Читаем Esperanto sen antaujughoj полностью

Tio estas malverajho. Ghi estas uzata en la gravaj Universalaj Kongresoj de Esperanto okazantaj chiujare ekde 1905, escepte de la periodoj de monda milito.

Jen la listo de tiuj kongresoj:

1. 1905. Bulonjo che maro, Prancujo.

2. 1906. Ghenevo, Svislando.

3. 1907. Kembrigho, Britujo.

4. 1908. Dresdeno, Germanujo.

5. 1909. Barcelono, Hispanujo.

6. 1910. Vashington, Usono.

7. 1911. Antverpeno, Belgujo.

8. 1912. Krakovo, Pollando.

9. 1913. Berno, Svislando.

10. 1914. Parizo, Francujo.

11. 1915. San-Francisko, Usono.

12. 1920. Hago, Nederlando.

13. 1921. Prago, Chehhoslovakio.

14. 1922. Helsinki, Finnlando.

15. 1923. Nurenbergo, Germanujo.

16. 1924. Vieno, Austrujo.

17. 1925. Ghenevo, Svislando.

18. 1926. Edinburgo, Skotlando.

19. 1927. Dancigo

20. 1928. Antverpeno, Belgujo.

21. 1929. Budapesto, Hungarujo.

22. 1930. Oksfordo, Britujo.

23. 1931. Krakovo, Pollando.

24. 1932. Parizo, Francujo.

25. 1933. Kolonjo, Germanujo.

26. 1934. Stokholmo, Svedujo.

27. 1935. Romo, Italujo.

28. 1936. Vieno, Austrujo.

29. 1937. Varsovio, Pollando.

30. 1938. Londono, Britujo.

31. 1939. Berno, Svislando.

32. 1947. Berno, Svislando.

33. 1948. Malmo, Svedujo.

34. 1949. Bournemouth, Britujo.

35. 1950. Parizo, Francujo.

36. 1951. Munkeno, Germanujo.

37. 1952. Oslo, Norvegujo.

38. 1953. Zagrebo, Jugoslavio.

39. 1954. Haarlem, Nederlando.

40. 1955. Bolonjo, Italujo.

41. 1956. Kopenhago, Danlando.

42. 1957. Marsejlo, Francujo.

43. 1958. Majenco, Germanujo.

44. 1959. Varsovio, Pollando.

45. 1960. Bruselo, Belgujo.

46. 1961. Harrogate, Britujo.

47. 1962. Kopenhago, Danlando.

48. 1963. Sofio, Bulgarujo.

49. 1964. Hago, Nederlando.

50. 1965. Tokio, Japanujo.

51. 1966. Budapesto, Hungarujo.

52. 1967. (Tel-Avivo)-Roterdamo (Nederlando)

53. 1968. Madrido, Hispanujo.

54. 1969. Helsinki, Finnlando.

55. 1970. Vieno, Austrujo.

56. 1971. Londono, Britujo.

57. 1972. Portland, Oregon, Usono.

58. 1973. Beogrado, Jugoslavio.

59. 1974. Hamburgo, Germanujo.

60. 1975. Kopenhago, Danlando.

61. 1976. Ateno, Grekujo.

62. 1977. Rejkjaviko, Islando. (*)

La kongresoj kun la plej grandaj nombroj da enskriboj estis lauorde tiuj de Nurenbergo (en 1923), Budapesto (1966), Parizo (1914) kaj Sofio (1963), chiuj kun pli ol 3000 enskriboj. Tiu de Parizo ne okazis pro la militdeklaro.

En la Universalaj Kongresoj, Esperanto estas la ununura lingvo, kaj tial ne estas necese dungi interpretistojn kaj funkciigi aparataron por samtempa tradukado. Krom tiu mona shparo, la uzado de komuna neutrala lingvo estas morala avantagho char chiuj partoprenantoj intervenas sen ghenoj pro lingvaj privilegioj. Kontraue kio okazas che ordinaraj internaciaj kongresoj?

