Греческий с Йоргосом Феотокасом. Избранные рассказы

Έκανε και τη μικρασιατική εκστρατεία (/он/ участвовал в малоазийском походе) με την ίδια ένταση όλων των δυνάμεών του (с тем же напряжением всех своих сил), ολοένα πιο τραχύς (еще более жестокий), πιο αρπαχτικός (более хищный), πιο αναίσθητος (более бесчувственный) εμπρός στον πόνο των ανθρώπων (перед человеческой болью). Μπήκε στην Προύσα απάνω στο άλογο (он въехал в Бурсу на коне). Πολέμησε γερά στο Εσκί-Σεχίρ (с рвением воевал в Эскишехире). Πέρασε την Αλμυρή Έρημο και το Σαγγάριο (прошел через Соляную Пустынь /имеется в виду южная часть древней Ликаонии в Малой Азии/ и Сакарью), έφτασε ως τα πρόθυρα της Άγκυρας (дошел до подступов к Анкаре).

Έκανε και τη μικρασιατική εκστρατεία με την ίδια ένταση όλων των δυνάμεών του, ολοένα πιο τραχύς, πιο αρπαχτικός, πιο αναίσθητος εμπρός στον πόνο των ανθρώπων. Μπήκε στην Προύσα απάνω στο άλογο. Πολέμησε γερά στο Εσκί-Σεχίρ. Πέρασε την Αλμυρή Έρημο και το Σαγγάριο, έφτασε ως τα πρόθυρα της Άγκυρας.

Στα 1922, η διαταγή της υποχώρησης (в 1922 приказ об отступлении) τον βρήκε (застал его: «нашел его») στρατοπεδευμένο κοντά στο Αφιόν-Καραχισάρ (стоящим лагерем рядом с Афьон-Карахисаром). Το σύνταγμά του έφτασε οπωσδήποτε πειθαρχημένο (его полк дошел непременно дисциплинированным) ως το Ουσάκ (до Ушака), μα εκεί άρχισε να διαλύεται (но там начал распадаться). Ο τούρκικος πληθυσμός είχε πάρει τα όπλα (турецкое население взяло оружие) και χτυπούσε το ελληνικό στρατό (и стало наносить удары: «било» по греческому войску; χτυπώ) από όλες τις μεριές (со всех сторон). Η μισή πόλη καιγόταν (полгорода горело; καίγομαι).

Στα 1922, η διαταγή της υποχώρησης τον βρήκε στρατοπεδευμένο κοντά στο Αφιόν-Καραχισάρ. Το σύνταγμά του έφτασε οπωσδήποτε πειθαρχημένο ως το Ουσάκ, μα εκεί άρχισε να διαλύεται. Ο τούρκικος πληθυσμός είχε πάρει τα όπλα και χτυπούσε το ελληνικό στρατό από όλες τις μεριές. Η μισή πόλη καιγόταν.

Πολλές ελληνικές μονάδες (многие греческие подразделения) είχαν σκορπιστεί στους κάμπους (рассеялись по равнинам; σκορπίζομαι) φεύγοντας άταχτα προς τη θάλασσα (убегая беспорядочно по направлению к морю). Αρκετοί στρατιώτες λεηλατούσαν (многие воины занимались разбоем; λεηλατώ). Η διαταγή της Στρατιάς έλεγε ρητά (приказ Армии говорил совершенно определенно) πως κάθε ανώτερος (что каждый командир) είχε το δικαίωμα (имел право) να σκοτώνει στον τόπο (убивать на месте) κάθε κατώτερο που δεν πειθαρχούσε (всякого подчиненного, который не повиновался; πειθαρχώ).

Πολλές ελληνικές μονάδες είχαν σκορπιστεί στους κάμπους φεύγοντας άταχτα προς τη θάλασσα. Αρκετοί στρατιώτες λεηλατούσαν. Η διαταγή της Στρατιάς έλεγε ρητά πως κάθε ανώτερος είχε το δικαίωμα να σκοτώνει στον τόπο κάθε κατώτερο που δεν πειθαρχούσε.

Ενώ ο Πέτρος Χαλκιάς γυρνούσε στο Ουσάκ (пока Петрос Халкиас возвращался в Ушак), περισυλλέγοντας τους στρατιώτες του (собирая своих воинов; περισυλλέγω) με το περίστροφο στο χέρι (с револьвером в руке), βρέθηκε, χωρίς να το καταλάβει (/он/ оказался, сам того не поняв), απομονωμένος, σ’ ένα στενό πλακόστρωτο (в одиночестве, на узкой мощеной улочке; το πλακόστρωτο — мощеная улица; η πλάκα — плита; плитка; στρώνω — стелить; выстилать; мостить). Στάθηκε μια στιγμή (/он/ остановился на миг) να προσανατολιστεί (чтобы сориентироваться; προσανατολίζομαι).

Ενώ ο Πέτρος Χαλκιάς γυρνούσε στο Ουσάκ, περισυλλέγοντας τους στρατιώτες του με το περίστροφο στο χέρι, βρέθηκε, χωρίς να το καταλάβει, απομονωμένος, σ’ ένα στενό πλακόστρωτο. Στάθηκε μια στιγμή να προσανατολιστεί.

Ο δρομάκος, σκιερός (улочка, тенистая), δροσόλουστος (прохладная: «купающаяся в прохладе»; η δροσιά — прохлада; λούζομαι — купаться; δροσόλουστος — купающийся в прохладе/овеянный прохладой), φορτωμένος βαριά πρασινάδα (заросшая густой зеленью: «нагруженная тяжелой зеленью»), έμοιαζε ακατοίκητος (казалась нежилой). Τα σπίτια, κλειστά (дома, запертые), βουβά (немые), νεκρικά (мертвые). Από μακριά, μες σ’ έναν άναρθρο αλαλαγμό (издалека, нечленораздельным шумом), έρχονταν ανακατωμένοι οι θόρυβοι (доносились: «доходили» вперемешку звуки: «смешанные звуки») της άταχτης μάχης (беспорядочной битвы), του πανικού (паники) και της πυρκαγιάς (и пожара).

Ο δρομάκος, σκιερός, δροσόλουστος, φορτωμένος βαριά πρασινάδα, έμοιαζε ακατοίκητος. Τα σπίτια, κλειστά, βουβά, νεκρικά. Από μακριά, μες σ’ έναν άναρθρο αλαλαγμό, έρχονταν ανακατωμένοι οι θόρυβοι της άταχτης μάχης, του πανικού και της πυρκαγιάς.