Konan la Barbarulo

‘Esez tranquila pri me,’ replikis Pelias. ‘Ye jornesko la homi di Khorshemish saveskos, ke li havas nova mastro. Ne dubitez to quon la dei sendas a vu. Me renkontros vu en l’agro apud Shamar.’

Dubitoze Konan acensis la dorso giboza, sizis la kolo arkatra, ankore konvinkita, ke il tenesis da koshmaro fantastika. Kun granda vento e tondro dil ali enorma, la kreuro lansis su aden la aero, e la rejulo vertijeskis vidante l’urbo-lumi mikreskar fore sub il.

4.

‘L’espado qua mortigas la rejulo, tranchas la kordi dil imperio.’

Proverbo aquiloniana

Ululanta hom-amasi qui levis pugni e piqui rustoza esamifis en la stradi di Tamar. Esis la horo ante jornesko dil duesma dio pos la batalio di Shamar, ed eventi eventabis tante rapide, ke oli stuporigis la mento. Per moyeni konocita nur da Tsotha-lanti, la novajo atingabis Tamar nur dekedu hori depos la batalio. Kaoso esis la rezultajo. La baroni desertabis la chefurbo rejal, forgalopis por sekurigar lia kasteli kontre vicini marodanta. La rejio bone unionigita quan Konan konstruktabis semblis balde dissolvesar, e plebeyi e komercisti tremis pro proxima retroveno di regno feudal. La populo ululis ke rejulo protektez li tam multe kontre lia propra aristokrataro kam kontre enemiki stranjera. Komto Trokero, livita responsiva pri l’urbo da Konan, esforcis quietigar li, ma pro lia teroro neracionoza, li memoris olda militi interna e quale ta sama komto siejabis Tamar dekekin yari ante nun. On kriis en la stradi, ke Trokero trahizis la rejulo, ke lu intencis spoliar l’urbo. La mercenarii spolieskis la quarteri ed ektiris komercisti krianta ed homini terorigita.

Trokero avancis a la spolianti, kovris la stradi per lia kadavri, shovis li retroe a lia quartero, e kaptis lia chefi. Ankore la homi impetuoze kuris tra l’urbo, kriachis stupide, kriis ke la komto ipsa instigabis la tumulto por sua propra skopi.

Princo Arpelo venis avan la konsilantaro distraktata ed anuncis, ke lu ipsa esas pronta asumar l’urbo-guvernerio til ke nova rejo esez elektita, pro ke Konan havis nula filiulo. Li debatante, lua agenti subtile iris inter la civitani, qui deziris fidar ad irgu rejal. La konsilantaro audis la sturmo exter la palaco-fenestri ube la turbi kriis por Arpelo la Salvanto. La konsilantaro cedis su.

Trokero komence refuzis l’impero cedar lua autoritato-bastono, ma la homi esamifis cirkum lu, sisis ed ululis, jetis roki e refuzaji a la kavalieri. Vidante la vaneso di batalio en la stradi kontre la sequantaro di Arpelo, pro tala kondicioni, Trokero jetis la bastono aden la vizajo di sua rivalo, pendigis la chefi dil mercenarii en la merkato-placo kom sua lasta ago ofical, e kavalkis de la pordego sudal avan sua mil-e-kinacent kavalieri stale vestizita. La pordegi bruisoze klozesis dop lu e la maskilo komplezanta di Arpelo falis e revelis la vizajo severa di volfo hungranta.

La mercenarii esinte pecigita o celante su en lia kazerno, la soldati di Arpelo esas la nura soldati en Tamar. Sidante sur lua milit-kavalo en la granda placo, Arpelo proklamis su rejulo di Aquilonia inter la klamado dil turbo dupigita.

Publius la Kancelero, opozante to, jetesis aden karcero. La komercisti, qui pro alejo salutabis la proklamo di rejo, nun konsterneskis pro ke l’unesma ago dil nova rejo esas impozar grandeg imposto. Sis richa komercisti sendesis kom delegitaro por protestar, e quik li esis sizata e senkapigata sen ceremonio. Silenco shokita ed aturdita sequis ta mortigi. La komercisti, quale kustumale kande komercisti afrontas povo neguvernebla da pekunio, falis a lia grasa ventri e likis la boti di sua opresanto.

La populo vulgara ne perturbesis pro la fato dil komercisti, ma li murmureskis trovinte ke la pavonumanta militistaro Peliana, qua fingis mantenar ordino, esis tam mala kam banditi Turana. Plendi pri extorso, ocido e violaco venis ad Arpelo, qua lojabis su en la palaco di Publius, pro ke la konsilanti desesperanta, kondamnita da lua impero, tenis la palaco rejal kontre lua soldati. Tamen lu posedabis la plezuro-palaco, e la homini di Konan ektiresis a lua chambri. La populo murmuris pro vidar ke la belegini rejal tordis su en la manui brutala dil militisti fere vestizita—damzeli Poitainana havanta obskur okuli, dina mulieri havanta nigra harari de Zamora, Zingar, ed Hirkana, Brithunianini havanta flava harari, omni plorante pro timo e shamo. El ne kustumis tala brutaleso.