O tej pannie i o tych majatkach wiedzieli ludzie od dawna takim sposobem, ze dwa razy do roku, na Wielkanoc i na 'Swiety Jan, usuwal sie kamie'n, co lezal na dnie potoku, i jezeli kto stal wtedy nad woda, m'ogl zajrze'c do otchlani i widzie'c tamtejsze dziwy.
Jednej Wielkanocy przyszedl do zamku mlody kowal z Zaslawia. Stanal nad potokiem i my'sli:
„Nie moglyby sie to mnie pokaza'c skarby
(не могли бы это мне показаться сокровища)?.. Zaraz bym wlazl do nich (я бы тотчас влез к ним; wle'z'c – влезть; do – к), cho'cby przez najcia'sniejsza dziure (хоть через самую тесную = узкую дыру), naladowalbym kieszenie i juz nie potrzebowalbym dyma'c miechem (наполнил бы карманы, и уже не нужно бы мне было раздувать меха; naladowa'c – нагрузить, загрузить; наполнить; potrzebowa'c kogo's, czego's – нуждаться в ком-л., чём-л.)”.Ledwie tak pomy'slal
(едва он так подумал; pomy'sle'c), az naraz (аж = как вдруг) – usuwa sie kamie'n (отодвигается камень), a kowal widzi wory pieniedzy (и кузнец видит мешки денег; pieniadze – деньги), misy ze szczerego zlota i tyle drogiej odziezy jak na jarmarku (миски из чистого золота и столько дорогой одежды как на ярмарке/базаре; jarmarek).„Nie moglyby sie to mnie pokaza'c skarby?.. Zaraz bym wlazl do nich, cho'cby przez najcia'sniejsza dziure, naladowalbym kieszenie i juz nie potrzebowalbym dyma'c miechem”.
Ledwie tak pomy'slal, az naraz – usuwa sie kamie'n, a kowal widzi wory pieniedzy, misy ze szczerego zlota i tyle drogiej odziezy jak na jarmarku.
Ale najpierw wpadla mu przed oczy 'spiaca panna
(но в первую очередь попала перед глаза; najpierw – сначала, сперва; в первую очередь; wpa's'c – упасть; попасть), taka 'sliczna (такая хорошенькая), ze kowal stanal slupem (что кузнец встал столбом). Spala sobie i tylko jej lzy plynely (спала и только слёзы ей /по щекам/ текли), a co kt'ora upadla (и, каждый раз, когда какая/-нибудь из них/ падала: «упала»; co – каждый раз, когда) – czy na jej koszule (на рубашку ли её), czy na l'ozko (на кровать ли), czy na podloge (на пол ли) – zaraz zamieniala sie w klejnot (тотчас превращалась в драгоценность). Spala i wzdychala z b'olu od szpilki (спала и вздыхала от боли от = причиняемой булавкой; z – от /об эмоц. сост./); a co westchnela (а каждый раз, когда вздыхала: «вздохнула»; westchna'c – вздохнуть), to na drzewach nad potokiem zaszele'scily li'scie nad jej strapieniem (то на деревьях над ручьём листья зашелестели над её печалью; strapienie – огорчение, печаль).Juz kowal chcial wej's'c do podziemi'ow
(кузнец уже хотел войти в подземелья); ale ze czas przeszedl (но так как время ушло: «прошло»; przej's'c – пройти), wiec znowu kamie'n zamknal sie (то камень снова закрылся; wiec – итак, стало быть, следовательно), az zabulgotalo w potoku (так, что даже забулькало в ручье; az – так, что даже).