ОДАМИЙЛИК СЎҚМОҚЛАРИДА

Шеригим етиб келиб, учиб қолганди.

Кўтариб вагонга мен олиб киритдим,

Каравотга секин ётқизиб қўйдим.

Эртаси кечга ўзига келди,

Ва дардини у сўзлаб берди,

– “Уйимга келсам, дарвоза очиқ,

Қайнонам келибди, сўзлари аччиқ, -

Қоя юрар эринг, сaат беш бўлди,

Рахметли атанг кечикмес эди.

Таш якседе воқтинде у келер эди.

Гард десем қўлимге де қунер эди,

Рахметли эллике кирмесден ўлди.

Қоя эринг, коя юради?

Мошинеси тағасиники,

Хавлиси эсе атасиники.

Ажралсенг, ё эринг улсе,

Сенга не тегер шунде?

Бир соат туриб дарвозада,

Ҳайрон қолдим кампир сўзига,

Ҳотиним тинмасдан йиғларди,

Кампир эса ғийбат қиларди.

Оёғимни қоқиб одатдигидек,

Айвонга кирдим харгалгидек.

Қайнонам хар доимгидек,

Мени қучоқлаб бағрига босди,

Куявимден айлиний, -деди,

Мени кўрдию, шу он ўзгарди.

Келганида бўлар шу сахна доим,

Фақат ғийбатини эшитмагандим,

Ёпиқ бўларди, дарвоза доим.

Мошинадан сигнал чалардим.

Ҳамма гапингизни эшитдим, -дедим,

Келганингда ҳотинимни йиғлаганини,

Ва касал булишин сабабин билдим,

– Дея, бақириб ўзимни тутаолмадим.

Вай яремес куяв, шунақамисин,

Гапни пойлаб келадурмисин?

– Деганди, оғзини ёпдим,

Судраб мошинага ўтқиздим.

Самарқанд бекатига етказдим.

Самарқанд рақамли Камаз тўхтатиб,

Соқолли шофёрни қўлидан тутиб, -

Бир жувон бор, олиб кетсангиз,

Йўлда асло зерикмагайсиз,

– Дея, унга ўн сўм узатдим.

Кампирни етаклаб камазга келдим.

Камаз шофёри “жувонни” кўриб,

– “Қайдан олдинг бу жодугарни?

Билсам бунга бўлмасдим рози”. –

Деди силаб у малла соққолни.

“Илтимос олиб кетинг жувонни”, -

Дея узатдим ман яна ўн сўмни.

Кегин чойхонага кириб ичибман,

Эслаолмайман, қандоқ келдим ман?

***

НАСЛИНГИЗНИ БУЗМАНГ

Келин, куёв танлаганда, э биродарим,

Етти авлодини сиз ўрганиб чикинг,

Насли -насабини ҳам суриштиринг,

Хар-ҳил иллатлардан тозами? Билинг,

Наслий касалликдан ҳолими? Кўринг.

Олифта енгилтак авлодида йўқлигин,

Керак бўлса кўп марта сиз суриштиринг.

Ота -Онасини одамийлигин кўринг.

Бўлажак келин ё куёвингизни,

Илим ва ҳунари, борлигин билинг.

Бўй- басти, қомати жуда ахамиятли.

Истарали юз, очиқ чехра, чирой, қомат,

Ҳуш феъл, покизалик, мехр-оқибат,

Одамийлик, садоқат, ақл-фаросат,

Ўтади сизнинг етти авлодингизга.

Жавобгар сиз улар олдида.

Унаштириб олти ой кутинг

Билмаганни қайта ўргатинг.

Сочидан тирноғигача, теридан суягигача,

Камчилиги бўлса, уни тузатинг.

Соғлигини ҳам тўлиқ тиклатинг.

Чилла сақланг, рухан поклатинг,

Жисмонан уни қуватлантиринг.

Нопок одам, нопок овқатни,

Ёнларидан уларни ўзоқлаштиринг.

Атрофида яратинг сокин, тоза мухитни.

