Греческий с Йоргосом Феотокасом. Избранные рассказы

Ακούμπησε πίσω το κεφάλι του, ξεχάστηκε μια στιγμή κοιτάζοντας τον καπνό του τσιγάρου του, χάιδεψε τα γκρίζα του μαλλιά. Ξεχώριζε τώρα στην όχθη της λίμνης μια πανύψηλη σειρά μαύρα κυπαρίσσια. Ξαναείδε τον εαυτό του αγόρι με κοντά παντελόνια, σιωπηλό, ντροπαλό και φοβισμένο, και αισθάνθηκε ξαφνικά πως αγαπούσε παράφορα τον πεθαμένο αυτόν έφηβο του παλιού καιρού. Τα κυπαρίσσια αργοκουνιόνταν μες στη διάφανη ομίχλη των νερών και του χρόνου. Το αγόρι κοίταζε εκστατικά, με δακρυσμένα μάτια.

Ο Πέτρος Χαλκιάς σηκώθηκε απότομα (Петрос Халкиас резко встал; σηκώνομαι), πέταξε το τσιγάρο του (выбросил сигарету; πετάω). «Τρυφερότητες (нежности)!» μουρμούρισε κοροϊδευτικά (пробормотал /он/ насмешливо; μουρμουρίζω) και γέλασε (и засмеялся; γελάω). Πήρε το τηλέφωνο (/он/ взял телефон) και έδωσε διαταγές (и дал указания) για να ξεσπάσει (чтобы выместить злобу: «сорваться»; ξεσπώ). Λίγες μέρες αργότερα (несколькими днями позже), ενώ κατέβαινε στην Αθήνα (когда /он/ направлялся: «спускался» в Афины), στάθηκε στη Βιέννη (/он/ остановился в Вене). Η λίμνη δεν ήταν μακριά (озеро было недалеко).

Ο Πέτρος Χαλκιάς σηκώθηκε απότομα, πέταξε το τσιγάρο του. «Τρυφερότητες!» μουρμούρισε κοροϊδευτικά και γέλασε. Πήρε το τηλέφωνο και έδωσε διαταγές για να ξεσπάσει. Λίγες μέρες αργότερα, ενώ κατέβαινε στην Αθήνα, στάθηκε στη Βιέννη. Η λίμνη δεν ήταν μακριά.

Ένα τοπικό τρένο (местный поезд) τον πήγε σιγά-σιγά ως εκεί (потихоньку довез его дотуда). Έφτασε λίγο μετά το μεσημέρι (/он/ прибыл туда немного позже полудня) και μπήκε σ’ ένα ξενοδοχείο (и вошел в какую-то гостиницу) να αφήσει τα πράγματά του (чтобы оставить свои вещи) και να ξεκουραστεί (и отдохнуть; ξεκουράζομαι). Θα ξαναέφευγε το ίδιο κιόλας βράδυ (он /должен был/ уехать в тот же самый вечер).

Ένα τοπικό τρένο τον πήγε σιγά-σιγά ως εκεί. Έφτασε λίγο μετά το μεσημέρι και μπήκε σ’ ένα ξενοδοχείο να αφήσει τα πράγματά του και να ξεκουραστεί. Θα ξαναέφευγε το ίδιο κιόλας βράδυ.

Το παλιό ξενοδοχείο (старой гостиницы), όπου είχε μείνει άλλοτε με τους γονείς του (где /он/ остановился в прошлый раз со своими родителями), δεν υπήρχε πια (больше не существовало). Μα και το τωρινό του ξενοδοχείο (но и его нынешняя гостиница), χτισμένο πολύ κοντά στη θέση του παλιού (построенная очень близко к месту старой; χτίζω) έβλεπε προς τα νερά (выходила: «смотрела» на воду).

Το παλιό ξενοδοχείο, όπου είχε μείνει άλλοτε με τους γονείς του, δεν υπήρχε πια. Μα και το τωρινό του ξενοδοχείο, χτισμένο πολύ κοντά στη θέση του παλιού έβλεπε προς τα νερά.

Ο Πέτρος Χαλκιάς βγήκε στο μπαλκόνι (Петрос Халкиас вышел на балкон), κοίταξε προσεκτικά (внимательно посмотрел), προσπαθώντας να καταλάβει (стараясь понять; προσπαθώ) τι τον είχε συγκινήσει τόσο έντονα άλλοτε (что его в прошлый раз так сильно взволновало; συγκινώ). Είδε μια λίμνη (/он/ увидел озеро) περίπου σαν όλες τις λίμνες των Άλπεων (примерно такое же, как и все озера в Альпах), από τις πιο μικρές και πιο ερημικές (из самых маленьких и самых пустынных). Τα βουνά της (его горы), τα δάση της (его леса), τα χρώματά της (его цвета) δεν είχαν τίποτα το ιδιαίτερο (не имели ничего особенного). Τουναντίον (наоборот) αποτελούσαν μια εικόνα αρκετά κοινή (/они/ складывались: «составляли» в довольно банальную картину), απ’ αυτές που έχουν διαδώσει (из тех, которые распространялись; διαδίδω) τα επιστολικά δελτάρια (на почтовых открытках; η επιστολή — письмо; το επιστολικό δελτάριο — почтовая открытка) σε αναρίθμητες εκδόσεις (в бесчисленных изданиях).

Ο Πέτρος Χαλκιάς βγήκε στο μπαλκόνι, κοίταξε προσεκτικά, προσπαθώντας να καταλάβει τι τον είχε συγκινήσει τόσο έντονα άλλοτε. Είδε μια λίμνη περίπου σαν όλες τις λίμνες των Άλπεων, από τις πιο μικρές και πιο ερημικές. Τα βουνά της, τα δάση της, τα χρώματά της δεν είχαν τίποτα το ιδιαίτερο. Τουναντίον αποτελούσαν μια εικόνα αρκετά κοινή, απ’ αυτές που έχουν διαδώσει τα επιστολικά δελτάρια σε αναρίθμητες εκδόσεις.

Κάποιο ραδιόφωνο (какое-то радио), που έπαιζε διακριτικά (которое негромко играло) στο χολ του ξενοδοχείου ένα βαλς (вальс в гостиничном холе), έδινε ελαφρότατα (придавало самую малость) σ’ αυτό το τοπίο της Κεντρικής Ευρώπης (этому месту в центральной Европе) το ύφος μιας σκηνογραφίας οπερέτας (вид опереточной декорации). Ο Πέτρος Χαλκιάς άφησε μερικές στιγμές το πνεύμα του (Петрос Халкиас на несколько минут позволил своей душе) να λικνίζεται στον εύκολο και αισιόδοξο αυτό σκοπό (покружится в легком и веселом: «оптимистическом» мотиве; λικνίζομαι). Οι συγκινήσεις του (его волнения), οι «τρυφερότητες» (нежности), ξεθυμαίνανε (испарялись; ξεθυμαίνω). Το φάντασμα ευτυχώς (призрак, к счастью) διαλυόταν μοναχό του (растворялся сам по себе).