Польский язык с И. Хмелевской. Всё красное

— To pewnie jeszcze przyjdzie (тогда наверняка еще придет). Nikt nic nie wie (никто ничего не знает). Podobno wymyślili nowe środki ostrożności (кажется, они придумали новые средства осторожности/безопасности) i przy następnej zbrodni (и при следующем преступлении) morderca zostanie na pewno złapany (убийца точно будет пойман).

— Czy ktoś z nas ma się dobrowolnie oddać na ofiarę (должен ли кто-то из нас добровольно отдаться = стать жертвой)? — spytała Zosia sarkastycznie (саркастично спросила Зося). Alicja westchnęła (Алиция вздохнула).

— Nie wiem (не знаю), może lepiej byłoby (может, лучше было бы), gdybym jednak znalazła ten list od Edka (если бы я все-таки нашла это письмо от Эдека)?

— A właśnie (вот именно)! — przypomniała sobie nagle Zosia (внезапно вспомнила Зося). — Paweł, wstaw tę butelkę do szafki (Павел, поставь эту бутылку в шкаф)!

— To pewnie jeszcze przyjdzie. Nikt nic nie wie. Podobno wymyślili nowe środki ostrożności i przy następnej zbrodni morderca zostanie na pewno złapany.

— Czy ktoś z nas ma się dobrowolnie oddać na ofiarę? — spytała Zosia sarkastycznie. Alicja westchnęła.

— Nie wiem, może lepiej byłoby, gdybym jednak znalazła ten list od Edka?

— A właśnie! — przypomniała sobie nagle Zosia. — Paweł, wstaw tę butelkę do szafki!

Paweł posłusznie zabrał butelkę z pralni (Павел послушно забрал/взял бутылку и прачечной) i nagle zatrzymał się w połowie wchodzenia na kuchenny stołek (и внезапно замер на половине восхождения на кухонный столик). Spojrzał na Zosię z zaciekawieniem (он с любопытством взглянул на Зосю).

— Skojarzyło ci się z tym listem na górze (не возникло ассоциаций с тем письмом наверху; skojarzyć się — ассоциироваться)?

— Z jakim listem (с каким письмом)? — spytała zaskoczona Zosia (спросила изумленная Зося).

— No przecież ta szafka (но ведь этот шкафчик) jest zamknięta jakimś listem (закрыт на какое-то письмо). mówiłem wam wczoraj (я вам вчера говорил) …

Wszystkie trzy (мы все три = втроем) patrzyłyśmy na niego przez długą chwilę bezmyślnie (долго бессмысленно/тупо смотрели на него).

Paweł posłusznie zabrał butelkę z pralni i nagle zatrzymał się w połowie wchodzenia na kuchenny stołek. Spojrzał na Zosię z zaciekawieniem.

— Skojarzyło ci się z tym listem na górze?

— Z jakim listem? — spytała zaskoczona Zosia.

— No przecież ta szafka jest zamknięta jakimś listem. mówiłem wam wczoraj…

Wszystkie trzy patrzyłyśmy na niego przez długą chwilę bezmyślnie.

— Wiekuisty Panie (Бог ты мой; wiekuisty — вечный, извечный)! — powiedziałam z pełnym zgrozy jękiem (сказала я со стоном, полным негодования). — Ktoś ci przeszkodził (тебе кто-то помешал), miałaś list w ręku (ты имела = у тебя в руке было письмо) i nie wiesz (и ты не знаешь), co z nim potem zrobiłaś (что потом с ним сделала)? A szafka ci się otwierała samoczynnie (а шкафчик у тебя открывался сам по себе) …! Paweł (Павел)!…

Paweł już był na górze (Павел уже был наверху). Rzuciłyśmy się na niego (мы набросились на него), wtykając mu do rąk rozmaite narzędzia (втыкая/всовывая ему в руки разные инструменты). Wyszarpnął uszczelkę obcęgami (он вытащил прокладку клещами), omal nie wyrywając drzwiczek z zawiasów (чуть не вырвав дверцы со шпингалетов). Alicja wydarła mu z ręki pogniecioną kopertę (Алиция выхватила из его руки помятый конверт).

— List od Edka (письмо от Эдека) …! — powiedziała wstrząśnięta (сказала она, потрясенная). — Rany boskie (Боже ты мой)!!!…

— Wiekuisty Panie! — powiedziałam z pełnym zgrozy jękiem. — Ktoś ci przeszkodził, miałaś list w ręku i nie wiesz, co z nim potem zrobiłaś? A szafka ci się otwierała samoczynnie…! Paweł!…