Бабалардын Урпагы. 3 китеп

Ошол кезде мен дагы ыр жазчумун, бул ырды ошондо жазып катып коюп, кийин жарыкка чыгарып жатам.

Уулумдун атын Кайсын койдум,

Үйүмдө болсун улуу адамдын ысымы.

Коюп жатып ушунчалык ойлондум,

Кор кылбай алып жүрсүн ысымды.

Улуу акындын атын алып жүрүү да,

Тоо көтөрүп жүргөн менен барабар.

Улуу ысымга эмгек менен шерденип,

Уулум балким чоң бакытка аттанаар.

АРНОО ЫРЛАРЫ

Өмүр деген кыйма-чийме кечмелик,

Биз өтөбүз коштошоорго кез келип.

Айылдаш ага-ини, курбу-курдашка,

Арноо ырлары болуп калсын эстелик.

Билинбей өтүп кеткен мезгилде,

Бир-бирибизди жүрөлүчү эскерип.

***

Кыт-кыт этип күлөт экен,

Кытыгыласа жаш баланы.

Бажырайып шаң төгүлөт,

Бактылуу кылып замананы.

Ыр менен баарын кытыгылайм,

Ыңаалап жапжаш баладай.

Күлө бергиле жылмайып,

Күлмүңдөп бакыт чачырай

Баягы боору ката элек

Бажырайып бала чагыңардай

Кулет уулу Темиркан атага

Көрүп калдым Темиркан атаны

Адам эле ак сакалы жайкалган.

Санжыраны сабалатып сайраган

Көп нерсени угуп алгам мен андан.

Бугу эненин уламышын тыңшагам.

Сөзмөр адам ушучалык жактыргам.

Куш агытып илбесинге көз салган,

Кум Кайкыга тору атын чаптырган.

Ачык айрым адам эле жарыктык

Айлыбызды көп жылы башкарып.

Айылдашты эстегенде бир-бирден,

Ал адамдын аты келет кайрылып.

Сүрөтчү, бедизчи, белгилүү педагог

Мусажан агама

Айтам десе жакшынакай сөзү бар,

Иштейм десе беш манжалуу колу бар.

Басам десе такыр талбас эки буту бар,

Карайм десе кап-кара эки көзү бар.

Күлөм десе жылмайган өңү бар

Алгылыктуу албан-албан иши бар,

Алыс жакка атак- даңкы дагы бар

Какшыктайм десе анысы да кошо бар,

Таланты менен болбогонду болтурган.

Тажабай эмгектен килем токуган

Төрт тарабы кыбыладай созулган.

Төп келишип баарысы тең чогулган

Төрө сындуу карааны тоодой агам бар.

Кудайберген уулу Айылчы агага

Абийирдүү адам эле башынан,

Ачык көңүл жана дагы жайдары.

Шайыр болуп бапырап сүйлөсө,

Шаттыкка бөлөп салчу адамды.

Арасында аралай мал багып,

Айдыңдуу тоону мекендеген.

Эртелеп учуп кетсе да,

Элеси жашайт биз менен.

Дүйшөн агама

Дүйшөн байкем бир келип,

Дүйнөдө мага табылгыз.

Адам деген жашай албайт

Ачык көңүл туугансыз.

Узатып койдум агамды,

Арман да мага ал жагы.

Аны менен өткөн күндөр,

Алыс кеткен кайрылбай.

Агамын тоодой карааны,

Ал мезгил мага майрамдай.

Кыргыз Республикасынын Жогорку Советинин депутаты,

көптөгөн сыйлыктардын ээси

даңктуу чабан

Рысбай агага

Калак-Ташты эстесем,

Рысбай агам эсимде.

Эч убакта унутпайбыз,

Эмгеги сиңген элине.

Узады далай мезгилдер

Алыс калды мейкиндер.

Сагынып бизди жатабы,

Саймаланган элет жер.

Өтсө да далай мезгилдер

Баатыр чабан дайым жаш.

Элине эчак сиңирген,

Эмгеги аны картайтпас.

Урманбет уулу Качкын агама

Көргөн кезде саламдашам,

Карааны тоодой агамын

Карандуу ага берипир,

Кагылайын Жаратканым.

Агам оңой менен сүйлөбөйт,

Бир сүйлөсө катырат,

Катырып эле салбастан

Кайра-кайра каткыртат.

Көрүнүктүү коомдук ишмер, пртиялык жана

чарбалык кызматкер, көптөгөн сыйлыктардын

ээси

Аалы уулу Тукеш абага

Жагымдуу Тукеш абабыз

Жакшы өстүрдү балдарын.

Элине тийсин кереги

Эмгеги сиңип алардын.

Элди унутпай баарысы,

Болсун Түкүш абамдай.

Келип-кетип турса экен,

Көңдөй жерин аралай.

Айдыңдуу Түкүш абанын

Караанын такыр жоктотпой.

Ал киши бизге болгон эле,

Кадимки сонун жомоктой.

Жомоктой болгон атаны,

Сыйлап эми балдары.

Атасынан кем калбай,

Алгыр чыксын баардыгы.

Атчыбек иниме

Кагылайын Атчыке,

Мага ыйык жан элең.

Жаштыгың эске келгенде

Жаш чагың чыга келет.

Эл ичинде аман жүр!

Бак-бак этип бакылдап.

Үнүңү угуп сүйүнөйүн,

«Атчым жашап жатат»– деп,

Жайлоо иниме

Жайлоо иним башынан,

Жайлоо болуп жайкалган.

Жашыл чөптөр жайнаган.

Кызыл гүлдөр жай алган.

Жайлоону кенен аралап,

Жап-жаш иним жай баскан.

Башкалардан өзгөлөнүп,

Басыгы дайым жарашкан.

«Ар дайым болгун таалайлуу».

Аталар бакыт арнаган.

Беккулу атанын тоюн өткөрдүң

Ошонуң сонун иш болгон.

Элдин камын көп ойлон,

Акыл чыгат ошондон.

Дайым жүрүп оң жолдо!

Байкабай калып катүгүн,

Баягыңа жолобо!

Алтымышбай уулу Мукаш абага

Калдайган Мукаш абанын,

Карааны турат эсимде.

Жолугуп калган болчумун

Жомоктой бала кезимде.

Ал адам өткөн жок,

Карааны келсе калдайып.

Унутулбай жүрө берет,

Уланат эсте сакталып.

Аалы уулу Амантурга

Аалы атанын Амантур,

Али да турат эсимде.

Эстүү пенде өтсө да,

Эсибизден кетмек беле.

Өрнөктүү сонун адамдар

Көңүлгө гүл жайнатат.

Тирүү болуп дайыма,

Түшкө кирип кайталанат.

Куланбай уулу Баякун атага

Узун болуу кең далы,

Элеси турат эсимде.

Биз чогу жайлаганбыз,

Самын Сууну кезинде.

Самын Сууну эстесем,

Ал адам келет эсиме.

Чоң ата менен биригип,

Чоң энем турат эсимде.

Садабай уулу Текебай жездеге

Текебай жезде зергер эле,