ANTOLOGIO

la pueri la ludo esas sempre lia precipua sucio. La televiziono ne ja

aparabis en la familiala hemi, tamen ni povis spektar la cinemo-kunsidi

dil parokiala patronerio ube, en chambro agitata, tre ecitita, amaso de

bubachi skandis per la bruiso di lia ligno-shui la aventuri di Charlot o di

Laurel ed Hardy. Kelkafoye, en impresanta silenco, ni iris ek ibe kun

vizajo inflita ed okuli redigita per la lakrimi pos vidir filmi quale La

Grande Parade (La Granda Parado) o La Rose effeuillée (La Rozo

senpetaligita). Ni travivis fervoroze la programi di la « lum-projektilo ».

Per lia teatreyo, la membri dil familio Benevent esis vere avan-guarda.

Ita familiani sucesabis komunikar lia inklineso a spektaklo a la lokani.

Noël Roquevert, autentika filio di ca mestiero, duris esar, cetere, la

amata aktoro di nia grupani. Ita decendantaro di artisti adportabis la

revo ed omna homi esis gratitudoza a li. Lo esis simple marveloza ! Dum

la tempo di filmo, on kredis esar protagonisti dil cenaro. En ita chambro

obskura , ni esis omna embarkita sur navo pulsata da venti. Ni, la yunini,

ni recevis kelkafoye frapi, veninta de loki nekonocata, e bubachi ecitita

tiris nia hari. Ni omna mastikis mastiko-gumo e drinkis nia aquo di

regoliso, fabrikita de ante e varsita en la boteli dum la matino,

previdante ita posdimezi animita.

Dume, nia genitori, quietigita pri la fato di lia anjeleti qui amuzeskis en

la patronerio lor la jovdio, sospiris pro kontenteso ed omni dicis : »Ibe,

adminime, li esas saja ! » Nia imaginado laboris aktive. E la plu multi de

ni volis divenor aktori. Ni lektis plezure, ita revueti en qui la desegnita

bendi (kartuni*) apareskis : Les Pieds nickelés (La Pedi nikelizita),

L’Espiègle Lilly (La Petulema Lilly), Mickey. Ni sparis nia sundiopekunio

por povar komprar Fillette (Yunineto), La Semaine de Suzette, (La

Semano di Suzette), Lisette, edc. Omno esis bona por lektar, ni

transportis nia revueti sur la trotuaro e, dum profitar la spektaklo dil

strado, ni lektis tante avide la aventuri dil personi deskriptita en la

rakonti, ke olda Bretonino – pri qua omni konkordis por dicar ke el lektis

tote perfekte – venis por komplimentar ni. El probable spensis

desracionoze pekunio por ni nam el kompris jurnaleti quin elu lansis per

la fenestro di la koqueyo aden nia domo. Ico kelkete jenis nia matro qua

questionis su quale dankar ica persono pro tanta jenerozeso. Lore ni iris

tempope portar ad el fisho delikata, kande nia patro qua prizis la

peskado esabis fortunoza akrochar barshi ye l’extremajo di ilua pesko-

bastoneto.

Uladie, ita « Matro Kristnasko Bretona » adportis a ni anciena numeri di

Lecture pour tous (Lektajo por omni) quin ni hastis lektar e tale saveskar,

ke, poka tempo pos lore, omna populi balde parolos un sama linguo

227

danke « Esperanto ». La elementi di ca studiuro plenigis la pagini di ta

revui. Quala marvelo esis ita linguo internaciona ! Quala fortuno esis a

ni havar la metodo disponebla ! Yes, oportis divenar « Esperantisti ». Ni

esis tante felica ke ni esperis miraklatra peskaji por dorlotar ita savoza

Bretonino e dankar elu survoyigir ni por la lernado di Esperanto. Do,

stimulita, ni mustis agar selekto ed abandonar la cinemo dil jovdio por

entraprezar maxim frue la lernado di ca linguo. Ita decido restar heme

tedis kelkete nia matro, nam dum la jovdio el profitis nia cinemo-kunsidi

por irar sutar che nia avino ube el drinkis anke kafeo kun onklini. Malgre

omno, el esis tante ravisata pro ica deziro ed ica subita entuziasmo por

lernar asidue ke el donis plenipotenco a ni ed esis tre kontenta.

La unesma leciono funcionis tre bone, nam la nocioni esencala di la

pagino numero un pensigis ke ico esis facilega, ito semblis esar tante

simpla ! E nia seniora fratino, qua respondis ad omno, esis la maxim

motivizita. Ye la sequanta jovdio, ni komencis afrontar kelka desfacilaji,

nia instruktistino, elta qua iniciis nia lernado, intelektis ke lua prestijo

vere koncernesis ! Kande onu frapis an la pordo, el iris por apertar e viro

eniris. Il surhavis chapelo melon-forma, granda labio-barbo, binoklo

ringizita per oro, striizita jileto havanta mikra butoni, getri, kolumo falsa

ek celuloido e granda kayeruyo sub la brakio. Qua lu do esis ? Nia fratino,

tre savoze, anuncis :

« Me prizentas a vi profesoro Chilfersten qua venas vidar quale eventas

nia lernado pri Esperanto. »

Probable, lu esis astonata, interesata, impresata, nam il sideskis,

konsultis nia kayeri, ekirigis lua skribilo havanta ora plumo de ilua

kayeruyo ed entraprezis la tasko helpar ni. Dume, nia fratino, kom bona

dommastrino, iris vers la plad-moblo, quale elu vidabis ke on agis lo por

la invititi, prenis la botelo de vino reda e prizentis a lu granda glasedo

de ol quan il semblis apreciar nam il glutis olu per un foyo. Pose, il vishis