Польский язык с И. Хмелевской. Всё красное

— Tak się zastanawiam (я вот думаю) … — powiedziała powoli w zamyśleniu (сказала она медленно в раздумье) i zastygła w połowie zamykania (и застыла на половине закрывания). — Zosia wykluczona (Зося исключена = отпадает), ale Paweł (а Павел)?… Ta młodzież teraz taka dziwna (эта молодежь сейчас такая странная) … Czy to jest możliwe (возможно ли), żeby oni to uważali za dowcip (чтобы они считали это за шутку)? Twoje dzieci jak (твои дети как)?…

— Dziękuję, zdrowe (спасибо, здоровы) — odparłam odruchowo (ответила я машинально), bardzo zaskoczona (очень удивленная). — Morderstw, jak dotąd, nie popełniają (убийств, как до сий поры, не совершают), jeśli o to ci chodzi (если ты это имеешь в виду), i chyba raczej nie planują nic takiego (и, пожалуй, скорее не планируют ничего такого = вряд ли планируют что-то такое). Uprawiają inne gatunki dowcipów (они проделывают другого рода шутки). Kota masz (у тебя есть кот)?

— Tak się zastanawiam… — powiedziała powoli w zamyśleniu i zastygła w połowie zamykania. — Zosia wykluczona, ale Paweł?… Ta młodzież teraz taka dziwna… Czy to jest możliwe, żeby oni to uważali za dowcip? Twoje dzieci jak?…

— Dziękuję, zdrowe — odparłam odruchowo, bardzo zaskoczona. — Morderstw, jak dotąd, nie popełniają, jeśli o to ci chodzi, i chyba raczej nie planują nic takiego. Uprawiają inne gatunki dowcipów. Kota masz?

Alicja wzruszyła ramionami (Алиция пожала плечами), ciężkie wieko wymknęło jej się z ręki (тяжелая крышка вырвалась у нее из руки) i zatrzasnęło z hukiem zgoła armatnim (и захлопнулась с грохотом пушки; zgoła — совсем, прямо как). W chwilę potem w progu stała Zosia w piżamie (минутой позже = через минуту на пороге стояла = появилась Зося в пижаме), z bladą twarzą (с бледным лицом), z obłędem w oczach (с помешательством в глазах).

— Co się stało (что случилось)?… Ktoś strzelał (кто-то стрелял)!…

— Nic, to ja (ничего, это я) — powiedziała Alicja z westchnieniem (сказала Алиция со вздохом = вздыхая). — Obudziłam cię (я тебя разбудила)? Bardzo cię przepraszam (извини, пожалуйста; przepraszać kogoś — извиняться перед кем-л.), nie zwracaj uwagi (не обращай внимания), szukam listu od Edka (я ищу письма от Эдека).

— Na litość boską (о, Господи) — powiedziała Zosia słabo (сказала Зося слабо = ей стало дурно). — W tym domu można zwariować (в этом доме с ума можно сойти)!

Alicja wzruszyła ramionami, ciężkie wieko wymknęło jej się z ręki i zatrzasnęło z hukiem zgoła armatnim. W chwilę potem w progu stała Zosia w piżamie, z bladą twarzą, z obłędem w oczach.

— Co się stało?… Ktoś strzelał!…

— Nic, to ja — powiedziała Alicja z westchnieniem. — Obudziłam cię? Bardzo cię przepraszam, nie zwracaj uwagi, szukam listu od Edka.

— Na litość boską — powiedziała Zosia słabo. — W tym domu można zwariować!

— Bierz przykład z Elżbiety (бери пример с Эльжбеты) — poradziłam jej (посоветовала ей я).

— Ani drgnie (даже не шелохнется).

— Elżbieta (Эльжбета)! — prychnęła Zosia z gniewem (фыркнула Зося с гневом).

— Do Elżbiety można strzelać (в Эльжбету можно стрелять) z karabinu maszynowego (из пулемета; karabin — винтовка, ружье; karabin maszynowy — пулемет), można dom podpalić (можно дом поджечь)! Ona nie ma nerwów (у нее нет нервов)!

— Tym bardziej bierz z niej przykład (тем более бери с нее пример), Joanna ma rację (Иоанна права).

— Przeszukaj jeszcze kuchnię (обыщи еще и кухню) — powiedziałam ponuro (сказала я мрачно). — Skoro w głupich miejscach (раз в глупых = в самых неожиданных местах), to już konsekwentnie (то уж последовательно).

— Bierz przykład z Elżbiety — poradziłam jej.

— Ani drgnie.

— Elżbieta! — prychnęła Zosia z gniewem.

— Do Elżbiety można strzelać z karabinu maszynowego, można dom podpalić! Ona nie ma nerwów!

— Tym bardziej bierz z niej przykład, Joanna ma rację.