Польский язык с И. Хмелевской. Всё красное

— Ale Edka (но Эдека) … — zaczęłam (начала я) i ugryzłam się w język (и прикусила = попридержала язык), niepewna (не будучи уверенной), czy to nie będzie zbyt duży nietakt (не будет ли это слишком большой бестактностью). Anita znów westchnęła (Анита снова вздохнула).

— Przy Edku trochę straciłam głowę (с Эдеком я немного потеряла голову) — wyznała ze skruchą (призналась она с раскаянием). — Chciałam go uciszyć (я хотела его угомонить) i nie wiedziałam jak (и не знала, как). Chyba jednak za dobrze mi wyszło (пожалуй, у меня все-таки вышло слишком хорошо) … Chciałam jej także rąbnąć kalendarz z tamtego roku (также = еще я хотела у нее стащить календарь того года). Doskonale wiem (я прекрасно знаю), że Alicja ma wszystko pozapisywane (что у Алиции все записано) w kolejnych kalendarzach (в очередных календарях) i bez nich niczego sobie nie skojarzy (и без них она ничего не свяжет = не додумается) …

— Ale Edka… — zaczęłam i ugryzłam się w język, niepewna, czy to nie będzie zbyt duży nietakt. Anita znów westchnęła.

— Przy Edku trochę straciłam głowę — wyznała ze skruchą. — Chciałam go uciszyć i nie wiedziałam jak. Chyba jednak za dobrze mi wyszło… Chciałam jej także rąbnąć kalendarz z tamtego roku. Doskonale wiem, że Alicja ma wszystko pozapisywane w kolejnych kalendarzach i bez nich niczego sobie nie skojarzy…

Dziwne niedołęstwo mordercy (странная беспомощность = неуклюжесть убийцы) i nadmiar szczęśliwych przypadków (и обилие счастливых случайностей) wreszcie stały się dla mnie zrozumiałe (наконец-то стали мне понятными). Oszołomiona zgrozą (охваченная негодованием), ucieszyłam się (я обрадовалась), że Anita przejawia jednak (что Анита все-таки проявляла) jakieś ludzkie cechy (какие-то человеческие черты). Nikogo innego nie chciała skrzywdzić (никому другому она не хотела причинить вреда) … Bez oporów (без сопротивления) odpowiadała na moje zachłanne pytania (она отвечала на мои ненасытные вопросы), oświadczyła (заявила), że o wiadomościach Edka nic nie wie (что о сообщениях Эдека она ничего не знает) i sama się dziwi (и сама удивляется), po czym kazała mi przeprosić Alicję (после чего просила меня передать Алиции извинения) za nastawanie na jej życie (за покушение на ее жизнь).

— A w ogóle to sama rozumiesz (а вообще, ты ведь сама понимаешь), że ja jestem wariatka (что я сумасшедшая) — powiedziała w końcu stanowczo (решительно сказала она в завершение). — Zapewniam cię (уверяю тебя), że zdrowe zmysły straciłam na zawsze (что здоровые чувства = рассудок я потеряла навсегда) i żadna ludzka siła (и никакая человеческая сила) mnie nie wyleczy (меня не вылечит). Nic mi nie zrobią (ничего мне не сделают) …

Dziwne niedołęstwo mordercy i nadmiar szczęśliwych przypadków wreszcie stały się dla mnie zrozumiałe. Oszołomiona zgrozą, ucieszyłam się, że Anita przejawia jednak jakieś ludzkie cechy. Nikogo innego nie chciała skrzywdzić… Bez oporów odpowiadała na moje zachłanne pytania, oświadczyła, że o wiadomościach Edka nic nie wie i sama się dziwi, po czym kazała mi przeprosić Alicję za nastawanie na jej życie.

— A w ogóle to sama rozumiesz, że ja jestem wariatka — powiedziała w końcu stanowczo. — Zapewniam cię, że zdrowe zmysły straciłam na zawsze i żadna ludzka siła mnie nie wyleczy. Nic mi nie zrobią…