Το Μεγάλο Κυνήγι

«Δεν θα πω τίποτα, φυσικά, Μητέρα». Η Βέριν υποκλίθηκε, αλλά δεν έκανε να φύγει. Σκεφτόμουν ότι θα ήθελες να το δεις αυτό, Μητέρα». Από την τσέπη της έβγαλε ένα μικρό σημειωματάριο, δεμένο με μαλακό, καφέ δέρμα. «Αυτά που ήταν γραμμένα στους τοίχους του μπουντρουμιού. Η μετάφραση δεν είχε πολλά προβλήματα. Τα πιο πολλά απ’ αυτά που ήταν γραμμένα ήταν τα συνηθισμένα —βλασφημίες και κομπασμοί· οι Τρόλοκ δεν φαίνεται να ξέρουν σχεδόν τίποτα άλλο— όμως υπήρχαν αποσπάσματα με καλύτερο γραφικό χαρακτήρα. Κάποιος μορφωμένος Σκοτεινόφιλος, ή ίσως ένας Μυρντράαλ. Μπορεί να είναι απλός χλευασμός, αλλά έχει μορφή ποίησης, ή τραγουδιού, και ακούγεται σαν προφητεία. Λίγα πράγματα ξέρουμε για τις προφητείες από τη Σκιά, Μητέρα».

Η Άμερλιν δίστασε μόνο για μια στιγμή πριν νεύσει. Οι προφητείες από τη Σκιά, οι σκοτεινές προφητείες, είχαν την ατυχή συνήθεια να εκπληρώνονται εξίσου καλά με τις προφητείες από το Φως. «Διάβασε το μου».

Η Βέριν ξεφύλλισε το σημειωματάριο, ύστερα έβηξε για να καθαρίσει το λαιμό της και άρχισε με ήσυχη, ήρεμη φωνή.

«Η Κόρη της Νυκτός, περπατά ξανά.
Ο πόλεμος αρχαίος, όμως ακόμα πολεμά.
Τον καινούργιο εραστή της αναζητά, που θα την υπηρετήσει και θα πεθάνει, αλλά όμως θα συνεχίσει να την υπηρετεί.
Ποιος Θα εμποδίσει τον ερχομό της;
Τα Λαμπερά Τείχη θα γονατίσουν.
Το αίμα τρέφει το αίμα.
Το αίμα ζητάει αίμα.
Το αίμα είναι, και το αίμα ήταν, και το αίμα θα είναι για πάντα.

Ο άνδρας που διαβιβάζει στέκεται μονάχος.

Προσφέρει θυσία τους φίλους του.
Δύο δρόμοι μπροστά του, ο ένας για το θάνατο πέρα από το θάνατο, ο άλλος για την αιώνια ζωή.
Ποιον θα διαλέξει; Ποιον θα διαλέξει;
Ποιο χέρι προστατεύει; Ποιο χέρι σφάζει;
Το αίμα τρέφει το αίμα.
Το αίμα ζητάει αίμα.
Το αίμα είναι, και το αίμα ήταν, και το αίμα θα είναι για πάντα.

Ο Λουκ ήρθε στα Όρη του Χαμμού.

Ο Ίσαμ περίμενε στα ψηλά περάσματα.

Το κυνήγι τώρα άρχισε. Τα κυνηγόσκυλα της Σκιάς τώρα τρέχουν, και σκοτώνουν.

Ένας έζησε, και ένας πέθανε, μα και οι δύο είναι.
Ο Καιρός της Αλλαγής ήρθε.
Το αίμα τρέφει το αίμα.
Το αίμα ζητάει αίμα.
Το αίμα είναι, και το αίμα ήταν, και το αίμα θα είναι για πάντα.

Οι Παρατηρητές περιμένουν στο Τόμαν Χεντ.

Η σπορά του Σφυριού καίει το αρχαίο δέντρο.
Ο θάνατος θα σπείρει, το καλοκαίρι θα κάψει, πριν έρθει ο Μέγας Άρχοντας.
Ο Θάνατος θα θερίσει, και τα σώματα θα σωριαστούν, πριν έρθει ο Μέγας Άρχοντας.
Τη σπορά σφάζει το αρχαίο λάθος, πριν έρθει ο Μέγας Άρχοντας.
Τώρα έρχεται ο Μέγας Άρχοντας.
Τώρα έρχεται ο Μέγας Άρχοντας.
Το αίμα τρέφει το αίμα.
Το αίμα ζητάει αίμα.
Το αίμα είναι, και το αίμα ήταν, και το αίμα θα είναι για πάντα.
Τώρα έρχεται ο Μέγας Άρχοντας».

Όταν τελείωσε, έπεσε μεγάλη σιωπή.

Τελικά η Άμερλιν είπε, «Ποιοι άλλοι το είδαν αυτό, Κόρη μου; Ποιοι ξέρουν;»

«Μόνο η Σεραφέλ, Μητέρα. Μόλις το αντιγράψαμε, έβαλα άνδρες να καθαρίσουν τους τοίχους. Δεν έφεραν αντιρρήσεις· κι αυτοί βιάζονταν να το ξεφορτωθούν».

Η Άμερλιν ένευσε. «Ωραία. Είναι πολλοί στις Μεθόριες που ξέρουν να διαβάζουν τη γραφή των Τρόλοκ. Δεν χρειάζεται να έχουν άλλη μια σκοτούρα στο κεφάλι τους. Έχουν αρκετές».

«Τι νόημα βγάζεις;» ρώτησε η Μουαραίν τη Βέριν με προσεκτική τόνο. «Λες να είναι προφητεία;»