Зрэшты, ва см гэтым меся станочы момант. Ну, адносна станочы. Куфар знайшося. Той самы, ахвярны. Ён выплы з вро пад Чортавым мостам, яго прыбла да берага хвалям. Там яго знайшл ранцой. Важк дог, як труна, аблеплены шчыльным слоем ракушак водарасця абматаны праржавелым дашчэнту ланцугом. Мяркуючы па см, ён праляжа на дне жо добрае стагоддзе, захраснушы памж камяням затанулым карчам. Яго вынесла на паверхню слаю выбуху, кал гарадскя лады спрабавал зарваць мост. Прынамс, так гэта тлумачыл апазцыйныя журналсты. Кал куфар адчынл, то нутры выявлся чалавечыя костк. Яны рассыпался перамяшался памж сабой, таму немажлва было адразу вызначыць, колькм людзям яны прыналежыл, аднак два ацалелыя чарапы казвал на тое, што ахвяр было па меншай меры дзве. Менавта ахвяр. Усё тут сведчыла пра жудаснае злачынства. Костк был варварск рассечаны патрушчаны, на х мелся выразныя сляды нейкай металчнай прылады - меркавана, плы. Адзн з супрацонка следчай групы, выклканай на месца здарэння, змрочна пажартава, назвашы знаходку 'археалагчнай расчлянёнкай'. А Альгерд Алегавч, як прыбег на бераг Овельк, ледзь даведашыся пра знаходку, спакойна паведам, што ахвяр тут сапрады дзве, ён не мае сумнева адносна хняй дэнтычнасц -- аднак не будзем спяшаццца, пачакаем вынка генетычнай экспертызы. Што тычыцца забойца, то ён можа назваць х мёны проста зараз. Славамр Кунцэвч Ерамей Ляпец. Без перабольшання, то бы дзень ягонага трыумфу. Дагэтуль даследванн спадара Намыснка мел больш тэарытычны характар, а цяпер воляю лёсу яму прынесла рэчавыя доказы, той самы Corpus Delicti лтаральным сэнсе слова. А гэта значыць, што ён не памылся свах здагадках, рухаецца слушным крунку наогул жыве не дарма.
Альгерда Алегавча засмучала хба тольк тое, што догачаканы мтынг так не адбыся. Усё абмежавалася пкетам. У нядзелю спадар Намыснк выйша да будынка адмнстрацы разгарну над галавой гстарычны сцяг БНР. Пастая так хвлн пятнаццаць. Нхто яго не чапа. Н млцыянта, н цхарыка паблзу не было. Апазцыйныя журналсты, якя здымал пкет, нават крыху засумавал. Потым да адзночнага пкету далучыся Пётра Анатольевч, Толка бацька. Ён ста поруч са спадаром Намыснкам выцягну з-за пазух самаробны плакат - кавалак ватману, на якм зялёным маркерам было накрэмзана ад рук: 'РЭФЕРЭНДУМ'. Журналстам Пётра Анатольевч патлумачы, што такя пытанн, як масавае звальненне працанко лесапльн з кандачка не рашаюццца, тут патрэбен рэферэндум. Мнула яшчэ чвэрць гадзны. Так не дачакашы хапуна рэпрэсй, Альгерд Алегавч не без здзлення пракаментава, што, вдавочна, адбылся нейкя радыкальныя змены на вышэйшым узрон, цяпер гсторы Овельска, мажлва, усёй краны, пачынаецца прынцыпова новы этап. А Пётра Анатольевч глыбокадумна дада: 'Вось так засёды бывае. Табе здаецца, што ты весь час прайграеш, а потым гоп - аказваецца, што ты перамог!' Дзень выдася змны, памёрзнушы яшчэ хвлн пяць, два пратэстоцы разам з натопам журналста накравался кавярню 'Ля гастранома', дзе цудона прабавл час.
Альгерд Алегавч ме рацыю. Пасля 'лютаскх падзей' у жыцц Овельска сапрады адбылся радыкальныя змены. Злашчасную лесапльню незабаве адчынл, се звольненыя вярнулся на працоныя месцы. Потым нам прызначыл новага граданачальнка замест збеглага Хлябцова. Малады энергчны Втат Гедымнавч Грамычка адразу ж узя нцыятыву свае рук. Перш-наперш ён выцягну з ямны наш драбльны завод, як жо ледзь лпе. Спадар Грамычка заключы выгодны кантракт з заходнм нвестарам, у цэх завезл новае абсталяванне, амаль збанкрутаваны завод запрацава на се застак. Овельск, адпаведна, таксама 'запрацвта' паскораным тэмпам, быццам не было някх крызса.
Апроч таго, новы гарадск галава аказася неабыякавым да гстарычнай мнушчыны. Менавта ён прапанава усталяваць на галонай плошчы помнк Авяльяну-Рыбаку, легендарнаму герою-змеяборцу заснавальнку горада. Канечне, не замест помнка Ленну, а побач з м. Адно другому не замнае. Праект ужо зацверджданы, адкрыццё адбудзецца сёлета жнн. Адначасова Овельску пройдуць святочныя крмашы гулянн з рыцарам, дударам 'горадам майстро'. Чакаецца беспрэцэдэнтны наплы турыста, у тым лку з дальняга замежжа. Нашу садэпаскую гасцнцу жо адцюннгавал пад трохзоркавы гатэль, а таксама пачал будаваць першы горадзе хостэл... У дадатак Втат Гедымнавч прыняся рабць захады па вяртанн гораду гстарычнай назвы Авяльянск, бо тапонм 'Овельск' - чыстая прафанацыя вынк дурацкай памылк дробнага чынушы часо Расейскай мперы. Гараджане ставяцца да гэтага скептычна ('Лепш бы людзям пенс падня!'), але асабста я не супраць. Няхай будзе Авяльянск.
***