Греческий с Йоргосом Феотокасом. Избранные рассказы

Συνήθως μας ρωτούσε τι προτιμούμε να μας διηγηθεί, τη μάχη του Βατερλό ή τη ζωή του. Συνδύαζε ίσως υποσυνείδητα την αποτυχία του με την ήττα του Μεγάλου Ναπολέοντα. Τότε οι μαθητές φώναζαν: «Βατερλό! Βατερλό!» ή «Τη ζωή σας, κύριε!», κ’ επικρατούσε η θέληση της πλειοψηφίας. Γινόντανε κ’ οι σχετικοί καβγάδες στα θρανία κ’ ήτανε τέτοια η νευρικότητα και το στρίμωγμα, ώστε καμιά φορά έπεφταν και γροθιές και χτυπήματα με κασετίνες.

Ο κ. Δημητρακόπουλος διηγούτανε τη μάχη του Βατερλό (г-н Димитракопулос рассказывал о битве при Ватерлоо) με πολύ μπρίο και χρώμα (очень живо и красочно: «с большой живостью и цветом») και με κάποια επική συγκίνηση (с каким-то эпическим переживанием) που κατόρθωνε να μας τη μεταδώσει (которое ему удавалось нам передать; κατορθώνω; μεταδίδω). Σκοτωνόμασταν κατόπι (потом /мы/ из кожи лезли: «убивались»; σκοτώνομαι), μέρες ολόκληρες (целыми днями), στις αυλές του σχολείου (на школьных дворах) και στον κατήφορο με τις τσουκνίδες (и спуске с крапивой), να παρασταίνουμε τους ναπολεόντειους πολέμους (разыгрывая наполеоновские войны) με στρατηγό τον Πέτρο (с генералом Петросом) και υπασπιστή το Μαντσουρδέλη (и адъютантом Мадсурделисом).

Ο κ. Δημητρακόπουλος διηγούτανε τη μάχη του Βατερλό με πολύ μπρίο και χρώμα και με κάποια επική συγκίνηση που κατόρθωνε να μας τη μεταδώσει. Σκοτωνόμασταν κατόπι, μέρες ολόκληρες, στις αυλές του σχολείου και στον κατήφορο με τις τσουκνίδες, να παρασταίνουμε τους ναπολεόντειους πολέμους με στρατηγό τον Πέτρο και υπασπιστή το Μαντσουρδέλη.

Όταν όμως ο κ. Δημητρακόπουλος άρχιζε να λέει τη ζωή του (но когда г-н Димитракопулос начинал рассказывать о своей жизни), ήταν άλλο πράγμα (это было совсем другое дело), ήταν τόσο συναρπαστικός (он так захватывающе рассказывал: «/он/ был таким захватывающим»), ώστε δε φαντάζομαι (что я не представляю) κανείς από όσους τον άκουσαν (/чтобы/ кто-нибудь из тех, кто его слышал) να τον λησμονήσει ποτέ (его когда-нибудь забудет; λησμονώ).

Όταν όμως ο κ. Δημητρακόπουλος άρχιζε να λέει τη ζωή του, ήταν άλλο πράγμα, ήταν τόσο συναρπαστικός, ώστε δε φαντάζομαι κανείς από όσους τον άκουσαν να τον λησμονήσει ποτέ.

Μας έλεγε τη νιότη (/он/ рассказывал о юности) που έζησε μες στα λούσα και τα μεγαλεία (которую прожил в роскоши и величии). Μας έλεγε τα παραμυθένια ταξίδια του (/он/ рассказывал нам о своих сказочных путешествиях) στις μακρινές πολιτείες (в далекие города) με τα ένδοξα ονόματα (со славными именами), στο Παρίσι κυρίως (главным образом, в Париж), στο περίλαμπρο και αμίμητο και άφταστο Παρίσι (в блестящий, неподражаемый и недостижимый Париж).

Μας έλεγε τη νιότη που έζησε μες στα λούσα και τα μεγαλεία. Μας έλεγε τα παραμυθένια ταξίδια του στις μακρινές πολιτείες με τα ένδοξα ονόματα, στο Παρίσι κυρίως, στο περίλαμπρο και αμίμητο και άφταστο Παρίσι.

Μας περιέγραφε το μουσείο του Λούβρου (он описывал нам музей Лувра) και το μέγαρο των Απομάχων (и Дом Инвалидов; το μέγαρο — дворец, красивый большой особняк; ο απόμαχος — ветеран, отставник; το Μέγαρο των Απομάχων — Дом Инвалидов в Париже) με τον τάφο του Ναπολέοντα (с могилой Наполеона), το Πάνθεο και την Όπερα (Пантеон и Оперу), την κίνηση και τα φώτα των βουλεβάρτων (суету: «движение» и огни бульваров) και των Ηλύσιων Πεδίων (и Елисейских полей), τα μεγαλόπρεπα αμάξια (роскошные повозки) και τις θαυμάσιες κυρίες (и прекрасных дам) που ήτανε μες στα αμάξια (которые были в повозках) και τους καβαλάρηδες του δάσους της Βουλώνης (всадников в Булонском лесу) και τις τρέλες των φοιτητών της Λατινικής Συνοικίας (безумства студентов из Латинского квартала) και τους μπάλους (балы) και το καθετί (и все остальное).

Μας περιέγραφε το μουσείο του Λούβρου και το μέγαρο των Απομάχων με τον τάφο του Ναπολέοντα, το Πάνθεο και την Όπερα, την κίνηση και τα φώτα των βουλεβάρτων και των Ηλύσιων Πεδίων, τα μεγαλόπρεπα αμάξια και τις θαυμάσιες κυρίες που ήτανε μες στα αμάξια και τους καβαλάρηδες του δάσους της Βουλώνης και τις τρέλες των φοιτητών της Λατινικής Συνοικίας και τους μπάλους και το καθετί.

Μας έλεγε και για τα χρήματα (/он/ рассказывал нам о деньгах), που πετούσε δεξιά και αριστερά (которые /он/ разбрасывал направо и налево; πετώ) χωρίς να τα λογαριάζει (не считая; λογαριάζω).

— Σας τα διηγούμαι (я вам рассказываю это), έλεγε (говорил /он/), για να παραδειγματιστείτε (чтобы вы учились на примере; παραδειγματίζομαι — брать пример; учиться на примере) και να μην κάνετε κ’ εσείς τα ίδια (и не совершали того же самого) αν σας τύχει η ευκαιρία (если вам представится возможность; τυχαίνω).

Μας έλεγε και για τα χρήματα, που πετούσε δεξιά και αριστερά χωρίς να τα λογαριάζει.

— Σας τα διηγούμαι, έλεγε, για να παραδειγματιστείτε και να μην κάνετε κ’ εσείς τα ίδια αν σας τύχει η ευκαιρία.