Читаем Vortaro de Esperanto 1910 полностью

La aksoj varmiĝas dum la veturado.

Varmego.

Tre forta varmo:

tropika varmego.

Varmega.

Tre varma; kies temperaturo estas multe pli alta, ol tiu de nia korpo:

varmegat ruĝa fero.

Varmeta.

Iom varma; kies temperaturo estas iom pli alta, ol tiu de nia korpo:

lavi vundon per varmeta akvo.

Malvarmo.

Sento, kiun kaŭzas la glacio, la vintra aero, k. s.

Malvarma.

Havanta aŭ transdonanta malvarmon.

Malvarmego.

Tre forta malvarmo:

siberia malvarmego.

Malvarmumi.

Fariĝi malsana de malvarmo.

Varti.

Gardi kaj zorgi malgrandan infanon:

La virinoj pli bone vartas, ol la viroj.

Vartistino

Virino, kies okupo estas varti. Komparu:

Flegi.

Vasalo.

En la mezaj jarcentoj posed- anto de bienoj, paganta tributon al la regnestro, de kiu li ricevis ilin.

Vasta.

Havanta grandajn dimensiojn, povanta enteni multe:

vasta ĉambro, vasta vesto, vasta programo.

Vasteco.

Eco de tio, kio estas vasta.

Plivastigi.

Fari ion pli vasta:

plivastigi manikon.

Malvasta.

Havanta malgrandajn dimensiojn, povanta enteni malmulte:

malvasta kesto, malvasta spirito.

Vaste.

En vasta maniero.

Disvastigi.

Fari ion vasta en ĉiuj direktoj, vaste diskonigi ion:

vastigi famon.

Vato.

Kotono, uzata por esti lokita sub la ŝtofo de vesto aŭ por bandaĝoj.

Vazo.

Ujo argila, metala, ligna k. t. p., de plej diversa grandeco kaj formo, destin- ita por diversaj substancoj, fluidaj aŭ solidaj:

glaso, supujo, florvazo, lavvazo.

Vazelino.

Graso, produktata el kruda petrolo kaj uzata por ŝmiri la haŭton, por pomadoj.

Ve.

Ekkria partikulo, esprimanta ofend- on pro malfeliĉo:

Ho ve al mi, malfeliĉa!

Vegeti.

-

1.

Vivi vivon, konsistantan je sinnutrado, digestado kaj konservado de la speco:

La arbo vegetas.

-

2.

Vivi vivon mizeran, senesperan:

vegeti en la provinco.

Vegetaĵo.

Estaĵo vegetanta:

arbo, herbo, fungo, ŝimo.

Vegetara.

Konsistanta nur el vegetaĵoj, legomoj (pri manĝaĵoj):

vegetara dieto.

Vegetaristo.

Persono, manĝanta nur vegetaĵojn.

Vegetarismo.

Sistemo de sinnutrado ekskluzive per vegetaĵoj.

Vejno.

-

1.

Angio, kondukanta la sangon de la histoj al la koro.

- 2.

Longa, mallarĝa parto vejnosimila, en ligno, ŝtono, tero.

Vejna.

De vejno, el vejnoj:

vejna sistemo, vejna sango.

Veki.

-

1.

Interrompi ies dormon:

veki iun el profunda dormo.

-

2.

Vigligi:

veki la atenton de la aŭskultantoj.

Veko.

Ago de tiu, kiu vekas.

Vekiĝi.

Rekonciiĝi el dormo:

vekiĝi frumatene.

Vekiĝo.

Stato de tiu, kiu vekiĝas.

Vekhorloĝo.

Horloĝo kun sonorilo por veki.

Verto.

-

1.

Trabeto por porti du sitelojn sur la ŝultroj. -

2.

Transversa trabeto de ordinara pezilo.

Velo.

Granda tola tuko, kiun oni streĉas ĉe la mastoj por kapti la venton.

Velŝipo.

Ŝipo, movata de la vento per la veloj.

Velveturi.

Veturi en velŝipo.

Veleno.

Bela, brila, rigida papero, simil- anta pergamenon.

Velki.

Perdi la vivsukojn, vivfreŝecon: velkinta floro, velkinta vizaĝo, velkinta koloro.

Velocipedo.

Malgranda veturilo por sin mem transporti per mekanismo, movata per la piedoj:

durada, trirada velocipedo.

Veluro.

Teksaĵo, provizita sur unu flanko per mallongaj, densaj, rekte star- antaj, brilaj haroj.

Velura.

El veluro, similanta veluron:

velura veŝto, velura mano.

Veni.

Atingi lokon precize difinitan; atingi lokon, kien oni iras:

Venu al mi! La armeo venis en la urbon nokte.

Venigi.

Mendi, inviti, ke io venu:

venigi libron; venigi kuraciston.

Deveni.

Veni de, esti ido, esti rezultato:

La Italoj devenas de la antikvaj Romanoj. La patologia graseco devenas de abunda manĝo kaj de manko de la movado.

Kunveni.

Veni ien por kune resti tie, por kune fari ion: La partopren- antoj de la ekskurso kunvenos en la stacidomo.

La societanoj kunvenas hodiaŭ por elekti sian estraron.

Kunveno.

Kolek- tiĝo por speciala celo:

kunveno de paci- fistoj.

Kunsidi.

Kunveni por diskuti ion:

La komitato kunsidis dek fojojn dum la pasinta jaro.

Kunsido.

Kunveno por diskuti ion:

kunsido de la parlamento.

Reveni.

Перейти на страницу:

Похожие книги

Поэзия как волшебство
Поэзия как волшебство

Трактат К. Д. Бальмонта «Поэзия как волшебство» (1915) – первая в русской литературе авторская поэтика: попытка описать поэтическое слово как конструирующее реальность, переопределив эстетику как науку о всеобщей чувствительности живого. Некоторые из положений трактата, такие как значение отдельных звуков, магические сюжеты в основе разных поэтических жанров, общечеловеческие истоки лиризма, нашли продолжение в других авторских поэтиках. Работа Бальмонта, отличающаяся торжественным и образным изложением, публикуется с подробнейшим комментарием. В приложении приводится работа К. Д. Бальмонта о музыкальных экспериментах Скрябина, развивающая основную мысль поэта о связи звука, поэзии и устройства мироздания.

Александр Викторович Марков , Константин Дмитриевич Бальмонт

Языкознание, иностранные языки / Учебная и научная литература / Образование и наука