Польские сказки

Odprowadziwszy matkę do najbliższej wioski dobry syn ucałował jej ręce i nogi (проводив мать до ближайшей деревни, добрый сын поцеловал её руки и ноги; ręka – рука), wysypał do fartucha otrzymane od czarownika złoto (высыпал в фартук полученное от колдуна золото), poprosił, żeby po trzech leciech przybyła po niego na to samo miejsce (попросил, чтобы через три года прибыла за ним на то же место; po – через /о времени/; за /о назначении/; lata – годы), gdzie z mistrzem czarownikiem układ zrobili (где они с учителем колдуном сделали = заключили договор; mistrz – мастер; учитель; маэстро; zrobić – сделать; układ – договор), i otrzymawszy błogosławieństwo (и, получив благословение), o północy na umówione rozstajne drogi powrócił (в полночь на условленное перепутье возвратился).

Odprowadziwszy matkę do najbliższej wioski dobry syn ucałował jej ręce i nogi, wysypał do fartucha otrzymane od czarownika złoto, poprosił, żeby po trzech leciech przybyła po niego na to samo miejsce, gdzie z mistrzem czarownikiem układ zrobili, i otrzymawszy błogosławieństwo, o północy na umówione rozstajne drogi powrócił.

Oparł się o słup wiorstowy (опёрся о верстовой столб), stał czas jakiś czekając przybycia swego mistrza (стоял какое-то время, ожидая прибытия своего учителя), ale widząc (но видя), że północ dawno już minęła (что полночь уже дано прошла), a jego jeszcze nie ma (а его ещё нет), wyjął z tłomoka kawał urżniętego ucha i przyciął go zębami (вынул из узла кусок отрезанного уха и прищемил его зубами; tłomok = tłumok; urżnąć = urznąć – отрезать).

Słup wnet zaskrzypiał i zachwiał się (столб вдруг заскрипел и зашатался; zachwiać się – закачаться, заколыхаться; зашататься); chłopiec odskoczył w stronę (парень отскочил в сторону), spojrzał na napis i zawołał (посмотрел на надпись и воскликнул):

– Co u licha (что за чёрт; licho – лихо, зло; co u licha! – что за чёрт!)! czy nie ty to tylko (не ты ли это только), panie mistrzu czarowniku (пан учитель колдун)?

Oparł się o słup wiorstowy, stał czas jakiś czekając przybycia swego mistrza, ale widząc, że północ dawno już minęła, a jego jeszcze nie ma, wyjął z tłomoka kawał urżniętego ucha i przyciął go zębami.

Słup wnet zaskrzypiał i zachwiał się; chłopiec odskoczył w stronę, spojrzał na napis i zawołał:

– Co u licha! czy nie ty to tylko, panie mistrzu czarowniku?

– Ja (я), ale na co kąsasz (но на что = зачем кусаешься)? – odpowiedział słup wiorstowy przybierając postać człowieka (ответил верстовой столб, принимая форму человека) – pójdziem (пойдём; pójdziem = pójdziemy), cóż z tobą robić (что же с тобой делать), zaprowadzę cię do siebie na naukę (отведу тебя к себе на учёбу), ale tylko pamiętaj (но только помни), że odtąd jesteś moim uczniem i sługą (что впредь ты мой ученик и слуга; odtąd – с этого момента, впредь), póki co do joty nie wyuczysz się mojej sztuki i nie przyjdzie matka po ciebie (пока до мельчайших подробностей не выучишься моему искусству, и не придёт мать за тобой; jota – йота; co do joty – до мельчайших подробностей).