Trzeci zn'ow prawi:
– Pani w Paprocinach, od siedmiu lat chorujaca, juz wkr'otce nasza bedzie; maz jej caly prawie majatek na lekarzy stracil, ale jej nikt nie pomoze, bo tego zaden nie wie, ze ona hostie wyplula i ze zaba, kt'ora ja polknela, siedzi w jej izbie pod wielka szafa; chcac tedy chora do zdrowia przyprowadzi'c, trzeba zabe rozcia'c, hostie z niej wydoby'c, obmy'c i chorej da'c pozy'c.
– Wiem ci ja wiecej
(я знаю больше; ci – тебе) – rzekl pierwszy (сказал первый). – Oto niedawno spostrzeglem (вот я недавно заметил; spostzrec – заметить), ze tu pod szubienica ro'snie takie ziele (что здесь под виселицей растёт такая трава; rosna'c – расти), ze gdyby 'slepy (что если бы слепой), cho'c z urodzenia (хоть с /самого/ рождения), oczy sobie nim potarl (глаза себе ей потёр; potzre'c – потереть), to by sobie zaraz wzrok przywr'ocil (то бы себе тотчас зрение вернул).– Wiem ci ja wiecej – rzekl pierwszy. – Oto niedawno spostrzeglem, ze tu pod szubienica ro'snie takie ziele, ze gdyby 'slepy, cho'c z urodzenia, oczy sobie nim potarl, to by sobie zaraz wzrok przywr'ocil.
Wtem zegar godzine dwunasta uderzyl i owe trzy kruki wnet odlecialy
(вдруг часы пробили двенадцать, и те три ворона сразу же улетели; wnet – сейчас, скоро; сразу же). 'Slepy poczal maca'c po slupach i przekonal sie (слепой начал ощупывать столбы и убедился: «начал щупать по столбах»; maca'c – щупать, ощупывать), ze lezal pod szubienica (что лежал рядом с виселицей); dalej zaczal znowu maca'c po trawie (дальше = потом стал снова ощупывать траву), urwal jedno zi'olko (сорвал одну травку), drugie i trzecie (вторую и третью), az wreszcie trafiwszy na to (пока наконец, не наткнувшись на ту; az – пока не), co wzrok przywraca (что зрение возвращает), gdy nim potarl oczy (когда ей потёр глаза), poczelo mu w nich blyszcze'c (начало ему в них блестеть), az dalej coraz bardziej robilo mu sie ja'sniej (аж = а дальше делалось ему всё светлей), na koniec przejrzal zupelnie (наконец прозрел совершенно). Wtedy, gdy juz 'swita'c zaczelo (тогда, когда уже рассветать начало; 'swit – рассвет), szedl na B'og zdarz i dopytywal sie do wioski i do domu owej poloznicy (шёл = пошёл куда глаза глядят и расспрашивал, /как добраться/ до деревни и до дома той роженицы: «шёл на Бог угадай…»; zdarzy'c sie —произойти, случиться; диал. угадаться; dopytywa'c sie o kogo's, co's – расспрашивать о ком-л., чём-л.), o kt'orej krucy sobie radzili (о которой вороны себе = между собой совещались). Juz sie zmierzchalo (уже смеркалось; zmierzch – сумерки), gdy tam przyszedl i o nocleg gospodarza prosil (когда туда пришёл и ночлега у хозяина просил = попросил).