Zwycięski

Mimo że wojna trwała już od stu lat, System Centralny ani razu nie odczuł jej skutków. Dzisiaj ta sytuacja ulegnie diametralnej zmianie, z czego Geary czerpał ogromną satysfakcję.

– Teraz zajmiemy się tą syndycką flotyllą. Do wszystkich jednostek Sojuszu: zwrot na bakburtę, cztery dwa stopnia, dół zero jeden stopnia, czas trzy zero. – Uznał, że utrzyma dotychczasowy szyk, dopóki nie sprawdzi, jak zachowają się Syndycy. Mimo że sytuacja wydawała się jasna, nie mógł się pozbyć wrażenia, że gdzieś w tym systemie czyha ukryte przed ich oczami niebezpieczeństwo. – Utrzymać gotowość alarmową i wypatrywać innych pól minowych znajdujących się w głębi systemu.

Teraz, gdy zrobił już wszystko, co mógł w tej chwili, nadszedł czas, aby zająć się tymi, do których tutaj przylecieli. Skontaktował się z sekcją wywiadu na pokładzie „Nieulękłego”.

– Poruczniku Iger, z jaką dokładnością może mi pan namierzyć członków Egzekutywy przebywających w tym systemie?

Iger miał minę podwładnego, który wie, że jego odpowiedź nie zadowoli przełożonych.

– Obawiam się, że ustalenie tego z dużą dokładnością będzie niemożliwe. Skanujemy już wszystkie szyfrowane kanały łączności, żeby zebrać informacje na ten temat, ale na razie potrafimy odczytać tylko ich nagłówki.

– Potraficie odczytać nagłówki depesz?

– Niezupełnie, sir. Potrafimy ustalić, które z nich mają pierwszeństwo na routerach wewnątrzsystemowych. Śledząc je, dotrzemy do źródeł najbardziej uprzywilejowanych sygnałów, czyli do przybliżonej lokalizacji domniemanego dowództwa.

Nieźle.

– Jak wielkie będzie to przybliżenie?

Niepewność oficera wywiadu wyraźnie się zwiększyła.

– Stracimy kontakt z tymi sygnałami, gdy zostaną wprowadzone do obiegu zamkniętego. A to może być na przykład stacja orbitalna albo planeta.

– Planeta? – Geary spojrzał na Igera. – Możecie ustalić tylko planetę, na której się znajdują?

– Chyba tak, sir – przyznał porucznik. – Kiedy przekaz trafia do sieci naziemnej, ginie nam z oczu. Nie jesteśmy w stanie śledzić całego obiegu informacji w skali planetarnej. A oni mogą je przesyłać na przykład podziemnymi kablami. Centra dowodzenia korzystają z hubów oddalonych czasami o tysiące kilometrów, nadając z nich bezprzewodowo, aby ukryć prawdziwe położenie. Ale jedno jest pewne: ustalimy ponad wszelką wątpliwość, na której z planet ukrywają się członkowie Egzekutywy.

To na pewno było wyjaśnienie, nie próba usprawiedliwienia, więc Geary przyjął słowa Igera skinieniem głowy.

– Dobrze. Ile czasu potrzebujecie, by to ustalić?

– To zależy od tego, jak szczelną mają tu sieć, sir. Od kilku godzin do jednej doby. Ale jeśli znajdziemy jakieś syndyckie źródła, z których będziemy mogli skorzystać, ten czas może ulec znacznemu skróceniu. Tyle że jeszcze nigdy nie udało nam się na nie natrafić.

– Rozumiem. Czy namierzyliście już jakieś obozy jenieckie?

Iger pokręcił głową.

– Nie, sir. Nie widzieliśmy obiektów przypominających obozy jenieckie albo obozy pracy. Nie ma też żadnych wiadomości na ten temat w tutejszej sieci. Będziemy szukali nadal.

– Dobrze, ale priorytetem jest ustalenie miejsca pobytu przywódców Syndykatu. Dajcie mi znać, kiedy coś znajdziecie, i wykopcie mi ich jak najszybciej. – Na tyle dobrze znał Igera, że wiedział, iż te słowa wystarczą, by zmotywować jego wydział do pracy na najwyższych obrotach.

Około doby, w najlepszym wypadku kilka godzin. To za długo na bierne czekanie. Do tego czasu Syndycy, zanim otrzymają ofertę negocjacji, mogą zaplanować i przeprowadzić kilka ataków. A Geary wiedział z autopsji, że łatwiej powstrzymać realizację planu, który jest dopiero na etapie projektowania.

W tym momencie nie mógł przesłać wiadomości kierunkowo, do jednego miejsca, musiał ją nadać na wszystkich pasmach. Wyprostował się w fotelu, zanim włączył komunikator.

– Do członków Egzekutywy Światów Syndykatu, mówi admirał John Geary, głównodowodzący floty Sojuszu. Przybyliśmy tutaj, aby zakończyć działania wojenne na warunkach akceptowalnych dla obu stron. I doprowadzimy do ich końca, jeśli się uda, przy stole negocjacyjnym, a jeśli będzie to konieczne, na polu bitwy. Do tego przekazu zostanie dołączona treść proponowanego traktatu pokojowego. Radzę przejrzeć ją uważnie i odpowiedzieć jak najszybciej. Siły Sojuszu znajdujące się w waszym systemie gwiezdnym będą prowadziły ofensywę, póki nie otrzymamy od was pozytywnej odpowiedzi. – Ostatnie zdanie dodał na wyraźną sugestię Rione, aby Syndycy nie próbowali przeciągać negocjacji. – Na honor naszych przodków.

Gdy skończył przemawiać, usłyszał jakieś hałasy za plecami. Odwrócił się, by zgromić wzrokiem ich sprawców, i dostrzegł stojącą obok Rione parę senatorów. Trójka polityków kłóciła się zawzięcie. Sądząc po minie przyglądającej się tej scenie Desjani, lada moment mogła zapaść decyzja o ich aresztowaniu.

– Przepraszam – odezwał się Geary, podnosząc głos o wiele bardziej, niż miał w zwyczaju – ale przebywamy na terenie Syndykatu i przygotowujemy się do nadchodzącej bitwy z poważnymi siłami wroga. Nie życzę sobie zamieszania na mostku.