Книга Кіевская, земская, записовая, 1785 — 1789 г., № 142, листъ 247 на оборотЂ.
3.
Декретъ Сигизмунда I, состоявшійся вслЂдствіе жалобы житомирскихъ мЂщанъ на дворянина Луку Лозовицкаго о томъ, что онъ присвоилъ принадлежащія имъ земли, находящіяся возлЂ рЂчки Гуйвы. Сигизмундъ, на основаніи грамоты Александра, данной дЂду Лозовицкаго, утверждаетъ право владЂнія Луки Лозовицкаго на эти земли. 1537 года, февраля 11 дня.
Roku tysiac siedmset siedmdziesiat si'odmego miesiaca septembris siedmnastego dnia.
W roki sadowe ziemskie Kijowskie, od dnia dwudziestego trzeciego augusti, roku wyz na akcie wyrazonego, w Zytomierzu przypadle i sadownie odprawowac sie zaczete, przede mna Michalem Trypolskim, sedzia ziemskim, kommissarzem sad'ow pogranicznych wojewodstwa Kijowskiego, i ksiegami nini'ejszemi Kijowskiemi. Comparens personaliter urodzony jegomo's'c pan Piotr Mianowski ten dekret najja'sniejszego Zygmunta kr'ola polskiego, miedzy Semenem Minczukiem, w'ojtem Zytomierskim i innemi z jednej, a Lukaszem Lozowickim z drugi'e strony, ratione intro contentorum ferowany, na pargaminie ruskim charakterem pisany, podpisem tegoz najja'sniejszego pana, przy pieczeci ja'snie wielmoznego marszalka, stwierdzony, ad acta praesentia terrestria Kijowiensia per oblatam podal, tenoris sequentis: Zygmont, Bozoju mylostjju korol Polski, welykyj knia'z Litowski, Ruski, kniaza Pruskoje, Zomojdzki i inych. Smotryly je'smo toho dila, szto zalowaly nam poddany naszy, Semen Menczuk, w'ojt Zytomerski, sam od sebe i od usich meszczan naszych Zytomsrskych, na dworanyna naszoho Lukasza Lozowy'ckoho, sztoz zabral on rudy i selyszcza naszy Zytomerskyj, hde ony uchody swoi me-/156/waly, okolo roczki Hujwy, poczawszy od mezy selyszcza Halczynskoho, od rudki Neteczy, zanial rudku Molawku i rudku Rujnuju, k tomu welykyj i malyj Zerdelew i tyi rudy, zemli i selyszcza do swoich selyszcz Zwyniaczych pryworoczajet, a meszczan Zytomerskych odtol wyhaniajet; a Lozowy'cki stal pered namy oczewysto i mowyl z meszczany, cztoz tyi rudy, zemly i selyszcza, to uze pytomnaja jeho dedyzna i otczyzna, i pokladal pered namy przywylej brata naszoho szczasnoje pamely korola jeho mylosty Alexandra, sztoz szest selyszcz jeho dedyznych i otczyznych: dwi Zwyniaczy, welykij i malyj Zerdelew, dwi rudy Rujnuju i Molawku, az po rudku Neteczu othranyczyl; potwerdyl dedu jeho wecznostiu; yno my wsi tyi szest selyszcz z rudamy i z zemlamy, szczo k nym prysluszajet, podluh toho prywylu szczasnoj pamety korola jeho mylosty Alexandra, kak w nem napysano i ohranyczeno, potola Lozowy'ckomu, potomkom i szczadkom jeho, prysudyly je'smo na wiecznost, kak pytomnuju dedyznu i otczyznu jeho, a meszczanie Zytomerskyi samy, i strelcy, i kunycznyki naszy nemajut tam nykoly nikakoho dila mity; i na to daly je'smo Lukaszu sej nasz lyst z naszeju peczatju. Pysan w Wylni, pod lito Bozoho narozenia tysiacza piatsot trydciat semoho, miesiacia fewrala odynadciatoho dnia, indykta semoho. U tego dekretu russkim pismem na pargaminie pisanego, per oblatam podanego, podpisy rak tak najja'sni'ejszpgo kr'ola, jak tez jasnie wielmoznego marszalka przy pieczeci w te slowa. Sigismundus rex NB. Prej. byl wojewoda Wile'nski Au. Olbrycht Martyn nasz, a marszalek nasz dworny pan Hryn. Stan. Nam. Merci: (L. S.)«. Kt'ory ze to dekret, per oblatam podany, slowo w slowo, jak sie w sobie ma, do ksiag niniejszych kijowskich jest zapisany.
Книга Кіевская, записовая, 1777 — 1784 г., № 141, листъ 147.
4.
Грамоты Сигизмунда-Августа, дворянину ЛукЂ Богдановичу Лозовицкому, потверждающія привиллегіи, данныя Александромъ его дЂду Нелюбу Гринкевичу Лозовицкому въ 1494 году и ему самому Сигизмундомъ въ 1537 г. на селища въ Житомирскомъ повЂтЂ: Звинячка, Звинячее, великій и малый Жерделы, руда Руйная и рудка Малявка. 1547 года, ноября 11.
Roku tysiac siedmset siedemdziesiat si'odmego, miesiaca septembria siedmnastego dnia. /157/
W roki sadowe ziemskie Kijowskie, od dnia dwudziestego trzeciego augusti, roku wyz na akcie wyrazonego, w Zytomierzu przypadle i sadownie odprawowa'c sie zaczete, przede mna Michalem Trypolskim, sedzia ziemskim, kommisarzem sad'ow pogranicznych wojewodstwa Kijowskiego, i ksiegami Kijowskiemi, comparens personaliter urodzony jegomo's'c pan Piotr Mianowski ten przywil'ej od najja'sni'ejszego Zygmunta Augusta kr'ola polskiego, ruskim pismem pisany, na dobra wsie Zerdele i inne, na pargaminie poprzeciranym i nadwatlonym, a przez to w niekt'orych mi'ejscach i sl'ow dostarczajacych niemajacy, z okoliczno'sci, w manife'scie, na dniu niniejszym do akt niniejszych wniesionym, wyrazon'ej, bojarynowi Nelubowi Hrynkiewiczowi Lozowickiemu, ratione intro contentorum laskawie dany, podpisem reki tegoz najja'sniejszego kr'ola i jasnie wielmoznego marszalka dwornego stwierdzony, ad acta praesentia terrestriae Kijowiiensiae per oblatam podal, w wyrazach takowych: