La Majstro kaj Margarita

Сидя на скамейке, Иван Николаевич уже

Sidante sur la benko Ivano Nikolaiĉ jam malkaŝe

откровенно разговаривает сам с собой, курит,

parolas al si mem, fumas, per la mallarĝigitaj

щурится то на луну, то на хорошо памятный

okuloj rigardas jen la lunon, jen la memorvekan

ему турникет.

turnokrucon.

Час или два проводит так Иван Николаевич.

Tiel Ivano Nikolaiĉ pasigas unu aŭ du horojn.

Затем снимается с места и всегда по одному и

Poste li leviĝas sur la piedojn, forlasas la lokon kaj

тому же маршруту, через спиридоновку, с

iras, kun vakaj kaj senrigardaj okuloj, ĉiam unu

пустыми и незрячими глазами идет в

saman itineron: tra Spiridonovka en la Arbatajn

Арбатские переулки.

stratetojn.

Он проходит мимо нефтелавки, поворачивает

Li pasas preter petrolbutiko, sin turnas ĉe malnova

там, где висит покосившийся старый газовый

oblikviĝinta gaslanterno, kaj ŝteliras al krado,

фонарь, и подкрадывается к решетке, за

malantaŭ kiu li vidas densan kvankam ankoraŭ

которой он видит пышный, но еще не одетый

senfolian ĝardenon, kaj en ĝi gotikan palaceton,

сад, а в нем — окрашенный луною с того боку, lunkoloran ĉe tiu flanko, kie elstaras orielo kun где выступает фонарь с трехстворчатым окном,

triparta fenestro, kaj malhelan ĉe la alia.

и темный с другого — готический особняк.

Профессор не знает, что влечет его к решетке и

La profesoro ne scias, kio tiras lin al tiu krado, sed

кто живет в этом особняке, но знает, что

li scias, ke ĉe la plenluno li ne kapablas sin venki.

бороться ему с собою в полнолуние не

Krome li scias, ke en la ĝardeno malantaŭ la krado

приходится. Кроме того, он знает, что в саду за li nepre vidos unu samon.

решеткой он неизбежно увидит одно и то же.

Он увидит сидящего на скамеечке пожилого и

Li vidos sidi sur benko nejunan bone vestitan viron

солидного человека с бородкой, в пенсне и с

kun barbeto, nazumo kaj iomete porkida

чуть-чуть поросячьими чертами лица. Иван

fizionomio. Ivano Nikolaiĉ trovas tiun loĝanton de

Николаевич всегда застает этого обитателя

la palaceto ĉiam en unu sama revema pozo, kun la

особняка в одной и той же мечтательной позе,

rigardo direktita al la luno. La profesoro scias, ke

со взором, обращенным к луне. Ивану

ĝuinte la lunon, la sidanto nepre turnos sian

Николаевичу известно, что, полюбовавшись

rigardon al la orielaj fenestroj kaj streĉe ĝin fiksos

луной, сидящий непременно переведет глаза на sur ilin, kvazaŭ atendante, ke tuj ili malfermiĝos окна фонаря и упрется в них, как бы ожидая,

kaj sur la fenestrobreto aperos io eksterordinara.

что сейчас они распахнутся и появится на

подоконнике что-то необыкновенное.

Все дальнейшее Иван Николаевич знает

Ĉion pluan Ivano Nikolaiĉ scias parkere. Ĉi tiam

наизусть. Тут надо непременно поглубже

endas pli zorge sin kaŝi malantaŭ la krado, ĉar la

схорониться за решеткой, ибо вот сейчас

sidanto tuj komencos maltrankvile turnadi la

сидящий начнет беспокойно вертеть головой,

kapon, per vaganta rigardo ĉasi ion en la aero,

блуждающими глазами ловить что-то в

nepre li ravite ridetados, subite eksvingos la

воздухе, непременно восторженно улыбаться, а

manojn en dolĉa sopiro, poste tute senĝene kaj

затем он вдруг всплеснет руками в какой-то

sufiĉe laŭte li murmurados:

сладостной тоске, а затем уж и просто и

довольно громко будет бормотать:

— Венера! Венера!.. Эх я, дурак!..

— Venera! Venera!.. Kia stultulo mi estas!..

— Боги, боги! — Начнет шептать Иван

— Ho dioj, dioj, — tiam flustras Ivano Nikolaiĉ

Николаевич, прячась за решеткой и не сводя

sin kaŝante malantaŭ la krado kaj sen forturni la

разгорающихся глаз с таинственного

okulojn disde la mistera nekonato, — jen ankoraŭ

неизвестного, — вот еще одна жертва луны...

unu viktimo de la luno ... Jes, ankoraŭ unu viktimo,

Да, это еще одна жертва, вроде меня.

kiel mi mem.

А сидящий будет продолжать свои речи:

Kaj la sidanto daŭrigos siajn parolojn:

— Эх я, дурак! Зачем, зачем я не улетел с нею? — Kia stultulo mi estas! Kial kun ŝi mi ne Чего я испугался, старый осел! Бумажку

forflugis? Kion mi timis, maljuna azeno? Atestilon

выправил! Эх, терпи теперь, старый кретин!

mi ricevis! Ve, nun paciencu, mi maljuna idioto!

Так будет продолжаться до тех пор, пока не

Tiel daŭros ĝis en la malhela parto de la palaceto

стукнет в темной части особняка окно, не

ekklakos fenestro, tra ĝi vidiĝos io blanka kaj

появится в нем что-то беловатое и не раздастся aŭdiĝos malagrabla ina voĉo:

неприятный женский голос:

— Николай Иванович, где вы? Что это за

— Nikolao Ivaniĉ, kie vi estas? Jen fantazio! Ĉu

фантазии? Малярию хотите подцепить? Идите

malarion vi tie ĉasas? Venu trinki teon!

чай пить!

Тут, конечно, сидящий очнется и ответит

Tiam, nature, la homo sur la benko rekonsciiĝos

голосом лживым:

kaj respondos per voĉo mensoga:

— Воздухом, воздухом хотел подышать,

— Aeron, spiri iom da freŝa aero mi volis, mia

душенька моя! Воздух уж очень хорош!

koreto! La aero estas tiel bona!

И тут он поднимется со скамейки, украдкой

Li levos sin de la benko, per la pugno ŝtele

погрозит кулаком закрывающемуся внизу окну minacos al la fenestro refermiĝanta en la ter’etaĝo, и поплетется в дом.

poste sin trenos en la domon.