Konan la Barbarulo

La tota avana rango di kavalieri falis, e sur la kadavri di kavali e kavalkanti qua semblis esar pinglo-kuseni, lia kamaradi mispazis e falis kapavane. Arbanus jacis, flecho tra sua guturo, kranio frakasita da la hufi di lua propra milito-kavalo mortanta, e konfuzeso kuris tra l’armeo desordinita. Strabonus kriis una impero, Amalrus altra, e tra omni kuris la timego supersticoza vekigita dal vidajo di Konan.

E dum ke la brilanta rangi movis konfuze, la trumpeti di Konan sonis, e tra l’apertanta rangi di armarkisti venis bruisoze la asalto terorinda di la kavalieri Aquiloniana.

L’una armeo renkontris l’altra per shoko quale to di tertremo qua ociligis la turmi shancelanta di Shamar. La desordinita eskadroni dil invadanti ne povis subisar la kolio stale solida, piloza per lanci, e movis impetuoze kontre li quale fulmino. La longa lanci dil atakanti laceris e pecigitis lia rangi, ed aden la kordio di l’armeo kavalkis la kavalieri de Poitain ociligante lia du-manua espadi terorinda.

La klakado e kliktado di stalo esis quale milion martelegi frapante milion ambosi. La spektanti sur la muri esis astonigata e surdigata dal tondro, dum ke li tenegis la kreneli e regardis la stala vortico ube plumi jetesis alte inter l’espadi briletanta e standardi abasesis e falis.

Amalrus falis mortanta sub la tramplanta hufi, sua shultro-osto hakita en du peci per la du-manua espado di Prospero. La hordo dil invadanti glutis la mil-e-nonacent kavalieri di Konan, ma cirkum ta densa kolio qua tranchis plu e plu profunde aden la plu laxa rangi dil enemiki, la kavalieri di Koth ed Ofir movis e frapis vane. Li ne povis ruptar la kolio.

Ye la pinto di la stala kolio, Konan bramis sua kombat-krio ed ociligis sua espadego en brileganta arki di morto qui nuligis stala kasko o mash-kuraso. Rekte tra amaso tondranta de enemiki stale vestizita il kavalkis, e la kavalieri di Koth juntis su dop il por separar il de ilua soldati. Quale fulmino frapas, Konan frapis, iris impetuoze tra la rangi per pura povo e rapideso, til ke il venis a Strabonus paleskanta inter lua palaco-trupi. Nun hike equilibris la fato dil batalio, nam per lua plu granda nombro, Strabonus ankore havis oportunajo por sizar triumfo de la genui dil dei.

Ma lu kriis, vidante sua arkienemiko fine distanta nur de la longeso di brakio, e sovaje atakis per sua hakilo. Ol kliktis an la kasko di Konan, fairifis, e la Kimeriano shancelis e frapis sufoye. La lamo longa de kin futi aplastis la kasko e kranio di Strabonus, e la kavalo dil rejo shancelis kriachante e jetis la kadavro laxa e brandisanta del selo. Granda krio acensis del armeo, qua vacilis e retroiris. Trokero e sua dom-trupi desesperante tranchis voyo al flanko di Konan, e la granda standardo di Koth falis. Lore dop l’invadanti stuporigita e shokita acensis grandega klamo e flami de enorma flagrado. La defensanti di Shamar desesperante facabis ekatako, mortigis la homi qui asaltabis la pordegi, e furieskis inter la tendi dil siejanti, espadagis la kamp-sequanti, incendiis la pavilioni, e destruktis la siej-mashini. To esis la fina frapego. L’armeo briletanta desaparis fugante, e la vinkanti furioze mortigis li kuranta.

La fuganti hastis vers la fluvio, ma la homi sur la flotilio, tre persekutita da la roki e shafti de la civitani rivivigita, desligis la bateli e remis vers la rivo sudala e livis lia kamaradi a lia fato. Multi atingis la rivo, kurante trans la kanoti qui esas ponto, til ke la homi di Shamar desankragis e separis li de la rivo. Lore la lukto divenis masakro. Pulsite aden la fluvio por dronar en lia homarmari, o hakite til morto an la rivo, l’invadanti perisis milope. Nul indulgon li promisabis; nul indulgon li recevis.

Del bazo dil kolineti al rivi dil Tibor, l’agro kovresis per kadavri, e la fluvio di qua la aquo fluis rede esis plenigita per la mortinti. De la mil-e-nonacent kavalieri qui kavalkabis adsude kun Konan, apene kinacent vivis por fanfaronar pri lia cikatri, e la masakro inter l’armarkisti e piquisti esis terorinda. Ma la grand armeo briletanta di Strabonus ed Amalrus esis hakachite extingita, e ti qui fugis esis min multa kam ti qui mortis.

Dum la masakro alonge la fluvio, l’akto final di dramato severa pleis en l’ultra prati. Inter ti qui transpasabis la kanoto-ponto ante ke ol destruktabis esis Tsotha, qua kavalkis quale vento per kavalo magra e stranja. Nula kavalo natural povis atingar olua rapideso. Kruele lu tramplis amiko ed enemiko ed atingis la rivo sudal, ed ibe retroregardeto revelis severa figuro sur granda nigra kavalulo qua persequis furioze. La ligili esis ja tranchita e la kanoti driftis aparte, ma Konan temerare avancis, saltis per sua kavalo de batelo a batelo quale homo saltas de un glacio-peco ad altra. Tsotha kriachis malediko, ma la granda kavalulo grunis e facis la lasto salto ed atingis la rivo sudal. Lore la sorcero fugis aden la vakua prati, e dop lu venis la rejulo, qua kavalkis furioze e taceme ed ociligis la grand espado qua spricis guti karmezin adsur la voyo.