‘Suvereno, co esas afero ultre savo homal. Nur l’interna cirklo dil sacerdoti savas pri la nigra stona koridoro tranchita en la nigra kordio dil Monto Golamira per manui nekonocata, e pri la tombo gardata da fenixo ube Epemitreus enterigesis mil-e-kinacent yari ante nun. E depos ta ero nulu vivanta eniris ol, pro ke ilua sacerdoti selektita, pos ke li pozabis la Sajulo en la kripto, obstruktis l’extera enireyo dil koridoro por ke nulu trovez ol, e tatempe ne mem la chefa sacerdoti savas ube ol esas. Nur parole, donita da la sacerdoti elektita a kelki elektita, jaluze gardata, l’interna cirklo dil akoluti di Mitra savas pri la tombo di Epemitreus en la nigra kordio di Golamira. To esas un de la misterii fundamental di la kulto di Mitra.’
‘Me ne povas dicar per quala magio Epemitreus tiris me ad il,’ replikis Konan. ‘Ma me konversis kun il, ed il facis signo sur mea espado. Pro quo ta signo facis ol mortigiva a demoni, o quala magio esas en ta signo, me ne savas; ma quankam la lamo ruptesis sur la kasko di Gromel, la fragmento esis sat longa por mortigar la hororo.’
‘Permisez me vidar vua espado,’ susuris la chefa sacerdoto per subite sika guturo.
Konan montris l’espado ruptita e la chefa sacerdoto kriis e falis a sua genui.
‘Mitra protektez ni kontre la povi di obskureso!’ lu anhelis. ‘La rejulo ya parolis canokte kun Epemitreus! Ed ibe sur l’espado— la signo sekreta quan nulu ma il darfas facar—l’emblemo dil fenixo nemortiva qua sidas sempre sur ilua tombo! Kandelo, rapide! Regardez itere ta loko ube la rejulo dicis, ke la koboldo mortis!’
Ca loko esis en l’ombro di ekrano ruptita. Li forjetis l’ekrano e lumizis la pavimento per kandelo-lumo. E silenco trepidanta kaptis la homi qui regardis. Lore uli falis a sua genui kriante a Mitra, ed uli fugis kriachante ek la chambro.
Sur la pavimento ube la monstro mortabis esis, quale ombro tushebla, larja nigra makulo neefacebla; la ento livabis sua konturo klare grabita per sua sango, e ta konturo esis di nula ento di mondo racionoza e normal. Severe ed hororinde ol jacis ibe, quale ombro jetita da un de la dei simiatra qui squatas sur l’altari ombroza di templi tenebroza en l’obskura lando Stigia.
La Skarlata citadelo
1.
La mujo dil batalio deskreskabis; la krio di vinko mixesis kun la jemado dil mortanti. Quale folii gaye kolorizita pos sturmo autunal, la vinkiti kovris la plana-lando; la suno kushanta brilis de kaski polisita, masho orizita, kurasi arjenta, espadi frakasita, e de la pezoza faldi rejala di silka standardi, renversita en flaki de karmezino koagulanta. En tacem amasi jacis milito-kavali e lia kavalkanti stale vestizita, krinari fluanta e plumi fluktuanta same makulizita per la reda fluo. Cirkum ed inter oli, quale tempesto-reziduo, esis dissemita korpi lacerita e tramplita qui portis stala kasqueti e ledra vamsi—armarkisti e piquisti.
L’olifanti[2] bramis triumfo-fanfaro tra la plana-lando, e la hufi dil vinkinti grincis an la sini dil vinkiti dum ke omna linei vaganta e brilanta konvergis adinterne quale la radii di roto vers la loko ube la lasta transvivanto ankore facis lukto neegala.
Tadie Konan, rejulo di Aquilonia, vidabis sua selektita kavalieraro desmuntita, aplastita e batita, e pulsita ad eterneso. Kun kinamil kavalieri il transpasabis la limito sudwestal di Aquilonia e kavalkabis aden l’agro herboza di Ofir, ma trovis ibe sua olima aliancito, la rejulo Amalrus di Ofir, dispozita kontre su kun l’armeo di Strabonus, rejulo di Koth. Tro tarde il komprenabis la kaptilo. Omno posibla de viro il agabis per sua kinamil kavalieri kontre triadekamil kavalieri, armarkisti e piquisti dil konspiranti.
Sen armarkisti od infantrio, il lansabis sua kavalkanti homarmarizita vers l’armeo venanta, vidabis la kavalieri di sua enemiki en lia masho-kuti brilanta falar sub sua lanci, pecigabis la centro opozanta, e pulsabis la rangi ruptita kapavane, ma trovabis su kaptita en mordilo kande la ali netushita enklozabis il. L’armarkisti Shemida di Strabonus devastabis ilua kavalieri, plumizabis li per flechi qui trovis omna kreviseturo en lia homarmaro, faligabis la kavali; e la piquisti Kothana enkurabis por lancagar ta kavalkanti falinta. La lancisti mashizita dil centro ruptita riordinabis su, rinforcita per la kavalkanti dil ali, ed asaltabis e riasaltabis, fine ganis la batalio nur pro lia nombro grandega.