50
Несмотря на то что Кютахья, Амасья и Маниса считались51
Emecen ЕМ. XVI Asirda Manisa Kazasi… – S. 26.52
Inalcik H. Osmanlilarda Saltanat Veraset Usulu ve Turk Hakimiyet Telakkisiyle Ilgisi // Siyasal Bilgiler Fakultesi Dergisi. 1959. Vol. 14, no. 1. S. 69–94.53
Emecen F.M. XVI Asirda Manisa Kazasi… – S. 34.54
Peçevi. Tarih-i Peçevi. 2 Cilt. – istanbul, 128-1284/1864-1867. – Cilt 2. S. 89.55
Parmaksizoglu І. (ed.). Ibn Batuta Seyahatnamesi nden Se^meler. – Ankara, Kiiltiir Bakanligi Yayinlan, 2000. – S. 98.56
Neşri. Kitab-i Cihan-Niima: Neşri Tarihi. 2 cilt, Hazirlayan Unat F.R ve Koymen M.A. – Ankara, 1949. – Cilt 1. S. 221.57
Uluçay M.Ç. Haremden Mektuplar… – S. 36–40.58
По поводу борьбы принцев за престол см.: Kreutel, F.R. “Haniwaldanus Anonimine gore Sultan Bayezid-I Veli (1481–1512) // Çeviri, Oztiirk N. – İstanbul, 1996.-S. 13–21.59
Uzunçarşılı І.Н. Osmanli Tarihi… – Cilt, II. S. 401–403.60
По поводу стремления историка Мустафы Али привлечь внимание принца Мурада (будущего султана Мурада III) см.: Fleischer С.Н. Bureaucrat and Intellectual in the Ottoman Empire: The Historian Mustafa Ali (1541–1600). – Princeton, N.J., 1986. – S. 54–55; По поводу трудности найти «покровителя» в столице cm.: Ahmet ResmiEfendi. Hamiletu’l-Kiibera… – S. 11–19.Пава 3
1
Подробно cm.: “Harem”. Islam Ansiklopedisi… – Cilt, 5/1. S. 230.2
H. Пензер указывает, что Мехмед еще в 1453 г. выбрал место для строительства дворца и уже через год там можно было жить, хотя строительство завершилось в 1457 г.: Penzer N.M. The Harem… – S. 63–64.3
Uluçay M.Ç. Harem II… – S. 3–4. Венецианский посол Альвизе Сагундино в 1499 г. сообщал, что вместе с Баязидим II в Топкапы проживали 10 женщин, а еще 80 проживали вне его пределов, предположительно в Старом дворце. См.: Фрили Дж., Тайны османского двора. Частная жизнь султанов // Пер. с англ. И.С. Соколова. – Смоленск: Русич, 2004. – С. 50.4
Anhegger-Eyuboglu М. Fatih devrinde Yeni Sarayda da harem dairesi (Padişahin Evi) Var miydi? // Sanat Tarihi Yilligi, No. 8. – İstanbul, 1979. – S. 23–36.5
Eldem S.H. ve Akozan F. Topkapi Sarayi: Bir Mimari Araştirma. – Ankara, tarihsiz. -S. 67.6
Penzer N.M. The Harem… – S. 214.7
Uluçay M. Q. Harem II… – S. 1–2.8
Penzer N.M. The Harem… – S. 214.9
Alberi E. (ed.). Relazioni degli ambasciatori veneti al senato… – Ser. III. Vol. I. P. 29.10
Balikhane Naziri Ali Riza Bey. Eski zamanlarda İstanbul Hayati // Hazirlayan Çoruk A.S. – İstanbul, 2001. – S. 309; Uzunçarşılı І.Н. Osmanli Devletinin Saray Teşkilati… – S. 154–155.11
Sanderson J. The Travels of John Sanderson in the Levant 1584–1602 // (ed.) Sir W. Foster. Hakluyt series. – S. 72–73.12
Bayrak O.M. Topkapi Sarayi ve Harem… – S. 16.13
Uluçay M.Q. Harem II… – S. 39.14
Bayram M. Fatma Baci ve Baciyan-i Rum… – S. 59.15
Uzunçarşılı І.Н. Gazi Orhan Bey Vakfiyesi // Belleten V, No. 19. – Ankara, 1941. -S. 282–285.16
У Осман-бея были шестеро сыновей: Алаеддин Али, Орхан, Гамид, Мелик, Пазарлу и Чобан и дочь по имени Фатма. Подробно см.: Alderson A.D. The Structure of the Ottoman Dynasty… – S. 234. Tablo XXI; Uzunçarşılı І.Н. Osmanli Tarihi… – Cilt, I. S. 115–116.17
В хронике Ашыкпашазаде имя дочери шейха Эде Бали упоминается как Малхун: Aşıkpaşazade. Tevarih-i Al-i Osman… – Bab 4. S. 16: Орудж-бег ее называет Pa-биа: Oru9 Beg Tarihi… – S. 25.18
Uzunçarşılı І.Н. Osmanli Tarihi… – Cilt, I. S. 115.