Она хомиладорлигда қандоқ тутса ўзини,

Яратилса атрофида қандай мухитни,

Кўрасиз албатта шундоқ фарзандни.

Тортинманг бўйи баланд келин-куёвдан.

Хурсанд бўласиз набирани бўйи-бастидан,

Ақлидан, ҳуснидан, феъл-атворидан,

Унинг қобилиятию, фаросатидан.

Қувонасиз, тарбияга мухтож эмаслигидан.

***

МАХМУД АХМАДИ

Эрон халқи юксак ишонч билдириб,

Давлатига сайлади призидент қилиб.

Кўрсатиб халқ билан сен биргалигинг,

Қуриқчисиз, автобузда доимо юрдинг.

Мамлакат иқтисодини анча кутардинг,

Халқингни ҳолини ҳам шунда яхшилаб,

Қулайликлар яратдинг элинга кўплаб.

Конститутцияни хам асло бузмадинг,

Муддат утиб номзодингни қайта қўймадинг.

Призиденлик пенсиясини ҳатто олмадинг.

Давригнда кўринди юксак одамийлигинг,

Қалбингни, ҳаётингни пок сақлаб юрдинг.

Қуй боқиб юрибдилар ҳозир, дедилар,

Тарихда яшаб ўтган бор пайғамбарлар,

Саллоллоху Алайхи ва Салламлар,

“Илоҳий одат”– дея қуй боқишганлар.

***

АНДРОПОВ & ТЕТЧЕР

(фото из свободного ресурса)

(фото из свободного ресурса)

Андропов Генсек бўлиб Кремелга кўчиб ўтганди,

Хасталиги сабабли, барчани кабинетда кутиб оларди.

Табриклаш учун Маргарет Тетчер ташриф қилганда,

Андроповнинг ёрдамчиси кириб Генсек олдига,

Буюк Британия примьер министри келди, -деганда,

Британия примьер министри кирсин, -деганди.

Генсек ўрнидан туриб Тетчерга эхтиром қилди,

Камин олдида ўтириб улар сухбат қилишди,

Дарғалар тегишли масалаларни ўртоғлашишди.

Суҳбат тугагандан кегин Тетчер кулиб сўради,

– Нега Буюкни қўшмасдан Британия дедингиз?

Генсек ҳам кулиб Тетчерга жавоб қайтарди,

– Буюк дейиш учун, қонун бир бўлсин шоху-гадога,

Тозалик бўлсин барча, давлатдаги амалдорларга,

Маориф ва тиббиёт бепул бўлсин фуқароларга,

Шунда чиройли, ўринли чиқади Буюк деганда…

Британияга қайтиб Темир хоним ўшанда,

Йигирма минг тоғ ишчиларини қисқартирдида,

Бепул қилди маорифни, тибиётни фуқароларга.

Андропов ёзди кегин ўз мурожатига,

– “Буюк-Британия примьер министри,

Мухтарам Маргарет Тетчер хонимга…”

Москва аралашуви бўлган ўшанда.

КЎҲИНУР

Олтмиш еттинчи йил, ТОШМИга талаба бўлдик,

Биринчи маърузага бизлар залга йиғилдик.

Домуллони кутиб биз ўтирган эдик,

Уч дугона одоб ила кириб келишди,

Биринчи қаторни бўшлигин кўриб,

Зал тўрига қараб ўтиб кетишди.

Икки гўзал фаришта юриб,

Ўртада Маликани қўриқлашарди.

Икки юз кўз шунда бурилди,

Улар ўтирганча кўзатиб турди.

Домулло келиб минбарга чиқди,

Гўзалларга нигоҳи тикилиб қолди.

Маруза давомида кўзин узолмай,

Домилла қийналди сўзин айтаолмай.

Фаришталар унинг нигоҳин сезиб,

Танафусда орқага кетишди ўтиб.

Олти йил давомида бу уч дугона,

Бирга юришарди бўлиб ягона,

Чиройга бекам икки фаришта,

Гўзаллик маликасини олиб ўртага,