Legi ion, kio estas nelegeble skribita:
Deĉifro.
Ago de tiu, kiu deĉifras.
Dediĉi.
-
1.
Donaci sian verkon al iu kaj fari pri tio surskribon: « Al S° M. respektplene dediĉas la aŭtoro ».
- 2.
Fervore uzi, fervore oferi:
Dedukti.
Fari konkludojn el la tuto pri la detaloj.
Dedukto.
Konkludo, farata el la tuto pri la detaloj.
Defendi.
Helpi tion, kio estas atakata: defendi iun kontraŭ io; defendi per armiloj; defendi per vortoj.
Defendo.
Ago de tiu, kiu defendas.
Defendanto.
Homo, kiu defendas: defendantoj de sieĝata urbo.
Deficito.
Tio, kio mankas, por ke la elspezoj ne superu la enspezojn:
Definitiva.
Konkluda, fina, decida:
Definitive.
En definitiva maniero.
Degeli.
Fluidiĝi de la varmo:
Degelo.
-
1.
Stato de tio, kio degelas; fluidiĝo, kaŭzita de la varmo. -
2.
Varma vetero post frosto:
Degeneri.
Perdi la kvalitojn de la raso aŭ speco, perdi fizikan aŭ moralan valoron:
Degenero.
Stato de tiu, kiu degeneras.
Degenerigi.
Forpreni fizikan aŭ moralan valoron, senigi je la kvalitoj de la raso aŭ speco:
Degradi.
Senigi iun je la rango; malaltigi ies rangon:
Deĵori.
Plenumi la servon en difinita tago aŭ nokto konforme al antaŭpreparita serva ordo:
Deĵoranto.
Persono, kiu deĵoras.
Dek.
Nombro 10.
Deko.
Substantiva formo de dek: dek soldatoj, deko da soldatoj.
Dekadenco.
Komenco de ruino: dekadenco de literaturo, de bonmoreco.
Dekagramo.
Dek gramoj.
Dekametro.
Dek metroj.
Dekano.
-
1.
Ĉefo de eklezia distrikto, konsistanta el kelke da paroĥoj. -
2.
Ĉefo de fakultato.
Deklami.
Voĉe legi aŭ diri memore versaĵon aŭ alian literaturan verkon, speciale zorgante pri la oratora akcento; paroli kun emfazo.
Deklamo.
Ago de tiu, kiu deklamas.
Deklari.
Oficiale, solene konigi.
Deklaro.
Oficiala, solena konigo.
Deklaracio.
Oficiala, solena komunikaĵo:
Deklinacio.
Gramatika ŝanĝo de l' substantivoj, adjektivoj kaj pronomoj laŭ la kazoj kaj nombroj.
Deklivo.
Supraĵo, klinita al la horizonto:
Dekliva.
Klinita al la horizonto. Komparu:
Abrupta, kruta.
Dekoracio.
-
1.
Artistaj ornamaĵoj:
-
2.
Pentritaj toloj, prezentantaj domojn, arbojn, k. t. p. sur la scenejo.
- 3.
Ordeno:
Dekreto.
Decido, ordono de supera ŝtata povo:
Dekreti.
Decidi, konigi per dekreto.
Dekstra.
Kiu troviĝas ĉe la flanko, kon- traŭa al la flanko de l' koro.
Dekstre.
Ĉe la dekstra flanko.
Dekstren.
A1 la dekstra flanko.
Maldekstra.
Kiu troviĝas ĉe la flanko de la koro.
Maldekstre.
Ĉe la maldekstra, flanko.
Maldekstren.
A1 la maldekstra flanko.
Maldekstrulo.
Kiu uzas ordinare la maldekstran manon anstataŭ la dekstra.
Delegi.
Sendi iun, kiel reprezentanton:
Delegito.
Persono delegita.
Delegacio.
Delegitaro.
Delikata.
-
1.
Ne forta, facile malbon- igebla, facile rompebla:
-
2.
Ne vulgara, de alta kvalito:
3.
Sentema; evitanta ofendi aliajn per sia konduto:
Delikateco.
Eco de tio, kio estas delikata.
Maldelikata.
Forta, nefacile malbonigebla. -
2.
Vulgara de malalta kvalito. -
3.
Nesentema; ofendanta aliajn per sia konduto. Komparu:
Subtila.
Delfeno
(Zool.). Speco de raba mambesto, vivantaj en la maroj, longa ĝis 3 m. el la familio de l' balenoj
Deliri.
Senprudente, senkonscie paroli sub la influo de l' febro, de venenoj.
Deliro.
Stato, vortoj de tiu, kiu deliras.
Delto.
-
1.
Greka litero, havanta formon de triansulo. -
2.
Triangula insulo inter maro kaj du brakoj de rivero:
Demagogo.
Politikisto, flatanta la popolon, por akiri ĝian favoron.
Demandi.