La Dementulo

‘Bona matino a tu, kunfrato karcerano.’

34

la tri formiki

Tri formiki kunvenis sur la nazo di

homo dormanta sub la suno. E pos ke li

salutis l’una l’altri, singlu segun la kustumi

di lua tribuo, li ibe stacis konversante.

L’unesma formiko dicis, ‘Ca kolini e

plana landi esas la maxim nefertila quin me

konocas. Me serchis dum la tota dio por ula

sorto de grano, e nulo esas trovebla.’

Dicis la duesma formiko, ‘Me anke trovis

nulo, quankam me vizitis omna lakuno ed

anguleto. Hike esas, me opinionas, to quon

mea tribuo nomizas la mola e movanta

lando ube nulo kreskas.’

Lore la triesma formiko levis sua kapo e

dicis, ‘Mea amiki, ni nun stacas sur la nazo

dil Suprega Formiko, la fortega e senlimita

Formiko, la korpo di qua esas tante granda

ke ni ne povas vidar olu, di qua l’ombro

esas tante vasta ke ni ne povas mezurar olu,

di qua la voco esas tante lauta ke ni ne

povas audar olu ; e Lu esas ubiqua.’

Pos ke la triesma formiko tale parolis,

l’altra formiki regardis l’una l’altra e ridis.

Tamomente la homo movis e dormante

levis sua manuo e frotis lua nazo, e la tri

formiki aplastesis.

35

la tombisto

Ulfoye, dum ke me enterigis un de mea

mortinta ipsi, la tombisto venis e dicis a me,

‘De omni qui venas adhike por enterigar,

me prizas nur tu.’

Me dicis, ‘Tu extreme komplezas me, ma

pro quo tu prizas me?’

‘Pro ke,’ lu dicis, ‘li venas plorante ed

iras plorante ― nur tu venas ridante ed iras

ridante.’

36

sur la gradi dil templo

Hiere nokte, sur la marmora gradi dil

templo, me vidis homino qua sidis inter du

homuli. L’una flanko di elua vizajo esis

pala, l’altra redeskis.

37

la beata urbo

Dum mea yuneso on dicis ke en ula urbo

omni vivis segun la Santa Skriburo.

E me dicis, ‘Me serchos ta urbo e la

beateso di olu.’ Ed olu esis fora. E me facis

multa provizuri por la voyajo. E pos

quaradek dii me vidis la urbo e ye la

quaradek-e-unesma dio me eniris olu.

E yen! la tota populo di habitanti single

havis nur un okulo e nur un manuo. E me

astonesis e dicis a me, ‘Ka ti de ica tante

santa urbo havas nur un okulo e nur un

manuo?’

Lore me vidis ke li anke astonesis, ke li

multe surprizesis pro mea du manui e mea

du okuli. E li parolante inter li, me

demandis de li dicante, ‘Kad ico esas ya la

Beata Urbo, ube singlu vivas segun la Santa

Skriburo?’ E li dicis, ‘Yes, ico esas ta urbo.’

‘E do,’ dicis me, ‘quo eventis a vi, ed ube

esas via dextra okuli e via dextra manui?’

E la omna populo emoceskis. E li dicis,

‘Venez e videz.’

E li duktis me a la templo en la centro

dil urbo, ed en la templo me vidis amaso de

manui ed okuli. Omni velkinta. Lore me

38

dicis, ‘Ho ve! qua vinkero exekutis ta

kruelajo a vi?’

E murmuro kuris inter li. Ed un de lia

senioruli staceskis e dicis, ‘Ica ago ni ipse

facis. La Deo facis ek ni vinkeri a la malajo

en ni.’

E lu duktis me a chefa altaro, e la tota

populo sequis ni. E lu montris a me

enskriburo gliptita supere, e me lektis :

‘Se tua dextra okulo ofensus tu, arachez

olu e jetez olu de tu ; pro ke ol profitas tu ke

un de tua membri perisez, e ne ke la tota

korpo jetesez aden l’Inferno. E se tua dextra

manuo ofensus tu, fortranchez olu e jetez

olu de tu ; pro ke ol profitas tu ke un de tua

membri perisez, e ne ke la tota korpo

jetesez aden l’Inferno.’

Lore me komprenis. E me turnis a la tota

populo e kriis, ‘Ka nula homulo o nula

homino inter vi havas du okuli o du

manui?’

E li respondis e dicis, ‘No, nulu. Nulu es

kompleta ecepte ti qui esas tro yuna por

lektar la Santa Skriburo e komprenar lua

precepto.’

E kande ni ekiris la templo, me

nemediate livis ta Beata Urbo ; nam me ne

esis tro yuna, e me povis lektar la Santa

Skriburo.

39

la bona deo e la mala deo

La Bona Deo renkontris la Mala Deo sur

monto pinto.

La Bona Deo dicis, ‘Bona jorno a tu,

frato.’

La Mala Deo ne respondis.

E la Bona Deo dicis, ‘Tu havas mala

humoro cadie.’

‘Yes,’ dicis la Mala Deo, ‘nam recente me

ofte konfundesas a tu, nomesas per tua

nomo, e traktesas quaze me esas tu, e lo

vexas me.’

E la Bona Deo dicis, ‘Ma me anke kon-

fundesas a tu e nomesas per tua nomo.’

La Mala Deo formarchis maledikante la

stupideso dil homaro.

40

‘falio’

Falio, mea Falio, mea soleso e mea

aparteso ;

Tu esas plu kara a me kam mil triumfi,

E plu dolca a mea kordio kam l’omna

mondo-glorio.

Falio, mea Falio, mea su-savo e mea

defio,

Per tu me savas ke me esas ankore yuna

e ped-rapida

E ne povas kaptesar da velkinta lauri.

Ed en tu me trovas soleso

E la joyo pri evitesar e desestimesar.

Falio, mea Falio, mea brilanta sabro e

shildo,

En tua okuli me lektas

Ke esar entronigita esas esar sklavigita,

Ed esar komprenita esas esar an basa

nivelo,

Ed esar sizita esas nur atingar pleneso

E quale matura frukto falar ed esar

manjita.

Falio, mea Falio, mea audacoza

kompanulo,

41

Tu audez mea kansoni e mea krii e mea