Мроi Багны (СИ)

"Дуумв╕рат! - галас╕╝ гучнагаварыцель. - Гняздо╝е хлусн╕! Заб╕ццё бязв╕нных! Мужадзевы! Адплата!" На плошчы з'яв╕л╕ся яшчэ сцяг╕. Спачатку штандар Дуумв╕рату - ха╝руснай дзяржавы Эверона ╕ Антра╝ма. Блякла-блак╕тнае палотн╕шча з жо╝тай падвойнай зоркай усярэдз╕не. Потым зам╕льгал╕ сцяг╕ кра╕н Братэрства - аднаколерныя, двухколерныя, трохколерныя. ╤х несл╕ маладыя, дужыя хлопцы ╝ цыв╕льнай вопратцы, трымаючы палотн╕шчам╕ да зямл╕. "Дуумв╕рат! Крывадушнасць! Адплата!" Нато╝п трох╕ расступ╕╝ся, ╕ я ╝бачыла жаро╝ню на трыножку, якая стаяла проста на бруку. У жаро╝н╕ пала╝ агонь. "Падступства! Заб╕ццё бязв╕нных! Мужадзевы!" Маладзёны ╝ цыв╕льным паднос╕л╕ сцяг╕ да цэнтра плошчы, дзе стаяла жаро╝ня, шпурлял╕ ╕х на брук ╕ ╝топтвал╕ ╝ пыл пад радасныя крык╕ нато╝пу. У кагосьц╕ ╝ руках з'яв╕лася бляшанка з газай. Я бачыла, як нейк╕ малойчык у пунсовай саколцы паднёс паходню спачатку да жаро╝н╕, потым да абл╕тых газай палотн╕шча╝. Шуганула полымя, павал╕╝ дым. Нато╝п заро╝. Над галовам╕ людзей лунал╕ сцяг╕ ╤мперы╕. Хтосьц╕ з с╕лай штурхну╝ жаро╝ню нагой - яна к╕╝нулася ╕ павал╕лася ╝ вогн╕шча, раск╕да╝шы па бруку распаленае вуголле. Да неба паляцел╕ снапы ╕скра╝. "Пошасць хлусн╕...с╕вер нясе заразу...агонь нас ачысц╕ць...полымя Горада З╕хатл╕вага...Усёспаленне!"

У шарэнзе стражн╕ка╝ распача╝ся нейк╕ рух. Мая ╝вага была прыкавана да плошчы, ╕ я не бачыла, як да будынка рэз╕дэнцы╕ пад'еха╝ бран╕раваны фургон з закрачаным╕ вокнам╕, спын╕╝шыся за сп╕нам╕ салдат. Ляснул╕ метал╕чныя дзверы. Шарэнга расступ╕лася, прапускаючы двух малойчыка╝ у саколках, як╕я вял╕ пад рук╕ чалавека з зал╕тым крывёй тварам. Яны прайшл╕ зус╕м побач, ╕ я змагла яго разглядзець. Яго вусны был╕ разарваныя, у роце амаль не заставалася зубо╝, з падбароддзя сцякала цягучая барвовая сл╕на. Выйша╝шы на пляц, маладзёны ╝зял╕ яго за ка╝нер ╕ поцягам павалакл╕ па бруку. "Дыверсант! Дыверсант! Схап╕л╕ дыверсанта!" - пачул╕ся крык╕ з нато╝пу. Маладзёны ╝ саколках падцягнул╕ няшчаснага да цэнтра плошчы, дзе гарэл╕ варожыя сцяг╕, ╕ к╕нул╕ яго пад ног╕ нато╝пу. "Наш розум ясны, а кулак жалезны! У адз╕ным парыве! Адплата!" - лямантава╝ гучнагаварыцель. "Адплата! - па╝тара╝ нато╝п. - Смерць! На кол! У вогн╕шча яго!" Чалавек стая╝ на каленях, зах╕л╕╝шы твар рукам╕, ╕ здавалася, намага╝ся нешта сказаць, але з ягонага горла вырыва╝ся тольк╕ хрып. Я з╕рнула на стражн╕ка╝. Ня╝жо яны не ╝мяшаюцца?.. З нато╝пу вынырнула мажная жанчына ╝ палатнянай блузе ╕ шырокай спадн╕цы ╕ з в╕скам учап╕лася ╝ валасы чалавеку, як╕ стая╝ на каленях. Гэта як быццам паслужыла с╕гналам для астатн╕х. На "дыверсанта" абрыну╝ся град удара╝. Яго павал╕л╕ на зямлю ╕ прынял╕ся азвярэла штурхаць нагам╕. Ён ляжа╝ у пыле, скурчы╝шыся ╕ абхап╕╝шы галаву рукам╕, ╕ не спрабава╝ нават супрац╕╝ляцца. Хтосьц╕, зла╝чы╝шыся, удары╝ яго нагой пад рэбры, потым у твар. На камян╕ бруку пырснула кро╝. Нато╝п шчыльна абступ╕╝ сваю ахвяру, ╕ больш я н╕чога не бачыла.

Я адчула, як да горла падступ╕ла млосць. Ног╕ мае падагнул╕ся, ╕ я апусц╕лася на прыступк╕ рэз╕дэнцы╕. У галаве шумела, перад вачыма плыл╕ барвовыя плямы. 'У адз╕ным парыве'. Кольк╕х яшчэ 'дыверсанта╝' трэба заб╕ць, каб А╝густа задавол╕лася, нарэшце?..

- Л╕та, вам блага? - пачула я.

На маё плячо легла рука, зацягнутая ╝ пальчатку. Я ╝зняла вочы. Валога стая╝, сх╕л╕╝шыся нада мной, ╕ глядзе╝ на мяне амаль са спачуваннем.

- Л╕та, ды на вас твару няма. Як я вас разумею. Я таксама ╝зрушаны да глыб╕н╕ душы... падступствам Дуумв╕рату.

Узя╝шы мяне пад руку, ён дапамог мне падняцца з прыступак.

- Спадарыня Сям╕шка, кал╕ ласка, збярыцеся, - сказа╝ Шпег. - Яго Мосць не люб╕ць ╕стэрычак. Ну ╕ сямейка ╝ вас. А я напачатку вырашы╝, што вы не такая чулл╕вая, як ваш брат.

"Чулл╕вы" - гэта ён пра Яна? Аднак. Я паднялася, абап╕раючыся на ягоны локаць - мяне ╝сё яшчэ калац╕ла, ног╕ был╕ як ватныя.

- Хадзем, Л╕та, - сказа╝ ён. - ╤ вазьм╕це сябе ╝ рук╕, нарэшце!

Удва╕х мы рушыл╕ да ╝ваходу ╝ палац. У нас за сп╕нам╕ ро╝ ╕ шале╝ нато╝п. Я разумела, што гэты дзень ужо ╝вайшо╝ у г╕сторыю. Менав╕та так╕м мы запомн╕м пачатак вайны - звар'яцелы нато╝п на плошчы, сцяг╕, дым ╕ полымя, кро╝ на бруку ╕ немыя ляманты гучнагаварыцеля.

А╝дыенцыя

Палац на Тры╝мфальнай, узведзены ╝ пятую гадав╕ну ╬з'яднання, бы╝ самым выродл╕вым будынкам у стал╕цы. Бязладнае нагрувашчанне цыл╕ндрычных веж з вузк╕м╕, як байн╕цы, вокнам╕ ╕ шырачэзнай тэрасай над цэнтральным уваходам - в╕дов╕шча хутчэй недарэчнае, чым вел╕чнае. Хаця Намесн╕ку н╕быта падабаецца.