Мроi Багны (СИ)

Шпег Ахонк рабл сё, каб людз баялся, каб не асмельвался зняць голас супраць улады. Але пасля расстрэлу плошчы раптам шуганула, пажар гэты бушуе аж дагэтуль. Ужо палова Правнцы ахоплена бунтам. Людз бягуць у лясы далучаюцца да пастанца. Наш лясны стан бы далёка не адзны.

Калегя Прады мусла даць гэтаму нейкае тлумачэнне. Напачатку Ахонк ва см внавацл Дуумврат. Братчык, маля, снуюць на грошы нягоднка-эверонца - якя, як вядома, спяць мрояць, як бы спалць Царгорад станьчыць 'ойру-ойру' на рунах Цытадэл. Цяпер, аднак, з Дуумвратам заключана мрнае пагадненне, эверонца моцна лаяць ужо нельга. Вось тады Ахонк спомнл пра змеепаклоннка. Тых самых недавярка, якя збегл Паночную Багну першы год Уз'яднання, кал Мка Ахмстрыньчык зрабся Намеснкам. Ва см внаватыя змеепаклоннк, казал Ахонк. Ерас ды бунты зараджаюцца Паночнай Багне. Гэтыя фанатык, падобна балотным гадзюкам, выпазаюць з дрыгвы блукаюць па зямл, шыпячы ды нашэптваючы, сеючы ерась бянтэжачы добрых людзей...

Лухта.

Не ведаю, ц веры хто-небудзь у гэтыя байк. Злашчасныя змеепаклоннк жо сам амаль што стал легендай. Нхто не веда, што дзеецца сярод паночных балот. Некаторыя людз, даведзеныя да адчаю, сыходзл Багну, але адтуль яшчэ нхто не вяртася. Мажлва, Паночная Багна вогуле бязлюдная, там няма нчога, акрамя тарфяных палё ды гблых прорва. Цяпер мы сам прыпадобнлся да змеепаклоннка, хаваючыся лясах на балотах. З той тольк рознцай, што Багна недасягальная, а да лагера мяцежнка дабрацца не так ужо складана. Нас вельм лёгка было зншчыць.

Наперадзе замаячыл няклюдныя назральныя вышк, так-сяк збтыя са старых дошак танклявых, выгнутых ствало балотных дрэ. Скрозь мрова, якое знмалася над багншчам, праступл абрысы нацягнутых тэнта. Пацягнула дымам вогншча. Лагер Братчыка.

Лясны стан размяшчася на сухой выспе пасярод балот. У нашым 'войску' налчвалася каля дзвюх соцень чалавек, узброеных хто чым: крэмневым стрэльбам, трафейным внтокам, сякерам шаблям, зробленым са звычайных сялянскх кос. Узначальва гэтае 'войска' Стах Вочак. Сташак. Якую ролю тут выконва Вэл Йорхас, я дакладна не ведала. Ясна было, што сам ён не з Братчыка. У лагеры ён з'яляся тольк час ад часу, нядога гутары са Сташакам знка зно. Памва сказа аднойчы, што Йорхас тут ад кантрабандыста. Прадстанк перагаворшчык. Неяк так. гэта важна. У кантрабандыста Братчык куплял зброю боепрыпасы. Кал было чым заплацць, вядома.

Кал мы вярнулся лагер, Памва адразу ж пабег да Вочака - дакладваць аб становшчы спра. Ну трафеям пахвалцца. Я накравалася да паходнага намёта, як размяшчася глыбн лагера. Мой дом цяпер тут. Ля ваходу стаяла бодня з вадой, у якой плава драляны кош. Я заважыла кро у сябе пад пазногцям. Зачарпнушы вады, я змыла кро з пальца вайшла намёт. Вокна тут не было, але нацягнутая тканна прасвечвала, намёце было давол светла. На зямлю был кнуты цынок, сплеценыя з трыснягу. На цыноцы, адвярнушыся тварам да сценк, ляжа Ян. Кал я вайшла, ён зварухнуся прызняся на локц.

- Лта? - спыта ён напаголасу.

- Так, - адказала я.

У прыцемку я разглядзела яго шэрае аблчча. Палатняная павязка закрывае вочы. Яго цёмна-русыя валасы, калсьц коратка абрэзаныя, адрасл спадаюць на лоб зблытаным пасмам. Ён нервуецца, кал намёт заходзяць староння. Не хоча, каб яго бачыл. Нядана ён спыта мяне, ц вельм моцна абязвечана яго аблчча. Не, не вельм. Кат пашкадава. Я адчувала страшэнную стомленасць. Зняшы внтоку з пляча, я паваллася тварам унз на цынок. З-пад локця зрнула на брата.

- Ты як? - спытала я. - Вады хочаш?

- Кал я захачу вады, то пайду вазьму, - адказа Ян. У ягоным голасе чулася партасць. Ён часам дава мне зразумець, што не так жо ён бездапаможны можа сам аб сабе паклапаццца.

- Дык што вас там? - Ян прызняся се, абхапшы кален рукам. - Атрымалася з генератарам?

- Не, - адказала я.

Я расказала яму сё, уташы тольк тое, што я ва пор застрэлла жанера. Калсьц Ян не здоле стрэлць чалавеку твар. Я здолела.

- Вочак ведае? Пра патрульных? - спыта Ян, кал я скончыла свой аповед.

Я мочк кнула. Потым, спахапшыся, што Ян не бачыць, вымавла слых:

- Ведае. Хлуск пайшо адчытвацца.

Ян засмхася.

- Дарма я яму сказа. Ён жа цяпер не супакоцца. Ёлуп сельск.