
19
la sep ipsi
Dum la maxim silencoza horo dil nokto, me
mi-dormante, mea sep ipsi kune sidis e tale
konversis susurante:
Unesma Ipso : Hike, en ica dementulo,
me habitis dum multa yari, e nulo por agar
ma rinovigar lua peno omnadie e rikrear
lua chagreno omnanokte. Me ne plus povas
tolerar mea fato, e nun me rebeleskas.
Duesma Ipso : Tua fato es plu bona kam
mea, frato, por mea esas, ke me esez la
joyoza ipso di ca dementulo. Me ridas lua
ridado e kantas lua felica hori, e per triople
alizita pedi me dansas lua plu brila pensadi.
Esas me qua rebeleskez kontre mea
fatiganta existo.
Triesma Ipso : E ka por me, la amoroza
ipso, la brulanta torcho di sovaja pasiono e
fantastika deziri? Esas me, la amor-malada
ipso, qua rebeleskez kontre ca dementulo.
Quaresma Ipso : Me de vi omna esas la
maxim mizeroza, pro ke me havas nulo
ecepte terorinda odio e destruktiva
abominado. Esas me, la tempestoza ipso,
naskinta en la nigra kaverni dil Inferno, qua
protestez kontre servado a ca dementulo.
20
Kinesma Ipso : No, esas me, la pensanta
ipso, la imaginema ipso, la ipso di hungro e
dursto, la ipso kondamnita a vagar
senrepoze por serchar nekonocata kozi e ne
ja kreita kozi; esas me, ne vi, qua
rebeleskez.
Sisesma Ipso : E me, la laboranta ipso, la
kompatinda laboranto, qua, per pacienta
manui, e dezireganta okuli, fasonas imaji ek
ica dii e donas al senforma elementi nova
ed eterna formi ― esas me, la solulo, qua
rebeleskez kontre ca netranquila demen-
tulo.Sepesma Ipso : Lo esas stranja ke vi
omna deziras rebelar kontre ca homo, pro
ke vi singla ed omna havas destinata fato
por parfinar. Ha! utinam me esas quale un
de vi, ipso kun destinata fato! Ma me havas
nulo, me esas la nulfacanta ipso, la ipso qua
sidas en la muta e vakua nuleso e nultempo,
dum ke vi okupas vi per rikrear vivo. Kad
esas vi o me, vicini, qua darfas rebeleskar?
Pos ke la sepesma ipso tale parolis,
l’altra sis ipsi regardis kompatoze lu ma
dicis nulo plusa; e la nokto kreskante plu
profunda, li unope dormeskis envolvita per
nova e felica submiso.
Ma la sepesma ipso restis spektante e
regardis la nuleso, to quo es dop omna kozi.
21
milito
Ulnokte festino esis en la palaco, e venis
homulo qua prosternis su avan la princo, e
la omna festanti regardis lu; e li vidis, ke lu
mankis un de lua okuli e ke la vakua orbito
sangifis. E la princo demandis de lu, ‘Quo
eventis?’ E la homulo respondis, ‘Ho princo,
me esas per mestiero furtisto, e canokte,
pro ke esas nula luno, me iris por furtar la
butiko dil monetkambiisto, e klimante aden
tra la fenestro me eroris ed eniris la butiko
dil texisto, ed en la obskureso me frapis la
texilo dil texisto, e mea okulo esis arachita.
E nun, ho princo, me demandas yusteso
kontre la texisto.’
Do la princo advokis la texisto e lu
advenis, e la princo dekretis ke un de lua
okuli esez arachita.
‘Ho princo,’ dicis la texisto, ‘la dekreto
esas yusta. Lo esas yusta ke un de mea
okuli esez arachita. Ma, ve! li amba esas
necesa por ke me mustas vidar la du lateri
di la stofo quan me texas. Ma me havas
vicino, shureparisto, qua anke havas du
okuli, e per lua mestiero la amba okuli ne
esas necesa.’
22
Lore la princo advokis la shureparisto. E
lu advenis. E li arachis un de la du okuli dil
shureparisto.
E yusteso satisfacesis.
23
la foxo
Foxo regardis sua ombro ye sunlevo e
dicis, ‘Me cadie manjos kamelo por
repasteto.’ E dum la tota matino lu serchis
kameli. Ma ye dimezo lu itere vidis sua
ombro ― e lu dicis, ‘Muso suficos.’
24
la saja rejulo
Olim rejis en la fora urbo Wirani rejulo
qua esis e forta e saja. E lu timesis pro sua
forteso ed amesis pro sua sajeso.
Do en la centro di ta urbo esis puteo, la
aquo di qua esis kolda e kristalatra, de qua
la omna habitanti drinkis, mem la rejulo e
sua kortani; pro ke ne esis altra puteo.
Ulnokte dum ke omni dormis, sorcerino
eniris la urbo ed ekvarsis aden la puteo sep
guti de stranja liquido, e dicis, ‘De ica horo
lu qua drinkas ica aquo dementeskas.’
Sequanta matine la omna habitanti,
ecepte la rejulo e sua lordo-chambelano,
drinkis de la puteo e dementeskis, mem
quale la sorcerino predicis.
E dum ta dio la homi en la streta stradi
ed en la bazari facis nulo ma susuris l’una a
l’altra, ‘La rejulo esas dementa. Nia rejulo e