Unsen willigen, underdanigen gehorßam mit demodiger alle unses hogisten vormogens irbedinge stedeß thovomn. Erwerdige, gnedige leve her meister, wie senden iuwer hochwerdicheit ene copien enes breves, in disßeme vorslathen, uns gesant ame dage negist vor giffte breves van ko[nichliker] ma[iestat] van Palen, daruth iuwe gnade ko[nichliker] ma[iestat] menunge lesende woll vomemende wert, undt willen mit der hulpe Godes unse sendeboden an konichlike ma[iestat] schicken, alse de kumpthurn Goldingen undt Duneborch, mit anderen ritteren und guden manne s undt ko[nichliker] ma[iestat] anbrengen laten, alse van deme einigen vrede to besweren undt van den grentzen undt de gelegenheit des stichtes Rige, ock vorsoken laten, offte sick ko[nichlike] ma[iestat] mit unseme orden in Liefflande uppe [de Rujssen icht vorenigen wolde drechliker wiße. Duchte uns van noden undt ock nutte geraden, dat iuwe [erwerdicheith] de eren ock uppe de tidt, soveme men ith afflangen konde, darsolvigist bie ko[nichliker] ma[iestat] bie den unsen sendeboden [hedden], wente wie enkede vorfaren van deme gemeynen koepmanne undt ock sust van anderen undt weten ock noch nicht [anders], so uns dat alle angebracht wert, denne sick dat volck in Polen undt Lettouwen vorsammele undt ko[nichlike] ma[iestat] mit [deme groithjforsten van der Moscow veiden wille, wente twe des groithforsten brodere, de he nw vordreven sali hebben, [undt siner moder] broder, de woll 13 edder 14 iar in den vencknissen gesetten hefft undt nuw werlde loeß werden [konde, sunjder loeß gemaket wort, do de groithforste tho Nowgarden was, dar he den bisschopp mit deme klenode undt […] gevoret sali hebben; hebben ere bodeschafft in Lettouwen bie ko[nichliker] ma[iestat] gehat, over den groithforsten clagen laten undt ko[nichlike] ma[iestat] umme hulpe undt bistandt upp den groithforsten to doende angelangt, Nademe ko[nichlike] ma[iestat] ere Vormünder sie undt mogelike vordedinge in den saken, dar se rechte to hebben, undt sien in willensmenunge, den groithforsten to vordrivende van der Moscow, dar he uppe dith mael, so wie [ock] vorfaren hebben, sien sali. Wolde eyn sodant tolangenn undt sick vorvolgen, wolden wie undt unser orden [in] Liefflande uns mit ko[nichliker] ma[iestat] uppe de Russen vorenigen undt denne mit Godes hulpe woll willen beschaffen. Ock, er[werdiger] leve her meister, hefft uns de here bisschopp to Dorppt geschreven, wo sine h[erlikeit] enkede vorfaren hebbe, sick de Russen […]ken undt hulpe van deme groithforsten krigen, gedenken, den Peibaß to bemannende, [disse lande, he] to watere [undt] to lande to beschedigende. Wes uns darvon undt ock sust beiegent, sali wol vormeldet […]wer erwerdicheith, de wie Gode almechtich to langen begerden tiden salich undt gesunth bevelen. Gegeven thor Bowsenborch ame dage Johannis Ewangeliste ime LXXXsten iare.
Gebediger tho Liefflande.
<…>.
Письмо городского совета Нарвы в Ревель с сообщением, что по просьбе нарвского фогта Хейденрейха фон Вальгартена ливонский магистр Берндт фон дер Борх разрешил продавать складированные в Нарве скоропортящиеся товары; великий князь Московский Иван III еще находится в ссоре со своими двумя братьями, Борисом Васильевичем и Андреем Васильевичем Большим, пребывающими на литовской границе. 12 мая 1480 года.
Почтенным и осмотрительным господам, бургомистрам и ратманам города Ревеля, нашим особенным, благодетельным, добрым друзьям со всем почтением.