Новые письма темных людей (СИ)

Igitur, me credo, quo vos possunt defendi me ex haec monstram-philosophos. Vos decet scire, qui me maledictam totum malum philosophos, quod Gegelis, Cantus, Marxus et alios, sed venditum benitas philosophos, qui est Vos, – magister meus, Popperus, Rasselus et Savelovus-biologos, quid nunc est meliorissimus philosophos ex rossicus (sed totum post Vos), et me erat bonum miles in pugna, et vos scire, quo vestrum unaenominis Nicolaus Informositas-poeta scribo in suam «Elegiae»:

Non omnes miles in pugnae damnum

facere hostis, sed omnes vehi in pugnum!

Nuper unus meus studentis in oecum lectionis tradidi me capitulum bufonis cum scriptae sic: «Rex omnibus stultis, qui possunt ex unae stultae educere mille!». Postquam haec indoctum et insolentis puer adultus evolvi unae carminae Maratum Nigmatulinum, qui me mitto ad vos tamen, ut vos potestis intellego et perscrutarum in problematis meam, et nimirum misercordiam vestrum matematicos, quod greci nominatum suam discipulis. Omnes studentis ex Universitetae Moscoviae me odiam, et etiam copelas – in greci, vel virginis – in latinae, destinaro me et pellero trans suam malitiam ad peccatum malaciam.

Haec tamen carminae, qui scribunt istud malus Nigmatulinus:

Damnatione de Alexander Panchin.

O, Alexander Panchin turpis,

Tu monster, anguis similis.

Tu horror in abominationibus eorum,

Omnes alii sunt valde visibilis et odium.

Scis de misericordia pro generis humanum,

Tu non cognoverunt te humilitas ante Deum.

Vos sunt mendicus in spiritu et illiterate,

Vir magnus obscure et valde ignorante.

Tu privatur forma, et puellae non te amatores,

Et quia tam iratus est ad et omnem humanitates.

Mens tua est, retusum ut securim enim carnes,

Et corpus causat nauseam de omnibus virorum recens.

Tu chimera misera, nudatus potentia vitam et sanitatum,

Tu es tristis et miser filius tenebris copias infernum.

Vos oderunt nostre Sanctum Dominum,

Quia vobis peccata vestra punitum.

Et vos damnati ebriosi et nequam solus,

Asinus stultus, foetida, piger et durus.

Nescis etiam grammatica schola vulgus,

Quia te, animal, pro ea multum stultus.

Vos ludo, araneario et honestum nobilem virum,

Sed tu in re ignorant plebe, frustra et falsum.

Non populus in genere tua henchmen,

Asya, – sicut piscis lubrica meretricem.

Illa lesbia contemptibiles et vitiosus,

Ipsa etiam tibi, «doctor», multo stultus.

Illa seducit populum constanter,

Capita obscurare populus pauper.

Te malum, ut eam ex patria quantocius,

Tua multi stultitia – est populum passus.

Non opus est tibi ad omnes, ut sicut a vobis,

Et ideo ut de Republica gloriosa et nobilis.

Amabo, auxiliam me mentis et solidis, et vivere in amoritas aeternae, et valete!

Datum ex Calugum.

Epistolae Alexander Curvaturum ad Alexander Zacharius.

Salvate, meus fautor multissimus, qui nunc est generalis venerabilis, et omnino mundi ad suam pedes praeponerum! Me in honoria vestrum et victoriam divinas scribunt haec parvum carminae in dies meam mansionis ad litore Orientalis in Hessenis, et exspectatium transgressum Moenum.

Me scire multo divinus

Et optimum virorum,

Sed tamen bene firmatus

Me scire erat nullum.

Et esse non in Donbassum,

In omni mundi Rossis

Sic vos tam bellator firmum,

Et nunquam erit omnis.

Vos Dominus in terra hic,

Et mare vos reventur,

Et esse quod Deus sic

Vos, et non repentur.

Et sciro vestrum in aliis

Et mirificum terram,

Et expavero illum ducis,

Me haec tam scire eram.

Populus amor vos agis,

In dies et in nocte,

Quat sicut vos Dei Angelis,

Quod vos labore sorte.

Me non possum credo, qui vos tantum IV vel etiam III annorem retro erat sunt latrunculus silvanis, quod apere autocinetis et letarui illum heris in tenebris noctes mediae steppae Donbassum, sed nunc vos epulari sicut Imperator vel Rex alimodum. Vos nunc bone vivere, et habeo vos multum terram in Albaerossica, in Novaerossica et in Rossica tamen, et multibus pecuniensis donariis vos est herus in omnes χώρας mundi et Europae, et fabricam et viam vos etiam habeati, et totum duo respublicam labore ad vestrum vitae bene.

Et vos sic vivere divinae in vestrum regnum, et non curant de me – vestrum magister senis et infirmatis, et non scribere ad me, et non mittere pecuniam, sed me sunt parte grossum vestrum animae, et me studiam vos omnium tamen ars politicis, sine quod vos non possunt etiam somniare de haec status, quod vos nunc habeo, et vos decet reverentiam ad me et grates. Vestrum amicus nunc tangerui malissimus temporem in illum vitae, qui sic malum temporem non essent etiam in Regiminis Soveticus; haec ductum in omnia terra communistis, – vulgus populum nos suppetiam, sed nunc omnes viri in Rossica – et multo Jugendliche non credo nos, ridisi sup nos et odio nos, et ergo nos non habeo pecuniam ad vita cum uxorem advocatis, muneris ad illum, vinum italiensis et francogallicas, puerum pavum et mollis ad ludum privatum, et aliquando inopiam primum vitis!