Токол

– Слдрбй чай алып кел! – деди Турдукан, – Дегеле ушуга ичим чыкпай койду, – САлкынга карады, – Пешенебизди карабайсыбы жалгыз балама зм каалаган кызды алып берем деп жрп тилегиме жетпедим, жанагы апасы менен кантип бир дасторконго отурам ай?

– Ээ курбум, баары тп кетет, трп-тшп берсе небере ширин болуп калат, ошондо крм, Жамийлага тргн жериден айланайын деп калбаса эле болду, – деп Салкын клп калды.

– Трс баласын энесине бактырсын!

– Кой Турдукан, анчалык кетпе, ооздон жаылган турбайт деген, буттан жаылса дагы оозудан жаылба, – деп курбусунун сзн жактырбады Салкын.

– Койчу ай, ушунун тууган баласын итке салып берем, – деп айтып озун жыйгыча Жамийла чай ктрп кирди, ал укса дагы укмаксан болуп унчукпай стл стн баарын жайгаштырып чыгып кетти.

– Кудайды караса боло, кз карегидей жалгыз бала з каалап алган колуктусун кп эле анте бербе, – деди Салкын Жамийла чыгып кеткенден кийин.

– Жалгыз балама зм алып берет болчумун.

– Ошентсе дагы балдарды тшнш керек, – деп Салкын бир чыны чай ичип ордунан турду, – Мен кетейин.

– Отурбайсыбы?

– Жо-ок барайынчы, – Салкын чыгып келе жатканда Жамийла кир жууп жатып кл айнып, кз карагылап, кулагы тунуп отурган, алар ээрчише чыгып келе жатып анын отурган жеринен чалкасынын жыгылганын крп жетип барды Салкын, – Ой келин, сага эмне болду айланайын? – Башын ктргнд анын оозунан кбк агып калыптыр, ал ачка турган бойдон болчу:

– Ой ал жн эле сыр крстп жаткан го? – деп Турдукан кенебей туруп калды.

– Ботом, сен дагы адамсы го, колдорун карачы, тырышып калыптыр.

– Тим кой, з эс алат, жн эле коркуткусу келип жатса керек, – деп дагы деле ийибеди Турдукан.

– Ай Турдукан, лп калса сен жооптуу болосу, тур молдо чакыр, – деп Салкын айтканда гана кетти, ал йг келген Салкындын кзнч атайын жасап жатат деп ойлогон эле, эк сйлшп отургуча тш болгонун байкабай калган эле.

– Эмне деп жатасы, эмнеге лмк эле? – деп келип, келининин трн крп чындап коркуп кетти, – Эмне доктур чакырайынбы?

– Доктур эмес молдо чакыр, арууркаган го, бол эрте, – деп колун ушалап жаакка ургулады, – Жамийла, тур-тура гой, кзд аччы айланайын, – дегенде тишин кычыратып кзн атара чиренип булдуруктаганда Турдукан шашыла туруп кетип жатып босогодон Сагынбек менен беттеше тшт.

– Каякка? – деди ал аялына.

– Сагын, тиги молдону чакырып келе калчы.

– Эмне болду?

– Тиги-и, тиги Жамийла жыгылып калды аруусу бар окшойт.

– Эмне? – деп чоочуп эшиктин алдында келинин кучактап отурган Салкынды крп чоочуп кетип жетип келди, – Эмне болду буга?

– Кир жууп отуруп эле жыгылып калды, – деди Турдукан кнлдй жер карап, – Оорусу бар го?

– Болду, Мамат молдого барып келейин, – деди да шашыла чыгып кетип кп тпй эле молдону алып келди, Жамийла алиге чейин кз атарылып, колдору тырышып жаткан, аны йг киргизип жаткырып коюшкан болчу. Мамат молдо ага дем салып отуруп:

– Келиниер катуу коркуп калган, деди, анан колун кармап тамырын крд, – Кой бойлуу да болсо керек, этият кылгыла.

– Кой бойлуу, келгенине он беш кн зорго болду го? – Турдукан молдону ишене бербей карап калды, ал молдону жактырбаса дагы аргасыз кнгн болчу, атеисттик заманда далайлар молдо-кожого ишенбей “каапыр” боло баштаган эмеспи, Турдукан дагы мугалим болгондуктан ишенч эмес.

– Кош бойлуу экенин анык, жрг катуу тшкн, бирдемеден чоочуп калган го, ч кн дем салайын, жакшы болуп кетет, – деди Мамат.

– знн оорусу болсо керек дейм: – деди Турдукан.

– Инш-шалла, оорусу билинбейт, жаы гана корккон тр бар.

– Эмнеден коркот? – деп мурдун чйрп отуруп калды, ошол кезде Турат келип калды, суналып жаткан келинчегин, аны тегеректеп отурган ата-энеси менен Салкынды крп делдээ туруп калды, бир аздан кийин гана:

– Жамийлага эмне болду? – деп сурады.

– Ооруп калды, – деди Турдукан зн кнл сезип.

– Эмнеси ооруйт, жакшынакай эле жрч эмес беле?

– Кайдан билебиз балам, отур дем салып жатат, – деди Сагынбек.

– Доктурга алып барбай эмне кылып жатасыар анан, молдого болчу беле? – деди суроолуу карап.

– Кой балам, тынч отур, коркуп калыптыр, – деди Салкын, – Мындайда доктур жардам бере албайт.

– Кызык, азыр молдого ишенип болобу? – дегенде Сагынбек аны тим отур дегендей белги берди эле унчукпай калды, мунун сздрн уккан молдо терикпеди, анткени азыр молдого ишенгендер чанда гана болчу, кпк дем салып анан кетти, Жамийла ал кеткенден кийин кзн ачты, башын ктрп кайнатасын кр тура калды:

– Мага эмне болду?

– Жат, жата бер балам, бизди коркутуп ийди.

– Жо-ок турайын, – деп йд болмок болгондо Турат кармай калды, башы тегеренип кз карагылап кетти дагы, – Башым айланып жатат да.

– Жр блмг кеттик, бирдеме ичти беле?

– Жо-ок…

– Апа, али эчтеке ичкен эмес тура, – деп Турдуканды карады.

– Азыр, мен чай даярдай коеюн, – деп шыпылдай ашканага кирди: “Кудай уруп эчтеке иче элек тура, бирдеме болсо, мен кнл болом, кой ал деле адам баласы эмеспи, баса бул кайдан кош бойлуу болуп калат, тийип тийе электе эле кантип болсун, мында бир сыр бар боюна болуп калып эптеп Туратка тийип абийирин жапкысы келген го, акоо балам ошону да билбегенин кар, жаш неме кыз жубанын билди дейсиби”, – деп ойлонуп чай алып кирди, – Жакшы сезип калдыбы зд? – дегенде Жамийла ылдый карап жооп берди: