Sisterdark / Сястра-Цемра(СИ)

Спадар Стрыгн сербану кавы нядбайным жэстам пастав флжанку на дырэктаркавы стол, трох расплюхашы гарачы напой на палраваную паверхню. Дырэктарка падцснула вусны, але не прамовла ан слова.

-- Ну што ж, Таса, кал вы не супраць, давайце пяройдзем да справы. Я азнаёмся з вашым творам, за што зно хачу падзячыць спадару Каяловчу, гэта ён дасла мне вашыя тэксты.

-- Так, Яген Бенедыктавч - выбтны педагог! - падхапла дырэктарка. - Ён працуе тут зусм нядога, а жо разгледзе юнае дараванне. Вось што значыць спрактыкаванае вока!

Упр стрымана смхнуся кну. Спадар Стрыгн нават не зрну у бок дырэктарк, быццам прапусцшы яе словы мма вушэй.

-- У вас сабралася дастаткова тэкста, каб атрымася асобны зборнк, -- працягва ён. -- Нашае выдавецтва гатова выпусцць яго накладам у тысячу асобнка. Абмежаваны тыраж, канечне, але, спадзяюся, вы паставцеся да гэтага з разуменнем, Таса. Вы малады атар, пачатковец, яшчэ невядомы на кнжным рынку. Аднак кал кнга будзе добра разыходзцца, яна будзе перавыдадзена значна большым накладам. Натуральна, вы будзеце атрымлваць свой працэнт ад продажу. Як вам такя мовы?

-- А што ад мяне для гэтага патрабуецца? - спытала я трох бязладна.

Я з усх сл спрабавала даваць абыякавасць, хаця сэрца мяне закалацлася так, што ледзь не выскачыла з грудзей, а рук ног пачал дробна дрыжаць, як алкаша-прафесянала. Тысяча асобнка! Тысяча, каб ты спрогся! працэнты ад продажу. У найкруцейшым выдавецтве. Халера, так не бывае! Усё гэта неяк занадта дэальна, каб адбывацца рэчаснасц.

-- Вам неабходна тольк падпсаць кантракт, Таса, -- ветла прамов спадар Стрыгн. - Пагадненне з выдавецтвам, атарскя правы таму падобнае. Кнга выйдзе, арыенцровачна, у першай дэкадзе чэрвеня. Спадарыня карэктар, прашу вас...

Пан Бергманава паклала на стол скураны дыпламат, расшплла выцягнула адтуль чорную пластыкавую тэчку.

-- На апошняй старонцы. Ваш подпс прозвшча з нцыялам. сённяшнюю дату, -- сказала пан карэктар, пасунушы мне цэлы стос аркуша фармата А4, спярэшчаных драбнюткм шрыфтам.

-- Я не захапла ручку, -- прамовла я.

Спадар Стрыгн выня з нагруднай кшэн чорную асадку з залатым пяром працягну мне.

-- Трымайце! - сказа ён, усмхаючыся.

-- Дзяк!..

З асадкай у руцэ я схллася над кантрактам, намагаючыся разабраць друкаваныя радк -- я сётк маю права ведаць, што менавта я падпсваю -- са спалохам усвядомла, што не разумею гэтым дакуменце ан слова. Лтары выглядал, як ншапланетныя ероглфы - проста набор смвала, пазбаленых для мяне сякага сэнсу. Перахвалявалася я, здаецца, вось ужо лтары пачала забываць. Валяр'яначк б мне зараз...

-- Таса? Штосьц не так? - спагадлва спыта спадар Стрыгн.

-- Тася Васльена, кал ласка, подпс, -- прамовла пан Бергманава. У яе голасе чулася нецярпенне. - Унзе. Вось тут.

Яна тыцнула пальцам у аркуш. Лепш бы яна гэтага не рабла. Па-першае, я ненавджу, кал на мяне цснуць. Па-другое, я разгледзела вузк пярсцёнак на яе мезенцы. На пярсцёнку, адлтым з белага металу, красавалася пячатка - пентакль з выгнутым промням рунай усярэдзне. Мяне раптам закалацла. ' Ты будзеш прынцэсай...нашага ковена', прыгадалася мне. дзце вы к чорту. Не буду! Я паклала асадку на стол адсунула паперы.

-- Я... Гэта сё давол нечакана, -- прагаварыла я з цяжкасцю. У роце мяне перасохла. - Герман Бенцыянавч, а можна мне трох паразважаць...сутк вы мне дасце?

Я бачыла, як усе трое абмянялся хуткм позркам.

-- Таса, вы павнны разумець, Герман Бенцыянавч пан карэктар - вельм занятыя людз... -- пача бы Упр, але спадар Стрыгн перапын яго жэстам.

- Спадарыня мае рацыю, Яген Бенедыктавч. Гэта сапрады вялкая адказнасць, -- сказа ён, прыбраючы са стала тэчку. - Канечне, Таса, канечне. Паразважайце, узважце се 'за' 'супраць'. Затра мы з вам сазвонмся.

Выйшашы з дырэктаркавага кабнета, я адчула моцны прыступ млосц. Я кнулася прыбральню, паспешлва схллася над тачком, мяне звантавала. Потым, хстаючыся, я падышла да ракавны прапаласкала рот вадой, але роце сё рона было горка. Мяне калацла, як у трасцы. Inner Circle. Унутранае Кола, круцлася мяне галаве. Чарнакнжнк, пра якх гаварыла Альжбета. Яны носяць Пячатк, бо ведаюць, што маюць справу з Акультай. Абараняюць сябе. пр - адзн з х. Як я адразу не здагадалася? Кал тады на року я заелася з Упрам, Цемра адскочыла ад яго, як мяч ад сценк. На м была Пячатка. А цяпер яны тут, усе трое. Ц не х я бачыла сённяшняй мро? Яны хавал свае аблччы пад маскам. А чацвёрты? Хто тады чацвёрты? дзе ерэмя? Ён адсутнча на тым маскарадзе, але яны сказал, што чакаюць яго...