Oni adoptas kiel oficialajn du-tri lingvojn, kiuj ne apartenas al la plimulto de la partoprenantoj. Tio kompreneble donas al tiuj kiuj parolas denaske tiujn lingvojn senton de supereco au almenau de fiero rilate al la aliaj personoj; dum chi lastaj devas zorgi ne tiom pri la aferoj de la kongreso mem, sed precipe pri aferoj lingvaj, chu ekzemple la vorto "suno" estas vira au virina, chu iu verbo estas regula au ne ktp.

* * *

"Oni preskau ne povas trovi personojn, kiuj konas Esperanton."

Fakte la Internacia Lingvo estas ankorau nemulte parolata, sed multe pli ol oni supozas. Ne malofte oni renkontas esperantistojn tie, kie oni tute ne atendas. Tio ekzemple okazis kiam, antau kelkaj jaroj, mi legis la kompletajn poeziojn de Kasiano Rikardo, grava brazila poeto forpasinta en Januaro 1973. Ie kaj ie en lia verkaro mi renkontis meze de nacilingvaj poeziajhoj esperantajn vortojn. Telefonante al la poeto, mi eksciis, ke li faris tion pro la belsoneco de tiuj esperantaj vortoj; krome li diris al mi ke antaulonge li sukcesis fini kurson de Esperanto che Brazila Esperanto Ligo, ricevante la diplomon "kun laudo".

Eksterlande estas bone uzi la lastan Jarlibron, pli bone ankorau post prepara korespondado. En ghi trovighas la adresaro de la delegita reto kaj de la kluboj. Dank' al la Jarlibro oni povas viziti preskau chiujn landojn, uzante nur la Internacian Lingvon.

Ankau la nura uzado de insigno faciligas la renkonton de samideanoj.

* * *

Kontrau la supre analizita antaujugho la adeptoj povas:

1. uzi Esperanton kiel eble plej multe che siaj kluboj kaj en la konversacio inter samideanoj eksterklube. Krokodilado estas fushajho permesebla nur kiam neesperantistoj cheestas. Kelkfoje ech la vizitantoj plendas ke ili vizitas asocion por audi Esperanton sed ne sukcesas;

2. disvastigi, helpi kaj partopreni naciajn kaj internaciajn kongresojn de Esperanto;

3. disvastigi, uzi kaj pligrandigi la delegitan reton deUEA;

4. praktiki kaj disvastigi internacian korespondadon en Esperanto;

5. varbi komercajn kaj industriajn entreprenojn kaj turismajn instancojn por reklamado en la Internacia Lingvo;

6. disvastigi fakajn publikajhojn en Esperanto en la koncemaj medioj;

7. praktiki solidarecon ankau pere de Esperanto.


Перейти на страницу:

Похожие книги

Агония и возрождение романтизма
Агония и возрождение романтизма

Романтизм в русской литературе, вопреки тезисам школьной программы, – явление, которое вовсе не исчерпывается художественными опытами начала XIX века. Михаил Вайскопф – израильский славист и автор исследования «Влюбленный демиург», послужившего итоговым стимулом для этой книги, – видит в романтике непреходящую основу русской культуры, ее гибельный и вместе с тем живительный метафизический опыт. Его новая книга охватывает столетний период с конца романтического золотого века в 1840-х до 1940-х годов, когда катастрофы XX века оборвали жизни и литературные судьбы последних русских романтиков в широком диапазоне от Булгакова до Мандельштама. Первая часть работы сфокусирована на анализе литературной ситуации первой половины XIX столетия, вторая посвящена творчеству Афанасия Фета, третья изучает различные модификации романтизма в предсоветские и советские годы, а четвертая предлагает по-новому посмотреть на довоенное творчество Владимира Набокова. Приложением к книге служит «Пропащая грамота» – семь небольших рассказов и стилизаций, написанных автором.

Михаил Яковлевич Вайскопф

Языкознание, иностранные языки